Rumień wielopostaciowy - przyczyny, objawy, terapia
Rumień wielopostaciowy to zapalenie skórne, które charakteryzuje się występowaniem pęcherzy oraz rumienia. Wywołane jest przez różne czynniki. Często występuje u dzieci i młodzieży na podłożu infekcyjnym.
Może przebiegać w różny sposób i pod tym względem wyróżnia się podstawowe postacie: Zespół Stevensa-Johnsona, Zespół Lyella i erythema multiforme minor.
Początki tej postaci rumienia przypominają przeziębienie i grypę. Pojawiają się bóle gardła, gorączka i kaszel. Dopiero później można zauważyć pęcherze na skórze oraz na błonach śluzowych jamy ustnej i nosa.
Po pęknięciu pęcherzy powstają nadżerki. Ich bolesność powoduje duże problemy przy spożywaniu posiłków. Zespół Stevensa-Johnsona może być wywołany przez przyjmowanie niektórych preparatów (np.: NLPZ, penicylina, leki przeciwpadaczkowe, allopurinol). Jest to dolegliwość wymagająca natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Zespół Lyella (TEN) to najcięższa postać jaką przybiera rumień wielopostaciowy. Zmiany skórne mogą pojawić się na rozległych obszarach, które przekraczają 30% powierzchni skórnej.
Leczenie zazwyczaj odbywa się na oddziale leczenia chorób oparzeniowych. W przypadku gdy zespół toksycznej nekrolizy naskórka wywołany został przez przyjmowanie leków (np. sulfonamidy), należy je odstawić. Dla części chorych, pomimo podjęcia leczenia, kończy się śmiercią.
W tej postaci rumień wielopostaciowy objawia się rumieniem i obrzękiem, które występują głównie na kończynach. Mogą też wystąpić pęcherze, które po pęknięciu utworzą nadżerki. Przebieg jest łagodny, a leczenie polega na usunięciu przyczyny, która go wywołała. Erythema multiforme minor przechodzi samoistnie w ciągu 2-4 tygodni.
