Superzdrowy chwast kwitnie właśnie teraz. Bluszczyk oczyszcza organizm i stymuluje przemianę materii

Bluszczyk kurdybanek to roślina wieloletnia, która charakteryzuje się rozgałęzionymi, pełzającymi lub wspinającymi się łodygami. Kwiaty bluszczyku kurdybanku są drobne, o barwie niebieskofioletowej, skupione w nibyokółkach w kątach górnych liści. Kwitnienie bluszczyku przypada na okres od kwietnia do lipca. Owocem jest czterodzielnia rozłupnia, której rozłupki są jajowate i brunatne.

Bluszczyk kurdybanek dziko rośnie w Europie i Azji. W Polsce jest rośliną wszędobylską i rośnie na terenie całego kraju w lasach liściastych, wilgotnych zaroślach, przy drogach, łąkach, w ogródkach i zbiorowiskach trawiastych. Jest rośliną, która bardzo wcześnie rozpoczyna wegetację i późno ją kończy.

Surowcem zielarskim jest ziele bluszczyku, które pozyskuje się ze zbioru w stanie naturalnym. Najlepszy czas na zbieranie kwitnącego ziela przypada od połowy wiosny do wczesnego lata. Zbiera się je w początkowym okresie kwitnienia.

Co ciekawe, bluszczyk kurdybanek był rośliną często używaną zarówno jako roślina lecznicza, jak i przyprawowa. W Anglii był jedną z głównych przypraw do piwa, a wyparł go dopiero chmiel.

• Liście bluszczyku są zimozielone o sercowatym lub nerkowatym kształcie i karbowanym brzegu. Mają wielkość od 1 do 3 cm, a od spodu są fioletowoczerwone. 
• Na łodydze są ułożone naprzeciwlegle kwiaty bluszczyku ziemnego mają rurkowaty kielich, który jest niewyraźnie dwuwargowy i osiąga długość do 7 mm. Ich kolor jest niebieskofioletowy, czasem też czerwonawy lub biały.
• Bluszczyk kurdybanek rośnie do 20 centymetrów wysokości.
• Kielich ma w środku włoski, a jego górna warga jest dwuklapowa, dolna trzyklapowa.

Ziele bluszczyka kurdybanka zawiera:

• związki seskwiterpenowe, 
• związki triterpenowe, w tym kwas oleanowy i ursolowy, 
• garbniki, fenolokwasy (rozmarynowy, kawowy, ferulowy), 
• flawonoidy, 
• olejek eteryczny, 
• kwasy organiczne i sole mineralne.

Bluszczyk kurdybanek to roślina o bardzo szerokim spektrum działania. Często wykorzystywana jako środek łagodzący problemy żołądkowe, w tym niestrawność, biegunkę, zgagę, gazy i kolki. Dzięki związkom seskwiterpenowym surowiec wykazuje działanie zwiększające wydzielanie soku żołądkowego, ułatwiające przepływ żółci. Ponadto bluszczyk kurdybanek wykazuje działanie przeciwzapalne i wspomaga regenerację błony śluzowej przewodu pokarmowego oraz skóry.

Ziele bluszczyku posiada właściwości, które wspierają drożność układu oddechowego. Ponadto ziele wykazuje działanie ściągające, przeciwbiegunkowe, bakteriobójcze oraz stymulujące przemianę materii. Jest również znane z działania przeciwbólowego oraz wzmacniającego organizm.

Ziele bluszczyka stosowane jest zewnętrznie do okładów w chorobach skóry, takich jak trądzik, świąd, owrzodzenie, zapalenie i oparzenia. Ponadto używa się go do płukania jamy ustnej w stanach zapalnych.

Napary i odwary z ziela są stosowane w nieżytach dróg oddechowych obejmujących zarówno zatoki, jak i oskrzela. Ziele bluszczyka aktywizuje organizm do zwalczania kaszlu i zapalenia oskrzeli. Wreszcie ziele bluszczyka używa się przy biegunkach, hemoroidach i zapaleniu pęcherzyka moczowego.

Ziele bluszczyku wraz z fioletowymi kwiatami można zapatrzyć jak herbatę - napar można zrobić zarówno ze świeżych jak i suszonych części rośliny. Można też łodygi bluszczyku zasypać cukrem, by uzyskać z rośliny syrop wspomagający leczenie niestrawności czy kaszlu. Mało kto wie, że bluszczyk kurdybanek można też jeść jak sałatę czy rukolę - w surówkach czy na kanapce. 

Najsilniejsze działanie prozdrowotne będzie miał odwar z bluszczyka kurdybanka. Oto jak go zrobić i stosować:

Stosowanie wewnętrzne:

1 łyżkę ziela zalać 1 szklanką wody i gotować pod przykryciem przez 5 minut. Następnie odstawić na 10 minut, przecedzić. Pić po pół szklanki 2-3 razy dziennie przed posiłkiem, jako środek zwiększający wydzielania soku żołądkowego, poprawiający trawienie, żółciopędny i działający korzystnie na wątrobę.

Stosownie zewnętrzne:

Zewnętrznie tak przygotowany odwar można stosować do płukania jamy ustnej, gardła oraz do okładów i przemywań skóry w świądzie, trądziku, zapaleniach i owrzodzeniach.

Bluszcz kurdybanek może wywoływać reakcje alergiczne u niektórych osób, dlatego należy zachować ostrożność przy jego stosowaniu. Przeciwwskazaniem do spożywania bluszczyku kurdybanku jest przede wszystkim uczulenie na takie zioła jak mięta, oregano, bazylia lub rozmaryn.

Ponadto, ze względu na swoje właściwości stymulujące wydzielanie soku żołądkowego, osoby cierpiące na choroby żołądka, takie jak wrzody żołądka lub nadkwasota, powinny unikać spożywania bluszczu kurdybanek.

Bluszczyka kurdybanka powinny unikać także kobiety w ciąży i podczas karmienia piersią.

Źródło:
Mateusz Emanuel Senderski: Prawie wszystko o ziołach i ziołolecznictwie
Łukasz Łuczaj: Materiały z konferencji Dzikie rośliny jadalne - zapomniany potencjał przyrody Przemyśl-Bolestraszyce 13 września 2007 r.

CZYTAJ TAKŻE: 

Czy czystek oczyszcza? Robi wiele więcej! Pij często, a efekty cię zaskoczą

Pięć ziół najlepszych dla trzustki. Wspierają jej pracę i łagodzą nieprzyjemne objawy