Papryka jednak nie dla każdego. Niektórzy powinni ograniczyć spożycie
Papryka to prawdziwa bomba witaminowa. Zawiera cenne przeciwutleniacze oraz witaminy i minerały. W papryce znajdziemy m.in. witaminę A, witaminę E, witaminy z grupy B oraz potas i beta-karoten. Jednak papryka, choć bardzo zdrowa, niewskazana jest w przypadku niektórych pacjentów. Przeciwwskazaniem do spożywania tego warzywa są takie choroby jak m.in. reumatoidalne zapalenie stawów, zespół jelita drażliwego i choroba Leśniowskiego-Crohna. Dlaczego? Tłumaczymy poniżej.
Papryka to prawdziwa bomba witaminowa. Zawiera cenne polifenole, które mogą chronić przed rakiem, przeciwutleniacze oraz witaminy i minerały. W papryce znajdziemy m.in. witaminę A, witaminę E, witaminy z grupy B oraz potas i beta-karoten. Nie ma jednak wątpliwości, że papryka najbardziej znana jest z ogromnej zawartości witaminy C. Jedna papryka zawiera nawet 5 razy więcej witaminy C niż cytryna. Szacuje się, że 100 g papryki zawiera nawet trzykrotnie więcej witaminy C niż wynosi jej codzienne zapotrzebowanie. Mimo tak doskonałego składu, istnieją pewne przeciwwskazania do spożywania papryki. Kto szczególnie powinien jej unikać?
Papryka zaliczana jest do rodziny roślin psiankowatych. Poza papryką, do grupy tej należą także m.in. pomidory, bakłażan, ziemniaki i jagody goji. Rośliny psiankowate niewskazane są w przypadku pacjentów:
- z osłabioną odpornością,
- problemami jelitowymi oraz cieknącym jelitem.
Innym przeciwwskazaniem są choroby autoimmunologiczne, m.in. reumatoidalne zapalenie stawów, zespół jelita drażliwego i choroba Leśniowskiego-Crohna.
Więcej o roślinach psiankowatych przeczytasz TUTAJ
Dlaczego papryka, choć zdrowa, nie może być spożywana przez niektórych pacjentów? Głównym winowajcą mogą być alkaloidy, lektyny oraz kalcytriol. Alkaloidy i lektyny mogą podrażniać błony śluzowe i powodować problemy żołądkowe. Dodatkowo tkanki, które miały z nimi kontakt mogą puchnąć i piec. Z kolei kalcytriol, czyli pochodna witaminy D, może powodować odkładanie się w stawach wapnia, co z kolei przyczynić się może do rozwoju chorób stawów.
Przede wszystkim duża ilość papryki w jadłospisie nie jest wskazana u osób, które chorują na niewydolność nerek lub inne choroby związane z pracą tych narządów. Wszystko dlatego, że papryka bogata jest w potas. W 100 ramach papryki znajduje się aż 250 mg potasu, co oznacza, że pacjenci stosujący dietę ubogopotasową, powinni powstrzymywać się od jej częstego spożywania.
Dietetycy podkreślają, że toksyczne działanie papryki można w pewien sposób zminimalizować. Przede wszystkim trzeba zwracać uwagę na kupowane warzywa. Najlepszym wyborem będą dojrzałe, nawet lekko miękkie papryki. Dobrym pomysłem jest także obróbka termiczna. Przed spożyciem, paprykę warto ugotować, usmażyć lub upiec.
CZYTAJ TAKŻE:
