Papryka czerwona, zielona, żółta? Jeden kolor papryki ma więcej witamin i antyoksydantów. Wybieraj mądrze
Najpopularniejsza w Polsce papryka jest czerwona - słodka i pękata - ale łatwodostępne są także żółte, pomarańczowe i zielone papryki o tym samym kształcie. Czy różnią się czymś jeszcze, poza kolorem? Która z nich jest najzdrowsza? Sprawdź, którą paprykę warto wybrać, oraz kto powinien unikać tego warzywa.
Niespodzianką dla niektórych może być fakt, że różny kolor papryki nie zależy od jej gatunku. Każda papryka to samo warzywo, które zostało po prostu zerwane w różnych stadiach dojrzewania. Papryka zielona została zerwana najwcześniej, a czerwona najpóźniej.
Różny kolor papryki świadczy nie tylko o jej smaku i aromacie, ale także o różnej zawartości składników odżywczych. Czy wiesz, który rodzaj jest najzdrowszy?
Każdy rodzaj papryki to wartościowy składnik zdrowej diety. Przyjmuje się jednak, że to czerwona papryka cieszy się największą zawartością cennych składników odżywczych. Ma najwięcej witaminy C oraz jest najlepszym źródłem beta-karotenu i potasu. Każda papryka ma za to podobną ilość witaminy E.
To, że papryka czerwona wygrywa z innym kolorami pod względem wartości odżywczych, nie oznacza, że nasza dieta powinna zawierać tylko ją. Zdrowy sposób odżywiania zakłada różnorodność. Dlatego warto wybierać różne kolory papryki, a także różne odmiany - czasami sięgać także po jej pikantną wersję.
Uznawana za najzdrowszą odmianę papryki, ma trzykrotnie więcej witaminy C niż sok z cytryny i pomarańczy. Jest niskokaloryczna — średniej wielkości papryka o wadze 200 g zawiera jedynie 55 kcal. Wynika to z dużej zawartości wody — stanowi ona aż 90 proc. warzywa.
Zawiera witaminy C, A, E oraz witaminy z grupy B. Jest wartościowym źródłem żelaza, beta-karotenu, potasu, wapnia oraz likopenu.
Przez dużą zawartość witaminy C papryka czerwona wykazuje działanie antyoksydacyjne. Jest polecana osobom z osłabioną odpornością. Wspiera organizm w ochronie przed atakiem drobnoustrojów, wzmacniając układ odpornościowy.
Likopen, który zawiera, ma właściwości przeciwzapalne oraz przeciwbakteryjne. Jego spożycie może chronić nas układ krążenia, regulując prawidłowe skurcze mięśni, w tym serca. Zmniejsza także ryzyko wystąpienia nowotworów, miażdżycy oraz zawałów.
Żółta papryka ma podobną kaloryczność, jak czerwona. Mimo że zawiera mniej witaminy C, może zapewnić nam inne wartości. Zawiera żelazo, niacynę oraz witaminę A. Można w niej znaleźć całkiem dużą dawkę błonnika.
Jej największą zaletą jest duża zawartość antyoksydantów, które należą do rodziny karotenoidów. Przeciwdziałają powstawaniu wolnych rodników i chronią organizm przed przedwczesnym starzeniem. Zawartość witaminy E pomaga w prawidłowym odżywianiu komórek. Wzmacnia też układ krwionośny i chroni czerwone krwinki przed rozpadem.
Czerwona papryka dobrze wpływa także na oczy. Zawiera sporo luteiny i zeaksantyny, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania wzroku.
Zielona papryka ma najmniej fanów. Jej cechą charakterystyczną jest gorzki posmak, który może niektórym przeszkadzać. Jej plusem jest to, że ma ona najmniej kalorii - 100 g zielonej papryki ma jedynie 20 kcal.
Cechuje się mniejszą zawartością witamin i minerałów. Jej największą zaletą jest duża zawartość kwasu foliowego. Jest on cenny szczególnie dla kobiet w ciąży oraz starających się o dziecko.
Papryka jest bardzo zdrowa. Nie oznacza to jednak, że jest odpowiednia dla każdego. Warzywo zawiera wiele elementów, które mogą podrażniać układ pokarmowy. Ciężka do strawienia skórka obciąża układ pokarmowy. Obecność kapsaicyny oraz alergeny specyficzne dla papryki mogą uczulać. Natomiast wysoka zawartość potasu sprawia, że osoby chorujące na nerki, nie powinny jej spożywać.
Alergia na paprykę jest dosyć rzadka. Problemem może być to, że często warzywo wchodzi w alergie krzyżowe. Oznacza to, że osoby uczulone na pyłki oraz lateks, po zjedzeniu jej mogą zauważyć nieprzyjemne skutki, jak pokrzywka, czy zaczerwienienie ust.
Z papryki warto zrezygnować, jeśli zauważymy po jej zjedzeniu nieprzyjemne dolegliwości żołądkowe. Do najczęstszych należą bóle brzucha, biegunki oraz nudności. Nie powinno się jej jeść, kiedy jesteśmy na diecie lekkostrawnej.
Papryki nie można jeść przed planowaną kolonoskopią. Jeśli masz na nią ochotę, możesz spróbować zdjąć z niej ciężkostrawną skórkę.
Papryka należy do warzyw psiankowatych. Niektórzy uważają, że nie powinno się ich często jeść przy chorobach autoimmunologicznych. To oznacza, że jeśli chorujemy na Hashimoto, artretyzm, reumatoidalne zapalenie stawów lub choroby zapalne jelit, powinniśmy ograniczyć jej ilość w diecie.
CZYTAJ TAKŻE:
Złogi w jelitach. Jak się ich pozbyć?
Witamina C: Fakty i mity
Zrezygnowała z trzech rzeczy. Po latach schudła 18 kg
Oto co możesz przygotować z młodej kapusty. Domownicy będą zachwyce
