Dieta ketogeniczna jako terapia cukrzycy? Co na to nauka?
Cukrzyca to grupa chorób metabolicznych objawiająca się hiperglikemią, czyli podwyższonym poziomem glukozy we krwi. Przyczyną cukrzycy jest nieprawidłowość działania lub wydzielania insuliny. W poprzednim artykule mogliśmy dowiedzieć się więcej na temat tego hormonu (link do poprzedniego artykułu o insulinooporności). Utrzymująca się długo hiperglikemia może prowadzić do uszkodzenia wielu narządów, w tym nerek, oczu i naczyń krwionośnych, dlatego tak ważne jest wczesne wprowadzenie leczenia cukrzycy.
Mimo że przyczyny powstawania cukrzycy nie są do końca zrozumiałe, do najczęstszych przyczyn powstawania cukrzycy zalicza się czynniki genetyczne i środowiskowe.
Objawy cukrzycy mogą wystąpić nagle a w przypadku cukrzycy typu 2, objawy mogą być na tyle łagodne, że są niezauważalne przez długi okres czasu.
Do typowych objawów cukrzycy zaliczamy:
- Uczucie pragnienia
- Częste oddawanie moczu (poliuria)
- Niewyraźne widzenie
- Zmęczenie
- Niekontrolowana utrata masy ciała
Nieleczona cukrzyca może powodować uszkodzenia naczyń krwionośnych w sercu, nerwach, oczach i nerkach, dlatego może zwiększać ryzyko udaru, zawału serca i niewydolności nerek.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wyróżniamy cztery typu cukrzycy:
- Cukrzycę typu 1 - zwana cukrzycą insulinozależną i jest chorobą autoimmunologiczną. Wynika z niedostatecznej produkcji insuliny w organizmie, w wyniku nieprawidłowej reakcji immunologicznej skierowanej przeciw komórkom trzustki. Cukrzyca typu 1 zazwyczaj rozwija się gwałtownie i szybko daje objawy typowe dla cukrzycy. Jest to choroba nieuleczalna i wymaga stałego przyjmowania insuliny.
- Cukrzycę typu 2 - jest chorobą w której organizm nie wykorzystuje insuliny prawidłowo. Uznawana jest za chorobę cywilizacyjną, ponieważ dużą rolę w rozwoju cukrzycy typu 2 odgrywa otyłość. Objawy cukrzycowe postępują stopniowo. Im wcześniej jest zdiagnozowana, tym większa jest szansa na całkowite wyleczenie.
- Cukrzycę ciążową - jest stanem, w którym poziom glukozy jest wyższy od wartości prawidłowych, ale poniżej wartości typowych dla innych typów cukrzycy. Występuje u kobiet ciężarnych. Może zwiększać ryzyko wystąpienia komplikacji w ciąży i okołoporodowych oraz wystąpienia w przyszłości cukrzycy typu 2 zarówno u matki jak i u dziecka.
- Inne specyficzne typy cukrzycy, w tym cukrzyca wtórna i alkoholowa
Cukrzyce diagnozuje się na podstawie analizy poziomu glukozy we krwi. Różne organizacje, krajowe, europejskie i amerykańskie przyjmują różne kryteria diagnostyki cukrzycy ale za wspólne uznaje się:
- Występujące objawy typowe dla cukrzycy wraz z wynikiem glikemii powyżej 200 mg/dl mierzonej w dowolnym momencie dnia
- Wynik pomiaru glikemii na czczo powyżej 126 mg/dl
- Wynik powyżej 200 mg/dl w 120 minucie w teście doustnego obciążenia glukozą (krzywa cukrzycowa)
Jednym z najważniejszych sposobów zapobiegania oraz leczenia cukrzycy jest prowadzenie zdrowego trybu życia. Należy zwiększyć aktywność fizyczną, odpowiednio się odżywiać oraz dbać o prawidłową masę ciała. W przypadku osób zmagających się z cukrzycą typu 1 niezbędnym jest dostarczanie organizmowi insuliny w formie iniekcji lub pompy insulinowej. Pacjenci z cukrzycą typu 2 często muszą przyjmować leki kontrolujące poziom cukru we krwi, takie jak metformina, pochodne sulfonylomocznika oraz inhibitory kotransporterów sodu i glukozy typu 2 (SGLT-2). W związku z powikłaniami cukrzycy, konieczne jest także czasem przyjmowanie innych leków, w tym obniżających ciśnienie krwi oraz statyn.
Do tej pory przeprowadzono wiele badań nad wpływem i bezpieczeństwem stosowania diety ketogenicznej u pacjentów z cukrzycą typu 2. W badaniu z 2012 roku przeprowadzonego w grupie 363 pacjentów z nadwagą i otyłością, w tym 102 ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2 porównano dietę ketogeniczną do diety o obniżonej kaloryczności. Wykazano, że dieta ketogeniczna była bardziej skuteczna do kontroli metabolicznej i pozwoliła na zmniejszenie przepisywanych leków przeciwcukrzycowych [1].
W kolejnym badaniu, 89 pacjentów z nadwagą i cukrzycą typ 2 było losowo przydzielonych do grupy z dietą ketogeniczną (< 50 g węglowodanów dziennie) lub do grupy z dietą standardową stosowane przez 4 tygodnie. Obie diety były o niskiej kaloryczności. Autorzy wykazali, że dieta ketogeniczna była bardziej skuteczna w obniżeniu masy ciała, poprawie glikemii i była bardzo dobrze tolerowana [2].
Zestawienie meta-analiz (czyli badania zestawiającego wyniki różnych badań na ten sam temat) dotyczących wpływu diety ketogenicznej zastosowanej u osób z cukrzycą typu 2 wskazuje że przyczynia się ona do obniżenia i stabilizacji poziomu glukozy, insuliny oraz HbA1c oraz obniża współczynnik HOMA-IR, insulinooporność i masę ciała [3]. Co ważne, autorzy podają że sugerowane efekty uboczne stosowania diety ketogenicznej występują niezwykle rzadko.
Jeżeli chodzi o cukrzycę typu 1 to badań nad bezpieczeństwem stosowania oraz skutecznością diety ketogenicznej jest zdecydowanie mniej. Badanie z 2016 roku z udziałem tylko 10 pacjentów z cukrzycą typu 1, w którym byli oni losowo przydzieleni do grupy na diecie ketogenicznej lub diecie standardowej przez 12 tygodni, wykazało istotne obniżenie poziomu glikowanej hemogobiny (HbA1c) oraz istotne zmniejszenie przyjmowanej insuliny [4].
Z drugiej strony, w inne badanie z udziałem 11 pacjentów z cukrzycą typu 1 wykazało że pomimo tego że dieta ketogeniczna obniżała poziom HbA1c i normalizowała poziom glukozy, to zwiększała częstotliwość występowania epizodów hipoglikemii i prowadziła do dyslipidemii [5].
Podsumowując, w przypadku niektórych pacjentów z cukrzycą typu 1, dieta ketogeniczna zastosowana krótkotrwale może poprawić glikemię, jednakże brakuje badań potwierdzających bezpieczeństwo długotrwałego stosowania tej diety oraz brak konsensusu w sprawie akceptowalnego poziomu ketozy u osób z tym typem cukrzycy.
Musimy również pamiętać, że dieta ketogeniczna diecie ketogenicznej nie równa i ich wartość odżywcza może się od siebie różnić w zależności od spożywanych produktów, co może wpłynąć na otrzymane wyniki. W wielu badaniach ten czynnik nie jest brany pod uwagę i wyniki są generalizowane dla wszystkich diet wysokotłuszczowych, bez względu na dostarczane mikro- i makroskładniki.
Źródło:
[1] Hussain T.A., Mathew T.C., Dashti A.A., Asfar S., Al-Zaid N., Dashti H.M. Effect of low-calorie versus low-carbohydrate ketogenic diet in type 2 diabetes. Nutrition. 2012;28:1016-1021.
[2] Goday A., Bellido D., Sajoux I., Crujeiras A.B., Burguera B., García-Luna P.P., Oleaga A., Moreno B., Casanueva F.F. Short-Term safety, tolerability and efficacy of a very low-calorie-ketogenic diet interventional weight loss program versus hypocaloric diet in patients with type 2 diabetes mellitus. Nutr. Diabetes. 2016;6:e230. doi: 10.1038/nutd.2016.36.
[3] Dyńka D, Kowalcze K, Ambrozkiewicz F, Paziewska A. Effect of the Ketogenic Diet on the Prophylaxis and Treatment of Diabetes Mellitus: A Review of the Meta-Analyses and Clinical Trials. Nutrients. 2023; 15(3):500.
[4] Krebs J.D., Parry Strong A., Cresswell P., Reynolds A.N., Hanna A., Haeusler S. A randomised trial of the feasibility of a low carbohydrate diet vs standard carbohydrate counting in adults with type 1 diabetes taking body weight into account. Asia Pac. J. Clin. Nutr. 2016;25:78-84.
[5] Leow Z.Z.X., Guelfi K.J., Davis E.A., Jones T.W., Fournier P.A. The glycaemic benefits of a very-low-carbohydrate ketogenic diet in adults with Type 1 diabetes mellitus may be opposed by increased hypoglycaemia risk and dyslipidaemia. Diabet. Med. 2018;35:1258-1263.