Spis treści:
- Zaćma a podwójne widzenie
- Podwójne widzenie w miastenii
- Złamania kości twarzoczaszki a wzrok
- Zespół podkradania tętnicy podobojczykowej
- Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic
- Udar mózgu a podwójne widzenie
Zaćma a podwójne widzenie
Zaćma to powszechna choroba okulistyczna polegająca na utracie przezierności, czyli po prostu zmętnieniu soczewki. W warunkach prawidłowych soczewka jest przeźroczystym, elastycznym narządem, który ogniskuje promienie świetlne tak, by mogły utworzyć obraz na siatkówce. U osób dotkniętych zaćmą traci swoją funkcję. Przyczyny tej patologii to przede wszystkim: cukrzyca, stany zapalne i urazy oka, zażywanie leków steroidowych oraz zabiegi chirurgiczne na gałce ocznej. Pacjenci dotknięci tą przypadłością mają białą źrenicę (fizjologicznie jest czarna), widzą "jak przez brudną szybę", co oznacza, że obraz, który odbierają, jest rozmazany lub podwojony, często wokół źródła światła dostrzegają poświatę i cierpią na zaburzenia widzenia nocnego. Leczenie polega na przeprowadzeniu operacji.
Podwójne widzenie w miastenii
W przebiegu miastenii upośledzeniu ulega pobudliwość mięśni. Poza zwiększoną męczliwością chorym doskwierają także zaburzenia mowy, gryzienia, połykania oraz osłabienie kończyn zarówno górnych, jak i dolnych. Choroba u ponad połowy pacjentów rozpoczyna się od objawów ocznych, tj. od asymetrycznego opadania powiek i okresowego lub stałego podwójnego widzenia. Miastenii nie da się wyleczyć, ale można łagodzić dolegliwości, jakie się z nią wiążą. W tym celu podaje się: inhibitory cholinoesterazy wpływające na przekaźnictwo nerwowe oraz leki immunosupresyjne.
Złamania kości twarzoczaszki a wzrok
Diplopia często towarzyszy złamaniom kości twarzoczaszki, wtedy, gdy uraz obejmuje oczodół (złamanie typu "blow-out"). Na skutek uszkodzenia ścian oczodołu i przemieszczenia fragmentów kości do sąsiadujących zatok może dojść do uwięźnięcia mięśni odpowiadających za ruch gałki ocznej, najczęściej mięśnia prostego dolnego. Dodatkowo złamaniom może towarzyszyć enoftalmia (zapadnięcie gałki ocznej) lub ucisk na nerwy, co nie tylko zaburza prawidłowe widzenie obuoczne, ale także powoduje ograniczenie ruchomości oka i utratę czucia w okolicach policzka czy górnej wargi.
Zobacz również:
Zespół podkradania tętnicy podobojczykowej
Zespół podkradania tętnicy podobojczykowej to zdecydowanie jedna z tych jednostek, która dla osób na co dzień niemających wiele wspólnego z medycyną może nie przywodzić na myśl żadnych skojarzeń. Przez zwężenie początkowego odcinka tętnicy podobojczykowej krew zmienia kierunek swojego przepływu. Chory doświadcza uczucia zimna, mrowienia i drętwienia palców oraz bólu podczas pracy kończyny. Niezwykle martwiące mogą być także: zawroty głowy, omdlenia, zaburzenia równowagi, podwójne widzenie, mroczki przed oczami, przemijające zaniewidzenie.
Na szczęście, u większości pacjentów można poszerzyć zwężony odcinek tętnicy i założyć stent przezskórną metodą wewnątrznaczyniową, po czym wszystko wraca do normy.
Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic
Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic prowadzi do odcinkowych zwężeń dużych i średnich tętnic, a w rezultacie do zaburzeń ukrwienia narządów. Zwykle zajęte są tętnice skroniowe lub inne gałęzie tętnic szyjnych, dając typowy obraz kliniczny choroby z zapaleniem tętnic głowy. Pacjenci szukają pomocy w ukojeniu szeregu nietypowych symptomów, m.in. przeczulicy skóry głowy, która może być odbierana jako "ból włosów", chromania żuchwy, zaniku łaknienia czy podwójnego widzenia. Podejrzenie choroby należy traktować jako stan nagły w związku z ryzykiem utraty wzroku, której można zapobiec poprzez właściwe leczenie. O zagrożeniu ślepotą świadczy podwójne widzenie, przejściowe zaniewidzenie, typowo występuje także obwodowe ograniczenie pola widzenia. Terapia polega na zastosowaniu glikokortykosteroidów.
Udar mózgu a podwójne widzenie
Podwójne widzenie może być jednym z objawów udaru mózgu, szczególnie gdy ten dotyka tylnej części mózgu, odpowiedzialnej za kontrolę wzroku i ruch gałek ocznych. Udar w obszarze pnia mózgu lub móżdżku może prowadzić do zaburzenia koordynacji mięśni ocznych, powodując trudności w ustawieniu obu gałek ocznych w jednej osi. Ponadto uszkodzenie nerwów czaszkowych, takich jak nerw odwodzący lub bloczkowy, może skutkować niezdolnością do prawidłowego poruszania okiem, co objawia się diplopią. W takich przypadkach podwójne widzenie często towarzyszy innym objawom, jak zawroty głowy, niedowład kończyn, trudności w mówieniu czy zaburzenia równowagi, co wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.
Źródła:
Zarys chirurgii. Podręcznik dla studentów i lekarzy w trakcie specjalizacji, red. A. Żyluk, Medipage, Warszawa 2016.
Reumatologia, red. M. Puszczewicz, wyd. 2, Medical Tribune Polska, Warszawa 2016 (Wielka Interna).
CZYTAJ TAKŻE:
Wykrywa zmiany jaskrowe i zwyrodnienie plamki żółtej. Takie są wskazania do badania OCT
Rób przy ekranie i czytaniu, a zachowasz dobry wzrok. Metoda polecana przez okulistów
