Porównanie nici niewchłanialnych i wchłanialnych pod kątem zastosowań klinicznych

Nici chirurgiczne dzielą się na dwie grupy - wchłanialne i niewchłanialne. Ich nazwy odnoszą się do zdolności organizmu do resorpcji materiału po wykonaniu szwu. Nici wchłanialne ulegają stopniowemu rozpuszczeniu pod wpływem enzymów lub wody, co eliminuje konieczność ich usuwania. Zależnie od rodzaju mogą zachowywać trwałość od kilku dni do kilku tygodni. Z kolei nici chirurgiczne niewchłanialne, np. Dafilon nici pozostają w organizmie na stałe lub do momentu mechanicznego usunięcia. Wyróżniają się wysoką wytrzymałością i stabilnością strukturalną, co czyni je niezbędnymi w procedurach wymagających długoterminowego podtrzymania tkanek.

Wchłanialne nici chirurgiczne znajdują zastosowanie tam, gdzie jest wymagane krótkoterminowe podtrzymanie rany, a usunięcie szwu byłoby utrudnione lub zbędne. Są wykorzystywane m.in. w:

• chirurgii ogólnej (szwy skórne i podskórne);
• ginekologii (np. w procedurach położniczych, zszywaniu mięśnia macicy);
• chirurgii jamy brzusznej (szwy wewnętrzne na jelitach, otrzewnej);
• chirurgii dziecięcej, gdzie unika się ponownego stresu związanego z usuwaniem nici.

Dużą zaletą tego typu materiałów jest eliminowanie ryzyka zakażenia przy usuwaniu materiału oraz ograniczenie liczby wizyt kontrolnych.

Nici chirurgiczne niewchłanialne są niezbędne wszędzie tam, gdzie jest wymagane długotrwałe podtrzymywanie tkanek. Stosuje się je w:

• kardiochirurgii - np. do zamykania naczyń krwionośnych lub zastawek serca; 
• neurochirurgii - gdzie stabilność szwu ma znaczenie dla struktur o dużej wrażliwości;
• ortopedii - do szycia ścięgien i więzadeł narażonych na duże siły mechaniczne;
• chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej - tutaj precyzja i trwałość szwu wpływają na efekt estetyczny; 
• okulistyce - np. przy operacjach rogówki.

Nici niewchłanialne, np. Dafilon - nici z monofilamentowego poliamidu zapewniają trwałość, elastyczność i doskonałą widoczność w polu operacyjnym. 

Wybór odpowiedniego rodzaju nici powinien bazować na analizie kilku czynników. Najistotniejsze są w tym przypadku: 

• typ i lokalizacja rany, która będzie zszywana - rany głębokie, wewnętrzne lub narażone na ruch wymagają innych właściwości nici niż powierzchowne cięcia skórne; 
• obciążenie mechaniczne - np. w chirurgii ortopedycznej szew musi wytrzymać większe siły niż w stomatologii; 
• czas gojenia tkanek - im wolniej odbywa się ten proces, tym większe uzasadnienie ma zastosowanie nici niewchłanialnych; 
• możliwości dotyczące późniejszego usunięcia szwów - jeśli są utrudnione (np. u dzieci), preferuje się nici wchłanialne.

W medycynie nie ma wyborów uniwersalnych, dlatego każdy zabieg wymaga indywidualnego podejścia. 

Materiał i jakość wykonania nici chirurgicznych wpływają na bezpieczeństwo pacjenta. Co może spowodować wybór nieodpowiednich nici w swojej praktyce? Niska jakość nici może prowadzić do:

• rozejścia się rany, 
• przecięcia tkanek,
• reakcji zapalnych,
• zwiększonego ryzyka zakażeń.

Z kolei nici najwyższej klasy gwarantują precyzyjne prowadzenie igły, odpowiednie napięcie szwu i minimalizację tarcia. Ergonomiczne opakowania oraz kilka różnych długości i grubości pozwalają dopasować konkretną nić do każdej realizowanej procedury zabiegowej.

Zarówno nici chirurgiczne niewchłanialne, jak i wchłanialne mają swoje konkretne zastosowania w codziennej praktyce klinicznej. Jak decydować o tym, kiedy sięgać po konkretne rodzaje nici? Zawsze trzeba brać pod uwagę rodzaj zabiegu, specyfikę gojenia tkanek oraz potrzeby pacjenta, w tym jego wiek i stan zdrowia. Warto też kupować akcesoria i sprzęt medyczny w miejscach, które oferują najwyższą jakość - sterylne, odpowiednio zabezpieczone produkty i z odpowiednimi certyfikatami, które znajdziesz np. w hurtowni medycznej Mercant.