Hipomania w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych
Choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD) charakteryzuje się zaburzeniami w nastroju. Epizodami występującymi w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym są hipomania, mania, depresja oraz epizody mieszane, czyli połączenie nastrojów depresyjnych z manią.
Stany te występują powtórnie i wtedy diagnozowana jest ChAD. Hipomania jest epizodem najłagodniejszym, ale również stanowiącym zaburzenie psychiczne.
Stan wzmożonego nastroju i lekka drażliwość to cechy charakterystyczne dla hipomanii. Objawy są dość łagodne, ale utrudniają prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie. Do pozostałych objawów można zaliczyć:
- dobre samopoczucie bez powodu
- "gonitwa myśli"
- słowotok
- nagła pewność siebie
- wysoka samoocena
- wzmożona energia
- skrócony czas snu w ciągu doby
- problemy z koncentracją.
Symptomy te nie muszą występować wszystkie jednocześnie, jednakże w tym stanie nie pojawiają się objawy psychotyczne (halucynacje).
Choć zarówno hipomania i mania dotyczą wzmożonego nastroju, to ze względu na różne ich nasilenie nie są pojęciami równorzędnymi. Pierwsza z nich występuje kilka dni, a epizod manii minimum 7 dni. Hipomania objawia się łagodniejszym podwyższeniem nastroju i drażliwością, mania notuje intensywne stany w tych sytuacjach. Podobnie jest z ogólnym zaburzeniem funkcjonowania w społeczeństwie. Hipomania utrudnia prawidłowe bytowanie, natomiast mania je uniemożliwia. Różnice głównie polegają na intensywności doznań i objawów związanych z tymi stanami. Sama hipomania często zdaje się być pożądanym odczuciem, jednakże rzadko występuje ona samodzielnie bez epizodów depresji i manii.
