Takie nawyki tylko rujnują sen. Sprawdź, co jest do poprawy [QUIZ]

Zaburzenia snu w miarę starzenia się stają się częstsze. Dotyczą one nawet połowy osób, które ukończyły 65. rok życia. Skarżą się one m.in. na problemy z zasypianiem, częste przebudzenia w ciągu nocy czy większą senność w ciągu dnia. Na sen i czuwanie wpływ mają oczywiście zmiany, które zachodzą w organizmie wraz z wiekiem, dolegliwości zdrowotne, przyjmowane leki, ale też złe nawyki związane ze snem. Masz problemy ze snem? Sprawdź, czy to, co robisz przed położeniem się do łóżka, nie przekłada się negatywnie na jakość i długość nocnego odpoczynku.  

W podeszłym wieku ryzyko zaburzeń snu wyraźnie wzrasta. Przewlekłe trudności z zasypianiem mogą pojawić się już po 55. roku życia. Składa się na to wiele czynników. Jednym z nich jest postępujący wraz z wiekiem spadek produkcji melatoniny - hormonu wydzielanego przez szyszynkę, który odgrywa kluczową rolę w regulacji rytmu dobowego. Dzięki niej organizm wie, że w nocy ma spać, a w dzień być aktywnym. Jeżeli wpływ regulatora w postaci melatoniny jest coraz słabszy, coraz większe znaczenie zaczynają mieć inne czynniki, zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne. W podeszłym wieku wzrasta wrażliwość na zmiany hormonalne, czynności fizjologiczne czy wszelkie czynniki środowiskowe. I tak np. światło, hałas i temperatura przeszkadzają bardziej niż jeszcze kilka lat temu. U osób starszych dochodzi również do redukcji, a nawet wyeliminowania najgłębszych faz snu NREM.

Na parametry snu wpływają również choroby towarzyszące (zwłaszcza te, którym towarzyszy ból, a także choroby układu pokarmowego i układu moczowego oraz zaburzenia oddechowe) i zaburzenia psychiczne. Osoby z wieloma schorzeniami częściej zgłaszają, że śpią mniej niż sześć godzin, częściej skarżą się na złą jakość snu i doświadczają objawów zaburzeń snu. Występowanie chorób i/lub zaburzeń pociąga za sobą konieczność stosowania leków. Osoby starsze często przyjmują kilka leków na raz, a problemy ze snem mogą być skutkiem ubocznym. Połączenie różnych preparatów także może zaburzać sen. Inne przyczyny problemów ze snem u osób starszych obejmują: stres, brak zaangażowania społecznego, siedzący tryb życia i nieprawidłowe nawyki przed zaśnięciem.

Osoby starsze zwykle skarżą się na trudności w zasypianiu, zbyt wczesne budzenie się, wybudzanie się w trakcie snu czy nadmierną senność w ciągu dnia. Skutkują one trudnościami z koncentracją, pamięcią, rozdrażnieniem, nasileniem objawów chorobowych. Brak snu negatywnie wpływa na funkcjonowanie niektórych obszarów mózgu, co dla osób starszych, które doświadczają pogorszenia funkcji poznawczych, może być szczególnie problematyczne. Może powodować lub nasilać dezorientację, problemy z pamięcią czy depresję. Brak snu ma również skutki fizyczne. Zmniejsza się siła i wytrzymałość mięśni, ważne narządy nie funkcjonują na optymalnym poziomie, zmniejsza się tolerancja na ból, a zwiększa oporność na insulinę. Układ odpornościowy jest także osłabiony, co prowadzi do większego ryzyka infekcji i chorób.

Badania wykazały, że osoby starsze mogą podjąć skuteczne kroki w celu poprawy jakości snu. Przede wszystkim powinny zadbać o higienę snu. Jesteś osobą w podeszłym wieku? Masz problemy z zasypianiem? Miewasz problemy z ponownym zaśnięciem po przebudzeniu? Nie czujesz się wypoczęty po przespanej nocy? Sprawdź, czy twoje nawyki przed zaśnięciem nie wpływają negatywnie na jakość i długość nocnego wypoczynku.

MEL/23/09/61