Glista ludzka - co to jest? Przyczyny, objawy, leczenie

Glista ludzka (Ascaris lumbricoides hominis) to pasożyt z grupy nicieni, który początkowo bytuje w jelicie cienkim człowieka, gdzie może żyć nawet dwa lata. Wrażenie robi również jego aktywność. Glista jest w stanie składać nawet 200 tys. jaj dziennie. Jelito cienkie nie jest jedynym miejscem, w którym znaleźć można glistę. Z czasem pasożyt przenosi się może bowiem do innych części ciała, np. do naczyń krwionośnych lub chłonnych. Glistę poznaje się po walcowatym kształcie i charakterystycznym otworze gębowym. 

Rozmiar pasożyta może różnić się w zależności od płci. Samce mają zwykle od 15 do 35 cm. Samice są znacznie bardziej okazałe i mogą mierzyć nawet 50 cm. Ze względu na sposób zarażania się, problem glisty ludzkiej bardzo często dotyczy dzieci, które mają tendencję do wkładania rąk do buzi. Nie oznacza to jednak, że pasożyt nie występuje u dorosłych. To powszechny problem, który może dotyczyć nawet 18 proc. Polaków. 

Do zakażenia glistą ludzką najczęściej dochodzi drogą pokarmową, co związane jest bezpośrednio z nieprzestrzeganiem podstawowych zasad higieny. Chodzi przede wszystkim o nieprawidłowe lub za rzadkie mycie rąk oraz spożywanie niedokładnie umytych warzyw czy owoców. Zdarza się również, że do zarażenia glistą ludzką dochodzi w przypadku przypadkowego spożycia niezdatnej do picia wody pochodzącej np. z jeziora lub stawu. W przypadku dzieci, źródłem zakażenia mogą być również wkładane do buzi zabawki i inne przedmioty, którymi interesują się maluchy. Glista ludzka bardzo często bytuje również w piaskownicach.

Zakażenie glistą ludzką początkowo przebiegać może bezobjawowo. Z czasem pojawić się mogą jednak nieprzyjemne dolegliwości, takie jak intensywny ból brzucha, wzdęcia, zaparcia czy wymioty.

Inne objawy zakażenia glistą ludzką:

• ból gardła,
• duszności,
• niedokrwistość,
• spadek masy ciała,
• problemy ze snem,
• ogólne osłabienie organizmu,
• reakcje alergiczne - pokrzywka, obrzęki, swędzenie skóry, zaczerwienienia, zapalenie spojówek,
• bóle głowy,
• migrena,
• zaburzenia nerwowe,
• nadmierna pobudliwość nerwowa,
• ataki lęku,
• objawy przypominające padaczkę,
• stany zapalne,
• powiększenie wątroby,
• niedrożność przewodu pokarmowego.

U osób zarażonych glistą ludzką bardzo często pojawiają się także infekcje dróg oddechowych oraz nawracające zapalenie oskrzeli. Zdarza się również, że pierwsze niepokojące objawy można zauważyć już w kale. Po 2-3 miesiącach od zarażenia pasożytem może dojść do sytuacji, w której w kale pojawią się pierwsze jaja lub larwy. 

Podstawowym badaniem diagnostycznym, jakie wykonuje się w przypadku podejrzenia glisty ludzkiej, jest badanie kału. Dodatkowo wykonać można również badanie krwi pod kątem ewentualnych pasożytów oraz testy serologiczne. Leczenie glisty ludzkiej polega przede wszystkim na przyjmowaniu leków przeciwpasożytniczych. Pacjentom podaje się przede wszystkim pyrantel, mebendazol oraz albendazol. Po terapii lekami należy ponownie wykonać badanie kału, aby mieć pewność, że pasożyt na pewno zniknął z naszego organizmu. Uzupełnieniem leczenia farmakologicznego mogą być tzw. domowe sposoby. Dobre efekty przynosi spożywanie czosnku oraz pestek dyni.

Odpowiednia higiena znacznie zmniejsza ryzyko zarażenia się glistą ludzką. Należy pamiętać o częstym i właściwym myciu rąk mydłem. W przypadku, gdy wybierasz się za miasto, warto zabrać ze sobą żel antybakteryjny, który pozwoli ci zachować odpowiednią higienę. Nawyk częstego mycia rąk warto kształtować już u dzieci. Nie należy zapominać również o dokładnym myciu warzyw i owoców. Zabronione jest także spożywanie niezdatnej do picia wody. 

Aleksandra Chruścielewska

Zobacz także: 

Refluks żołądkowo-przełykowy. Choroba, która wyklucza z normalnego funkcjonowania