Akomodacja oka. Co to takiego?
Akomodacja oka pozwala nam na widzenie ostrego obrazu zarówno z bliska, jak i z daleka. Dzieje się tak dzięki dopasowaniu kształtu soczewki do odległości, w jakiej znajduje się obserwowany obiekt. Działanie tego mechanizmu wykorzystano także w aparatach fotograficznych w nieco inny sposób.
Soczewka oka jest przezroczysta, a dzięki swojej elastyczności może ona zmieniać kształt. Jeśli patrzymy na obiekt, który znajduje się bardzo daleko, soczewka rozluźnia się.
W przypadku spoglądania na obiekt znajdujący się w mniejszej odległości, soczewka uwypukla się. Pozwala to na skupienie promieni słonecznych na elemencie światłoczułym oka, a w tym procesie uczestniczą mięśnie soczewki.
Wraz z wiekiem akomodacja oka słabnie, dlatego przestajemy dobrze widzieć z bliska. W przypadku zaburzeń akomodacji odsuwamy czytany tekst coraz dalej lub zbliżamy go do światła. Dzięki temu widzimy wyraźniej. Z czasem akomodacja jest tak słaba, ze nie da się czytać bez okularów skupiających.
Największy problem mają osoby, które noszą okulary rozpraszające (krótkowzroczność) z jednoczesnymi problemami z akomodacją. W ich przypadku konieczne jest noszenie dwóch par okularów lub okularów progresywnych.
Akomodacja zależy od wielu czynników - oświetlenia, zmęczenia i ćwiczeń wzroku. Jeśli ciągle patrzymy na bliskim dystansie (czytanie gazety, komputer), to zdolność do akomodacji słabnie, gdyż mięśnie sterujące kształtem oka są coraz mniej sprawne.
Ważnym czynnikiem jest też odległość. Spojrzenie na coś, co jest blisko oczu i szybkie przeniesienie wzroku na horyzont spowoduje, że obraz będzie nieostry przez około 0,7 sekundy.