Do czego służy badanie scyntygrafia tarczycy?
Scyntygrafia tarczycy to badanie izotopowe tarczycy przeprowadzane przy pomocy izotopu promieniotwórczego technetu-99m lub jodu-131. Technika ta pozwala na uzyskaniu obrazu zmian w tarczycy. Ocenie podlega morfologia gruczołu i zróżnicowanie tkanek na podstawie gromadzenia się izotopu.
Scyntygrafia tarczycy wykonywana jest w przypadku:
- wola guzkowego (rozpoznanie guzków gorących, zimnych i obojętnych)
- wola zamostkowego
- wykrywania przyczyn nadczynności tarczycy
- wykonania operacji tarczycy
- występowania wad rozwojowych tarczycy (brak jednego płata)
- odszczepów tarczycy (wole językowe)
- podejrzenia przerzutów raka tarczycy.
Scyntygrafia tarczycy nie wymaga dodatkowych badań i specjalnego przygotowania pacjenta. U dzieci może wystąpić jedynie konieczność podania leków uspokajających. Ewentualnie lekarz może zalecić odstawienie niektórych leków na czas badania (hormony tarczycy, jod).
Godzinę przed podaje się doustnie roztwór radioznacznika (technet-99m). Gdy podaje się go dożylnie wystarczy okres 15 minut. W przypadku stosowania jodu (jod-131) podaje się kapsułkę z nim na 24 godziny przed badaniem.
Pomiar scyntygraficzny wykonuje się na leżąco, wtedy pacjent powinien się nie ruszać. Po badaniu należy wypić około litr płynów w celu wypłukania izotopu z organizmu.
Kiedy nie wykonywać scyntygrafii tarczycy?
Badanie może być przeprowadzane u pacjenta w każdym wieku, jeśli sytuacja tego wymaga również wielokrotnie. Przeciwwskazaniem do scyntygrafii tarczycy jest ciąża kobiety oraz karmienie piersią.