Prawidłowy poziom cholesterolu HDL
Cholesterol kojarzy nam się ze złogami zapychającymi nasze tętnice i w konsekwencji zagrażającymi chorobą wieńcową i zawałem. Tymczasem, jeżeli chodzi o cholesterol HDL - rzecz w tym, by nie było go ani za dużo, ani też... za mało. Pewna ilość cholesterolu HDL jest pożądana! Dlaczego? Bo to tzw. dobry cholesterol!
Cholesterol HDL to lipoproteiny wysokiej gęstości, czyli nie odmienny rodzaj cholesterolu, a jego frakcja. I nie tylko nie jest on odpowiedzialny za miażdżycę, ale jej zapobiega - usuwając cholesterol ze ścianek naczyń, transportuje go do wątroby, gdzie jest on przerabiany na żółć.
Dlatego badając poziom cholesterolu w organizmie, nie tyle ocenia się jego całkowity poziom, co raczej stosunek ilości tego dobrego do złego. Prawidłowo powinno się wysoko notować poziom cholesterolu HDL (czyli dobrego) w stosunku do LDL (czyli tego złego).
Badanie to powinno się odbyć przy ryzyku chorób serca. Bierze się przy nim pod uwagę ogólny stan zdrowia pacjenta, obciążenia dziedziczne oraz jego tryb życia, z uwzględnieniem ewentualnych czynników obciążających.
Mogą je stanowić np. wiek, ciśnienie krwi, palenie, otyłość. Normy cholesterolu HDL do LDL powinny kształtować się wg wartości poniżej 200 mg/dL (5.17 mmo/L).
Cholesterol HDL dla organizmu jest pożądany nawet w nadmiarze. To on bowiem zapobiega pojawieniu się miażdżycy i chroni serce. Bez cholesterolu nie ma mowy o produkcji hormonów płciowych, zapewnia prawidłowy rozwój mózgu (istotne zwłaszcza u dzieci - do trzeciego roku życia zaleca się szczególnie spożywanie przez nie masła!). W kwestii zatem ogólnej walki z cholesterolem, trzeba uważać, aby... nie przedobrzyć.
