Masz niskie ciśnienie, a puls jest wysoki? To może być objaw choroby

Ciśnienie tętnicze to siła nacisku płynącej krwi na tętnice. Wyróżnia się ciśnienie skurczowe i rozkurczowe, z czego pierwsze jest wartością w naczyniach tętniczych w trakcie skurczu mięśnia sercowego, a drugie wartością w trakcie rozkurczu. Wysokość ciśnienia jest uzależniona od siły skurczu serca, stanu naczyń tętniczych oraz innych mechanizmów regulujących jego wartość. Dzięki temu, że krew napływa do tętnic pod określonym ciśnieniem, możliwy jest jej przepływ przez cały organizm wraz z narządami wewnętrznymi. 

Tętno jest natomiast jednym z podstawowych parametrów życiowych i określa liczbę uderzeń serca na minutę.  Tętno, które można wyczuć m.in. na tętnicy promieniowej czy szyjnej to nic innego, jak pulsowanie naczyń krwionośnych wywołane przepływającą krwią.

Wartości ciśnienia nie są tożsame z częstością akcji serca, co oznacza, że nadciśnienie tętnicze nie musi dawać objawów w postaci tachykardii, czyli przyspieszonego tętna. Również nagły wzrost tętna nie musi świadczyć o nagłym skoku ciśnienia tętniczego. Ciśnienie krwi zależy od siły skurczu serca a nie od tego, z jaką częstotliwością ono pracuje. 

Prawidłowe wartości tętna u dorosłej osoby to od 60 do 100 uderzeń na minutę. Wartości poniżej oznaczają bradykardię, a powyżej tachykardię.

Za prawidłową wartość ciśnienia tętniczego krwi u dorosłej osoby uznaje się ciśnienie skurczowe 120-129 mmHg, a rozkurczowe 80-84 mmHg. Niższe wartości mogą świadczyć o hipotensji, a wyższe o nadciśnieniu tętniczym (hipertensji). Są jednak osoby, które mają niższe ciśnienie krwi i jeśli nie zachodzą zmiany w samopoczuciu a niskie wartości utrzymują się cały czas, uznaje się je za normę.

Kiedy spada ciśnienie tętnicze krwi, serce otrzymuje sygnał o konieczności zwiększenia wydajności swojej pracy tak, by nieprzerwanie krew była dostarczana do każdej komórki ciała. Reakcją na spadek ciśnienia będzie zatem przyspieszona akcja serca.

Do takiej sytuacji bardzo często dochodzi w przebiegu odwodnienia organizmu. Mała ilość przyjmowanych płynów, biegunka i liczne wymioty szybko mogą doprowadzić do zaburzeń gospodarki wodnej , co przekłada się na pracę układu krwionośnego.  Mniejsza ilość płynów przekłada się na słabo wypełnione łożyska naczyniowe, a zatem serce "przyspiesza", by przepompować większą ilość krwi.

Typowe objawy odwodnienia to sucha skóra i błony śluzowe, osłabienie, mniejsza ilość wydalanego moczu i wzmożone pragnienie.

Niskie ciśnienie przy wysokim tętnie może pojawiać się po niektórych lekach moczopędnych, często stosowanych u osób z niewydolnością serca. Taki sam efekt mogą wywoływać tabletki nasenne czy uspokajające oraz leki na nadciśnienie tętnicze. Ich złe dawkowanie prowadzi do wzmożonej diurezy, a wraz z dużą ilością oddawanego moczu może dojść do odwodnienia organizmu.

W przypadku zaburzeń lękowych czy nerwicy może dojść do spadku ciśnienia tętniczego krwi, które będzie utrzymywało się przez dłuższy czas. Naturalną konsekwencją będzie zwiększona liczba uderzeń serca na minutę, mimo, że u pacjenta nie stwierdza się dodatkowego obciążenia chorobowego, np. chorób serca.

Kortyzol, będący hormonem stresu, obniża naczynia krwionośne powodując tym samym wzrost ciśnienia pod jakim krew napiera na tętnice. Zdarza się jednak, że u osób przewlekle narażonych na stres, ciśnienie będzie niższe w przeciwieństwie do tętna, które u tych osób może być podwyższone.

W przypadku nadczynności jak i niedoczynności tarczycy mamy do czynienia z nieprawidłową gospodarką hormonalną. Hormony mają wpływ na pracę serca oraz naczynia krwionośne zatem jakiekolwiek zaburzenia na tle endokrynologicznym mogą przekładać się na parametry ciśnienia krwi i tętna. Dla prawidłowego rozpoznania przyczyny niskiego ciśnienia i wysokiego tętna na tym tle, kluczowe będą dodatkowe objawy świadczące o problemach z tarczycą.

Niskie wartości ciśnienia i tachykardia mogą świadczyć o bardzo niebezpiecznym stanie, jakim jest wstrząs. Jest to reakcja obronna organizmu na np. dużą utratę krwi. Aby wypełnić naczynia krwionośne, z których pod wpływem urazu utracona została zbyt duża ilość krwi, akcja serca przyspiesza, by jak najszybciej przepompować krew i dostarczyć ją do najważniejszych organów: serca i mózgu.

Jeśli dodatkowo pojawiają się zaburzenia świadomości, zlewne poty, występuje zauważalne krwawienie lub silne bóle brzucha - niezwłocznie należy zadzwonić po karetkę, ponieważ wstrząs jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia dla człowieka.

Przy nagłym spadku ciśnienia tętniczego krwi i wzroście tętna pojawi się zmiana w samopoczuciu pacjenta. Chorzy odczuwają nagłe osłabienie, spadek koncentracji, a także pojawia się uczucie kołatania serca, zaburzenia widzenia, szumy uszne a także ból i zawroty głowy. Dodatkowo może pojawić się kłujący ból w okolicy mostka.

Aby podnieść ciśnienie krwi i tym samym zlikwidować objawy mu towarzyszące, przede wszystkim należy zadbać o uzupełnienie płynów. Codzienne spożycie wody powinno wynosić minimum 2 litry dla osoby dorosłej, a u dzieci powyżej 10 kg powinien być to 1 litr dziennie plus 50 ml na każdy kilogram powyżej 10 kg.

W przypadku silnego odwodnienia konieczne może być dożylne podanie płynów, a jeśli spadek ciśnienia i wzrost tętna ma podłoże kardiologiczne, lekarz może zdecydować o wdrożeniu leków podnoszących ciśnienie tętnicze lub leków antyarytmicznych.

CZYTAJ TAKŻE:

10 nawyków, które pomogą obniżyć ciśnienie

Jedz nasiona chia! Są niezastąpione dla żył i serca