Jęczmień na oku. Bolesny znak spadku odporności
Jęczmień na oku to powszechna zmiana, która występuje u osób w każdym wieku. Powoduje ją głównie gronkowiec. Jęczmień zazwyczaj znika samoistnie, jednak w niektórych przypadkach konieczne jest wdrożenie leczenia. Co jeszcze trzeba wiedzieć o jęczmieniu? Poniżej przedstawiamy najważniejsze informacje.
Jęczmień na oku to grudkowy ropień, jednego lub kilku gruczołów. Wyróżnić można dwa rodzaje jęczmienia - jęczmień zewnętrzny i wewnętrzny. Jęczmień zewnętrzny dotyczy zapalenia gruczołów powiekowych przyrzęsowych - Zeissa lub Molla, z kolei wewnętrzny związany jest z zapaleniem gruczołów tarczkowych Meiboma.
Problem jęczmienia w równym stopniu dotyczy mężczyzn i kobiet. Zmiana bardzo często pojawia się także u dzieci, u których może mieć nawracający charakter. Warto wiedzieć, że jęczmień nie ma zakaźnego charakteru. Nie można więc zarazić się nim od innego chorego.
Główną przyczyną jęczmienia są bakterie gronkowca - Staphylococcus aureus. Do zakażenia dochodzi najczęściej gdy spada odporność, jęczmień często zwiastuje inne choroby, w tym grypę. Zdarza się również, że charakterystyczny ropień pojawia się także w przebiegu łojotokowego zapalenia skóry, trądziku, a nawet cukrzycy i celiakii.
Wśród możliwych przyczyn wymienia się także nieprawidłowo dobrane kosmetyki do pielęgnacji twarzy, niedokładny demakijaż, noszenie soczewek kontaktowych lub źle dobranych okularów oraz częste przebywanie w zadymionych pomieszczeniach. Ryzyko jęczmienia zwiększa także jasna karnacja oraz starszy wiek.
Głównym objawem jęczmienia jest charakterystyczny ropień w okolicy powieki. Towarzyszyć mu mogą takie objawy jak zaczerwienienie, obrzęk, ból, opuchnięcie powieki, łzawienie, światłowstręt oraz wydzielina ropna. Trzeba wiedzieć, że opisywane objawy często pojawiania się jeszcze przed powstaniem ropnia.
Jęczmień zewnętrzny zazwyczaj pęka sam, zaś wewnętrzny po kilku dniach znika samoistnie. W przypadku wyjątkowo uporczywego lub nawracającego się jęczmienia konieczne jest wdrożenie leczenia. Pacjentom zazwyczaj podaje się antybiotyki - erytromycynę, chloramfenikol, neomycynę, chinolinę i tobramycynę. Trzeba również pamiętać o tym, że zmiany nie należy wyciskać. Nie przyniesie to żadnych efektów i może to jedynie opóźnić proces gojenia.
Najbardziej znanym domowym sposobem na jęczmień jest przykładanie do powieki złotej obrączki. Trudno ocenić, czy jest to faktycznie skuteczna metoda, jednak z pewnością nie można odmówić jej popularności.
Innym sposobem są kompresy. Dobrze sprawdzi się do tego świetlik, natka pietruszki, nagietek, rumianek, zielona herbata oraz liście malin. Stosowane kompresy powinny być ciepłe, jednak nie za gorące, aby nie poparzyć oka. Okłady mają na celu ogrzanie jęczmienia, co przyśpieszyć ma gojenie rany.
Doustnie stosować można także napar z mniszka lekarskiego, który charakteryzuje się działaniem antybakteryjnym. Innym domowym sposobem na jęczmień na oku jest przemywanie zmiany delikatnym płynem do demakijażu, który pomaga usunąć zanieczyszczenia z okolicy oczu.
Przede wszystkim należy pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji i higienie okolic oczu. Należy używać delikatnych i najlepiej hipoalergicznych kosmetyków przeznaczonych do swojego typu cery. Warto unikać wysuszających produktów na bazie alkoholu, które mogą podrażnić okolicę oczu. Przed pójściem spać nie należy również zapominać o dokładnym demakijażu.
Dużą ostrożność powinny zachować także osoby noszące na co dzień soczewki kontaktowe. Przed każdą aplikacją soczewek należy dokładnie umyć ręce. Warto pamiętać również o właściwej pielęgnacji i przechowywaniu soczewek w przeznaczonych do tego opakowaniach.
CZYTAJ TAKŻE:
Domowe sposoby na jęczmień
