Ból w trakcie oddawania moczu i ropna wydzielina. To może być chlamydia
Choroby przenoszone drogą płciową wciąż uznawane są za bardzo wstydliwe, co może opóźniać rozpoczęcie leczenia. Jedną z takich chorób jest chlamydioza, na którą co roku zapada coraz więcej osób. Dlaczego? Niewystarczająca edukacja seksualna, odbywanie stosunków bez prezerwatywy i znaczna liczba partnerów seksualnych przyczyniają się do rozprzestrzeniania się bakterii. Jest to o tyle niebezpieczne, że aż u 70 proc. chorych zakażenia może przebiegać bezobjawowo. Czym jest chlamydioza? Jakie daje objawy i jak się ją leczy? Co jest prawdą a co mitem jeśli chodzi o chlamydię?
Chlamydioza jest infekcją wywołaną przez bakterię - Chlamydia trachomatis, zajmującą przede wszystkim układ moczowo-płciowy, spojówki i płuca (u noworodków), gdzie doprowadza do rozwinięcia się zapalenia. Chlamydia wraz z rzeżączką (łac. Neisseria Gonorrhoeae) i rzęsistkiem pochwowym (łac. Trichomonas Vaginalis) należy do grupy chorób przenoszonych drogą płciową, czyli tzw. STI (ang. Sexually Transmitted Infections). Poza kontaktami seksualnymi patogen rozprzestrzenia się w czasie porodu i przez przebywanie w bezpośredniej bliskości z osobą zakażoną.
Warto wiedzieć, że chlamydiozy to niejednorodna grupa chorób dających odmienne objawy. Do innych bakterii z rzędu Chlamydiales należą: Chlamydophila pneumoniae, powodująca zapalenia dróg oddechowych i Chlamydophila psittaci, gatunek odzwierzęcy wywołujący ornitozę.
Jak już zostało wspomniane: do zakażenia chlamydiozą dochodzi najczęściej przez kontakty seksualne, zarówno dopochwowe jak i analne. Problem dotyczy przede wszystkim młodych osób, pomiędzy 15 a 24 r.ż., które współżyją z wieloma partnerami, nie stosując zabezpieczenia w postaci prezerwatywy. Należy pamiętać, że to właśnie prezerwatywa jest jedyną formą antykoncepcji chroniącą przed chorobami wenerycznymi. Bakteria może pojawić się również w organizmie małych dzieci, które zaraziły się nią w trakcie porodu podczas przechodzenia przez drogi rodne zakażonych matek. Choroba przenosi się z łatwością, ponieważ w większości przypadków przebiega bezobjawowo, więc wiele osób nieświadomie przekazuje ją dalej.
Chlamydioza manifestuje się różnie, w zależności od płci. U ok. 70 proc. kobiet przebieg infekcji jest bezobjawowy, u pozostałych pojawia się ból okolic intymnych i pieczenie podczas oddawania moczu, oraz upławy, które nasilają się przez 7 do 14 dni. Wymienione dolegliwości są typowe dla zakażenia cewki moczowej. Upławy u pacjentek z chlamydią są ropne lub ropno-śluzowe. Część chorych zgłasza także: bolesność szyjki macicy i obecność guzka w okolicy pachwin, nazywanego ziarnicą weneryczną pachwin.
Mężczyźni poza ropną lub surowiczą wydzieliną wydostającą się z ujścia cewki moczowej skarżą się na bolesne oddawanie moczu małym strumieniem. U niektórych panów występuje również jednostronna bolesność jądra. Niestety znaczna część pacjentów dowiaduje się o infekcji, dopiero gdy dojdzie do rozwoju powikłań - zapalenie jajników u kobiet lub zapalenia najądrza u mężczyzn, które nieleczone mogą prowadzić do bezpłodności.
Jeżeli podejrzewasz u siebie chlamydiozę, jak najszybciej wykonaj testy na obecność drobnoustroju, jest to szczególnie ważne u kobiet ciężarnych, które mogą zarazić dziecko. W razie wyniku potwierdzającego zakażenie tą bakterią konieczne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia.
Podstawą eliminacji chlamydii jest podawanie chorym antybiotyków. W praktyce klinicznej najczęściej wykorzystuje się: azytromycynę lub doksycyklinę. Ważne by terapii poddawani byli obaj partnerzy seksualni, po to, by zapobiec powtórnym zakażeniom. Przebycie chlamydii nie powoduje stałego uodpornienia. Po ok. 5 tygodniach od zakończenia antybiotykoterapii wskazane jest ponowne wykonanie badań w celu potwierdzenia całkowitego wyleczenia.
Chlamydia może prowadzić do ciąży pozamacicznej lub bezpłodności - fakt
Skutkiem nieleczonej infekcji u kobiet może być niedrożność jajowodów uniemożliwiająca zapłodnienie, u mężczyzn zaś obserwujemy niedostateczną ilość plemników lub ich brak w ejakulacie.
Chlamydią nie można zarazić się przez seks oralny - mit
Drobnoustrojem można się zarazić także przez seks oralny, jeżeli nie stosuje się zabezpieczenia mechanicznego, oczywiście jego użycie nie daje 100 proc. ochrony (prezerwatywa może pęknąć).
W procesie leczenia należy powstrzymać się od kontaktów seksualnych - fakt
Niewskazane są jakiekolwiek kontakty seksualne, nawet z użyciem prezerwatywy, do czasu zakończenia leczenia.
Chlamydia wywołuje objawy wyłącznie w układzie moczowo-płciowym - mit
Do powikłań zdrowotnych wywoływanych nieleczoną chlamydią, zalicza się m.in.: bóle i zapalenia stawów, ropień okołojelitowy lub ropień wątrobowy, zmiany w układzie nerwowym, spadek odporności, astmę, a także: zapalenie wsierdzia, zapalenie mięśnia sercowego i opon mózgowo-rdzeniowych.
CZYTAJ TAKŻE:
Wirus brodawczaka ludzkiego HPV można wykryć w teście
Mykoplazma wywołuje zapalenie płuc, narządów płciowych i dróg moczowych
