Co to znaczy złapać wilka i jak tego uniknąć?
Co to znaczy złapać wilka, to pytanie, nad którym z pewnością zastanawia się wiele osób. Zagadka jest jednak prostsza, niż mogłoby się wydawać. Choroba o nazwie wilk nie istnieje, a popularne ostrzeżenie dotyczy dwóch innych schorzeń.
"Nie siadaj na ziemi, bo złapiesz wilka" - to ostrzeżenie, które z pewnością słyszała każda osoba wychowująca się w latach 90. Czym właściwie jest słynny wilk? Określenie "złapać wilka" jest niczym innym jak frazeologizmem i odnosi się do "złapania" choroby. Wilka najczęściej łączy się z zapaleniem pęcherza lub chorobą hemoroidalną. Jak przebiegają powyższe choroby?
Zapalenie pęcherza to popularna dolegliwość, zwłaszcza wśród kobiet, które chorują nawet 50 proc. razy częściej niż mężczyźni. Szacuje się, że problem ten może występować nawet u co piątej Polki. Głównym objawem zapalenia pęcherza moczowego jest częste oddawanie moczu. Warto pamiętać, że ilość moczu może być niewielka, w niektórych przypadkach są to nawet kropelki. Objawy towarzyszące to m.in ból podczas oddawania moczu, ciemniejszy kolor moczu, mętna konsystencja moczu, krwiomocz, ból w dolnej części brzucha, zmęczenie, osłabienie apetytu, gorączka i wymioty.
Główną przyczyną zapalenia pęcherza są zakażenia bakteryjne. W zdecydowanej większości przypadków dotyczy to Escherichia coli. Do zakażenia dochodzi m.in. z powodu nieprawidłowej higieny osobistej, stosunku płciowego czy podrażnienia cewki moczowej. Chorobę może wywołać siedzenie na mokrym piasku lub trawie lub, a także noszenie mokrego kostiumu kąpielowego.
Zapalenie pęcherza często występuje także u kobiet stosujących tampony. Specjaliści podkreślają również, że zdarza się, że zapalenie pęcherza występuje także w przebiegu innych chorób. Dotyczy to m.in. cukrzycy, urazów rdzenia kręgowego czy zakażeń nerek. Inną przyczyną mogą być przyjmowane leki. Chodzi zwłaszcza o antykoncepcję stosowaną dopochwowo oraz niektóre substancje wykorzystywane podczas chemioterapii, np. cyklofosfamid i ifosfamid.
Leczenie zapalenia pęcherza moczowego opiera się przede wszystkim na antybiotykoterapii. Leki powinny być przyjmowane przez 3-7 dni.
Hemoroidy to naczynia żylne, które umieszczone są w odbycie. Ich obecność jest naturalna - każdy z nas ma hemoroidy. Sytuacja komplikuje się jednak w przypadku, gdy ww. guzy istotnie się powiększają, powodując tym samym nieprzyjemne objawy. W takim przypadku mówimy o chorobie hemoroidalnej.
Poza powiększeniem hemoroidów, towarzyszą jej takie objawy jak: krwawienie z odbytu, swędzenie i ból podczas siedzenia. W początkowej fazie schorzenia guzy dają powyższe objawy, jednak pozostają wewnątrz odbytu. Wraz z rozwojem choroby hemoroidalnej może dojść jednak do sytuacji, w której guzy pojawią się na zewnątrz odbytu.
Główna przyczyna rozwoju hemoroidów nie jest znana. Jedna z hipotez zakłada jednak, że choroba hemoroidalna pojawia się w wyniku wzrostu ciśnienia lub zastoju w odbytniczych splotach żylnych. Może to być konsekwencją m.in. zaparć, biegunki, ciąży i siedzącego trybu życia. Specjaliści podkreślają również, że czasami choroba hemoroidalna związana jest z innymi schorzeniami. Chodzi przede wszystkim o marskość wątroby i guzy miednicy małej.
Leczeniem choroby hemoroidalnej zajmuje się proktolog. Sposób leczenia zależy od zaawansowania choroby i towarzyszących jej objawów. U niektórych pacjentów wystarczająca okazuje się zmiana diety czy zwiększenie aktywności fizycznej. W przypadku włączenia farmakoterapii stosuje się leki przeciwzapalne oraz leki zwiększające napięcie ścian naczyń żylnych.
Co, jeśli te metody nie zadziałają? U pacjentów z zaawansowaną chorobą hemoroidalną stosuje się przede wszystkim leczenie operacyjne, które polega na wycięciu guzów. Zabieg obarczony jest jednak powikłaniami, więc stosuje się go jedynie w wyjątkowych sytuacjach.
CZYTAJ TAKŻE:
Chcesz się kochać? Sprawdź, co wiesz o chorobach wenerycznych [QUIZ]
Wypadanie pochwy. Z czym się wiąże i jak można to wyleczyć?
Korzyści z uprawiania seksu. Jak często powinniśmy współżyć?
