Wypadanie pochwy. ​Z czym się wiąże i jak można to wyleczyć?

U niektórych kobiet pochwa ulega obniżeniu, zdarza się także, że wypada. Jest to spowodowane, osłabieniem mięśni, które są odpowiedzialne za podtrzymywanie, pochwy, pęcherza moczowego i odbytnicy. Wypadanie narządu rodnego, dotyczy zwykle kobiet, które urodziły dziecko drogą naturalną. Przepona miednicy i przepona moczowo-płciowa, podtrzymują narządy rodne i razem z aparatem więzadłowym przeciwstawiają się siłom działającym na pochwę, gdy ulegają osłabieniu, może dojść do ich wypadnięcia. Bez wątpienia, ta przypadłość utrudnia codzienne funkcjonowanie, powodując dyskomfort i zmniejszając satysfakcję z życia seksualnego. 

Z problemem wypadającej pochwy zmagają się przede wszystkim kobiety, które wydały na świat dziecko w sposób naturalny. Niemniej wypadanie pochwy, dotyczy także kobiet: otyłych, w starszym wieku, wykonujących ciężką pracę fizyczną, cierpiących na zaparcia. Szczególnie narażone są również kobiety chorujące na zespół rozluźnienia pochwy, który spowodowany jest przynajmniej jednym porodem naturalnym, podczas którego dziecko było nietypowo ułożone (pośladkowo lub odgięciowo), albo miało znaczną masę urodzeniową, to jest powyżej czterech kilogramów. 

Zdarza się, że zespół rozluźnienia pochwy dotyka kobiet, które nie rodziły, a znajdują się w okresie po menopauzalnym, w związku z czym mają obniżony poziom estrogenów. Spadek estrogenu i wytwarzania kolagenu prowadzi do wysuszenia i zmniejszenia grubości błony śluzowej.

Wypadanie pochwy jest związane z wieloma dokuczliwymi objawami. Kobiety borykające się z tym schorzeniem często mają problem z nietrzymaniem moczu, zwłaszcza podczas kaszlu albo kichania, poza tym odczuwają parcie na stolec. Zdarza się, że pochwa jest u nich widoczna przez szparę sromową, cierpią również na bóle w krzyżu i podbrzuszu. Kolejną niedogodnością jest ból odczuwany w trakcie stosunku, a także uczucie pełności i ucisku w okolicach intymnych.

Problem można zdiagnozować na wczesnym etapie, pod warunkiem, że kobieta regularnie odwiedza ginekologa. Leczenie wypadania pochwy, najczęściej jest operacyjne. Zabiega ma na celu naprawić aparat wieszadłowy i podporowy, aby utrzymać narządy miednicy i zapobiec ich wypadaniu. 

Operację wykonuje się z dostępu brzusznego lub pochwowego. Ta pierwsza polega na podwieszeniu narządu przy pomocy materiału protetycznego do więzadła podłużnego kości krzyżowej. Specjaliści zazwyczaj wybierają metodę laparoskopową, ponieważ po zabiegu pozostają niewielkie blizny, a pacjentki szybko wracają do codziennych aktywności (w klinice pozostają zwykle przez okres 3 dni). Z kolei dostęp przezpochwowy zakłada nacięcie narządu, oddzielenie organów od ściany pochwy i wzmocnienia jej siatką. Operacja wykonana z dostępu przezbrzusznego, jest skuteczna aż u 95% pacjentek, zabieg wykonywany z dostępu przezpochwowego ma niższą skuteczność, bo 75proc.. Kobiety, które planują powiększyć rodzinę, powinny odłożyć operację. Zaleca się im wykonywanie ćwiczeń, albo stosowanie krążków dopochwowych.

Nie wszystkie kobiety, zmagające się z wypadaniem pochwy decydują  się na zabieg. Nieinwazyjnymi metodami mającymi poprawić stan mięśni i więzadeł są: regularne ćwiczenia i stosowanie wkładek dopochwowych. Te dopochwowe urządzenia, mechanicznie podpierają wypadający narząd, co powstrzymuje dolegliwości.

Nie zawsze wypadanie pochwy wymaga leczenia, jeśli zdiagnozowano je u ciebie, ale nie odczuwasz żadnego z objawów, wystarczy regularnie odwiedzać ginekologa i unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów. Pomocne okazują się także ćwiczenia. Ćwicząc osłabione mięśnie dna miednicy, możesz je wzmocnić, przez co twoje objawy będą mniej dokuczliwe, a problem nie będzie się pogłębiał.

Czytaj także: 

Hashimoto zaczyna się w głowie. Tylko tym je pokonasz

Fibromialgia. Gdy boli całe ciało