Nocne poty - przyczyny i leczenie

Nocne poty mogą pojawić się w trakcie przeziębienia i grypy. Towarzyszą zazwyczaj wysokiej gorączce. Dodatkowo pojawić się mogą także dreszcze i uczucie zimna. W przypadku infekcji dobre efekty przynosi zwykle leczenie objawowe. Ukojenie przyniosą leki przeciwgorączkowe, które obniżą temperaturę. Warto pamiętać o tym, że zarówno gorączka, jak i nocne poty, nie powinny utrzymywać się dłużej niż 4-5 dni. W przeciwnym wypadku należy skonsultować się z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej, który wdroży odpowiednie leczenie lub zaleci odpowiednie badania diagnostyczne.

Nocne poty występują także w przypadku chorób tarczycy. Chodzi przede wszystkim o nadczynność tarczycy. Choroba pojawia się głównie u kobiet. Jak pokazują badania, na nadczynność tarczycy chorować może nawet 2 proc. kobiet. Dla porównania, w przypadku mężczyzn jest to jedynie około 0,15 proc. W przebiegu nadczynności tarczycy, potom towarzyszyć mogą inne objawy. To m.in. drżenie rąk, spadek masy ciała, skłonność do biegunek, zaburzenia miesiączkowania, bezsenność, duszności i wypadanie włosów. Leczenie nadczynności tarczycy opiera się przede wszystkim na podawaniu chorym tyreostatyków oraz jodu promieniotwórczego.

Zdarza się również, że nocne poty są objawem chorób nowotworowych. Dzieje się tak przede wszystkim w przypadku chłoniaków — zwłaszcza chłoniaka Hodgkina (dawniej ziarnica złośliwa) oraz niektórych typów białaczek. Chorobom towarzyszyć mogą inne objawy, m.in. powiększone węzły chłonne, utrata masy ciała i zmęczenie,  stan podgorączkowy. Charakterystycznym objawem chłoniaka  Hodgkina są również poalkoholowe bóle węzłów chłonnych.

Nocne poty mają także związek z zaburzeniami psychicznymi. Pojawić się mogą u pacjentów borykających się z nerwicą, zaburzeniami lękowymi i przewlekłym stresem. Potom towarzyszyć mogą inne objawy, takie jak bóle i zawroty głowy, rozkojarzenie, trudności z koncentracją, bóle brzucha, biegunki oraz uczucie ucisku w gardle i napięcie mięśni. W przypadku podejrzenia zaburzeń psychicznych należy zgłosić się do lekarza psychiatry lub do terapeuty.

Nocne poty czasami łączyć się mogą z cukrzycą. Wiąże się to ze spadkiem poziomu glukozy. Inne możliwe objawy rozwijającej się cukrzycy to wzmożone pragnienie (chorzy spożywają czasem nawet 3-4 litry wody dziennie), zmęczenie, senność, problemy skórne — zwłaszcza z gojeniem się ran. Cukrzycę rozpoznaje się na podstawie badania poziomu cukru we krwi na czczo lub testu doustnego obciążenia glukozą (OGGT). Leczenie zależy przede wszystkim od ogólnego stanu pacjenta oraz typu choroby. Stosuje się m.in. leki doustne obniżające poziom cukru oraz insulinę.

Przyczyną nocnych potów może być również nadwaga lub otyłość. Czym się różnią oba stany? Otyłość jest chorobą przewlekłą w przebiegu której występuje zwiększona ilość tkanki tłuszczowej — u mężczyzn powyżej 25 proc. masy ciała, u kobiet powyżej 30 proc. O otyłości mówimy również w przypadku stwierdzenia BMI powyżej 30. Nadwaga nie jest chorobą, jednak może doprowadzić do otyłości. To stan, w którym u pacjenta zaobserwować można wartość BMI — powyżej 25. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowej wagi, należy podjąć kroki mające na celu zmniejszenie masy ciała. Warto zacząć od właściwiej diety — pomocny może być deficyt kaloryczny oraz odpowiedniej dawki ruchu. Dobrym pomysłem jest także konsultacja z doświadczonym dietetykiem.