Pobyt w sanatorium. Komu i kiedy przysługuje?

O pobyt w sanatorium może ubiegać się każdy dorosły, który posiada ubezpieczenie. Do sanatorium kierowane są osoby chorujące przewlekle lub takie, które wymagają rekonwalescencji po urazie lub przebytej chorobie, np. po udarze mózgu lub zawale serca. Skorzystać jednak z tej formy leczenia mogą tylko ci, którzy są samodzielni, czyli nie potrzebują stałej opieki osoby trzeciej.

Z pobytu w sanatorium skorzystać mogą również dzieci, ale pobyt ten musi odbyć się z opiekunem, jeśli dziecko nie ukończyło 6. roku życia. Starsze dzieci mogą przebywać w sanatorium same, jeśli jednak rodzic chce wyjechać z dzieckiem - zakwaterowanie oraz wyżywienie jest przez niego pełnopłatne.

Na wyjazd do sanatorium finansowany przez NFZ, pacjent obowiązkowo musi zostać skierowany przez lekarza rodzinnego lub lekarza specjalistę. Oprócz skierowania, niezbędne są aktualne wyniki badań pacjenta: morfologia krwi, badanie moczu, badanie OB, RTG klatki piersiowej oraz EKG serca. U dzieci dodatkowo wymagane jest badanie kału na obecność pasożytów.

Ponadto lekarz wystawia szczegółową opinię o pacjencie: chorobach, metodach leczenia, jego samodzielności oraz ewentualnych przeciwwskazaniach do leczenia naturalnymi metodami. Pacjentowi wydawana jest również kserokopia kartoteki zdrowotnej z przychodni, do której należy.

Skierowanie od lekarza wraz z wnioskiem o pobyt w sanatorium pacjent jest zobowiązany złożyć w oddziale Narodowego Funduszu Zdrowia zgodnie z jego miejscem zamieszkania.

Wniosek ten trafia do opinii lekarza  specjalisty w dziedzinie balneologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej i to on decyduje o kwalifikacji do turnusu. Jeśli decyzja będzie pozytywna, pacjent otrzymuje taką informację listownie.

Po otrzymaniu decyzji pozytywnej o zakwalifikowaniu do leczenia sanatoryjnego, pacjent musi jeszcze oczekiwać na miejsce. Aktualnie średni czas oczekiwania wynosi aż dwa lata. Czas jest krótszy, jeśli pacjent ma trafić do szpitala uzdrowiskowego po zawale serca, udarze mózgu czy innej, nagłej chorobie - wynosi średnio od 3 do 5 miesięcy. Informacja o dacie rozpoczęcia turnusu dociera do pacjenta listownie, nie później niż na 14 dni przed datą rozpoczęcia.

Do sanatorium kwalifikuje praktycznie każda choroba przewlekła, a najczęściej kierowani do nich pacjenci, leczeni są z powodu:

• chorób układu oddechowego (astma oskrzelowa, POChP),
• chorób układu krążenia (choroba wieńcowa, stan po zawale serca),
• chorób układu kostno-stawowego (reumatyzm, choroby kręgosłupa),
• chorób układu nerwowego (stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona),
• cukrzycy,
• otyłości,
• chorób tarczycy,
• nadciśnienia tętniczego.

Z sanatorium nie mogą skorzystać osoby, które chorują na ostre choroby zakaźne oraz choroby pasożytnicze. Ponadto z turnusów leczniczych nie mogą korzystać pacjenci onkologiczni z czynną chorobą nowotworową. Dyskwalifikacją jest również stan po leczeniu białaczki, chłoniaka, ziarnicy złośliwej, nowotworu nerki, czerniaka. O pobyt w sanatorium mogą starać się dopiero po upływie 5 lat od zakończenia leczenia.

W przypadku innych nowotworów do leczenia w sanatorium nie kwalifikują się pacjenci, którzy co prawda zakończyli już leczenie, ale nie upłynął jeszcze rok.

Długość turnusu jest uzależniona od wieku pacjenta oraz formy leczenia. Pobyt w szpitalu uzdrowiskowym dla dziecka trwa 27 dni, a dla dorosłego - 21 dni. Pobyt w sanatorium planowany jest zawsze na 21 dni, a pobyt rehabilitacyjny - 28 dni.

Udając się do sanatorium w ramach refundacji NFZ, pacjent uzyskuje całkowicie bezpłatny dostęp do leczenia i rehabilitacji. Pobyt w ośrodku rehabilitacyjnym jest dofinansowany, ale po stronie pacjenta należy jednak częściowa płatność za zakwaterowanie i wyżywienie - średnio stawki wynoszą od 10 zł do 30 zł za dobę.

Każdy pacjent może skorzystać z sanatorium odpłatnie. Wówczas nie jest wymagane skierowanie od lekarza ani wniosek w NFZ. Pacjent sam ustala miejsce pobytu oraz termin, w jakim chciałby rozpocząć leczenie. Koszt pobytu w sanatorium przez 21 dni wynosi średnio od 1700 zł do 3000 zł, w zależności od miejscowości, zakwaterowania oraz zabiegów, z jakich chce korzystać kuracjusz.

Wyjazd do sanatorium wiąże się z korzystaniem z zabiegów, które mają na celu przywrócić pacjenta do sprawności, zdrowia lub poprawić jego kondycję i odporność. W ramach turnusu pacjentowi zapewnia się co najmniej trzy zabiegi dziennie przez sześć dni w tygodniu.

Na miejscu pacjent ma możliwość korzystać z dodatkowych zabiegów, odpłatnie, jeśli nie istnieją zdrowotne przeciwwskazania do ich przeprowadzenia.

W zależności od jednostki chorobowej, z jaką trafia pacjent do sanatorium, korzystać może z różnych aktywności. Pacjenci biorą udział w rehabilitacji, ćwiczeniach fizycznych, inhalacjach, terapiach z użyciem wody i światła, korzystają z kąpieli w basenie. Pacjenci angażowani są do aktywności na świeżym powietrzu, jazda na rowerze, nordic walking, spacery. Zabiegi są ustalane z lekarzem, który opiekuje się pacjentem na miejscu. To on ustala, z jakich form leczenia może i powinien korzystać kuracjusz. Najczęściej stosowane terapie, mające na celu poprawić zdrowie i odporność pacjenta to: 

• zabiegi borowinowe, 
• krioterapia, 
• elektroterapia, 
• kąpiel solankowa,
• laseroterapia, 
• masaż klasyczny, 
• masaż relaksacyjny, 
• masaż wodny,
• ozonoterapia.

Dzieci chorujące przewlekle również mogą korzystać z sanatorium. Każde dziecko do 6. roku życia musi być pod opieką rodzica lub opiekuna prawnego. Dzieci starsze mogą przebywać w sanatorium samodzielnie, jeśli jednak rodzic chce przebywać razem z dzieckiem - jego pobyt jest wówczas pełnopłatny. Korzystając z turnusu w okresie szkolnym, oprócz zabiegów rehabilitacyjnych, dzieci uczęszczają na zajęcia na terenie ośrodka, które są prowadzone zgodnie z podstawą programową dla szkół podstawowych.

Po skorzystaniu z sanatorium, kolejny raz pacjent może ubiegać się o pobyt po upływie roku, od zakończonego poprzedniego leczenia.

Osoby, które posiadają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, inwalidzi wojenni i wojskowi, a także zasłużeni honorowi dawcy krwi i dawcy przeszczepu mogą skorzystać z pobytu w sanatorium bez kolejki. 

CZYTAJ TAKŻE: 

Właściwości kąpieli siarczkowych

Hit z PRL-u wraca do łask