Hipotrofia: Co ją powoduje?
Jeszcze zanim narodzi się dziecko, jest już poddawane kontroli lekarskiej. Podczas badań USG określa się długość i masę płodu. W przypadku, gdy jedna z tych wartości jest niższa niż wskazuje na to wiek płodu, mamy do czynienia z zaburzeniem określanym jako hipotrofia płodu lub hipotrofia wewnątrzmaciczna. Według statystyk takie przypadki dotyczą od 3 proc. do 10 proc. wszystkich ciąż. Stan ten może być bardzo groźny dla dalszego życia dziecka i musi być pod ścisłą kontrolą lekarską.
Możemy wyróżnić dwa podstawowe rodzaje hipotrofii, w zależności kiedy doszło do zahamowania wzrostu płodu. Gdy nastąpi to w pierwszym trymestrze ciąży jest to postać symetryczna (hipoplastyczna). Wszystkie części ciała są proporcjonalnie mniejsze i o niższej wadze.
Podstawowymi przyczynami są:
- zapalenia wirusowe (ospa wietrzna, różyczka, cytomegalia, wirus opryszczki)
- zakażenia pierwotniakami (toksoplazmoza)
- zaburzenia genetyczne (zespół Downa)
- alkoholizm
- palenie papierosów
- przyjmowanie leków (sulfonamidy, antybiotyki)
- ciąża bliźniacza
- bardzo niski wzrost ciężarnej.
Natomiast gdy przyczyna hipotrofii wystąpi w drugim lub trzecim trymestrze jest to postać asymetryczna (hipotroficzna). Pomimo mniejszego wzrostu niektórych części ciała, waga może być w normie, ale płód charakteryzuje się asymetrią w budowie ciała. Wiele przyczyn nie udaje się zidentyfikować, ale do najczęstszych należą choroby matki: cukrzyca, wady serca, problemy z nerkami, nadciśnienie.
Od momentu kiedy hipotrofia zostaje wykryta, należy monitorować płód, by zapobiec możliwym komplikacjom. Ciężarna musi zdrowo się odżywiać. W przypadku palenia papierosów należy przestać palić.
Poza tym wskazany jest odpoczynek i częstsze leżenie na lewym boku, aby lepiej została ukrwiona macica. Dzieci z hipotrofią ważą do 2,5 kg, ale wiele z nich dogania później swoich rówieśników pod względem wzrostu.
***
Zobacz również:
