Dieta przy łuszczycy - co jeść, by złagodzić przebieg choroby?

Łuszczyca to przewlekła choroba skóry, na którą cierpieć może nawet 5 proc. populacji. Choroba objawia się charakterystycznymi zmianami (wykwitami), które przypominają czerwone (lub nawet bordowe) grudki. Zmiany pojawiają się najczęściej na łokciach, kolanach, rękach, stopach oraz okolicach paznokci, jednak opisywane miejsca należy potraktować umownie, ponieważ tak naprawdę łuszczyca wystąpić może praktycznie na całym ciele.

W początkowej fazie choroby zmiany (wykwity) mogą mieć średnice 1-2 cm. Z czasem mogą jednak znacznie zwiększać swój rozmiar, a także zmieniać wygląd. Chodzi przede wszystkim o pojawienie się charakterystycznych łusek, które odróżniają łuszczycę od innych chorób skóry. Łuski są podatne na czynniki zewnętrzne. Łatwo je rozdrapać lub usunąć, czasem same odpadają. Ze względu na przebieg choroby wyróżnić można kilka rodzajów łuszczycy. To łuszczyca punkcikowata, łuszczyca plackowata, łuszczyca geograficzna oraz erytrodermia łuszczycowa. 

Przede wszystkim należy wiedzieć, że łuszczyca zaliczana jest do chorób przewlekłych. Cechuje się okresami bezobjawowymi oraz okresami zaostrzenia objawów. Łuszczycy nie można całkowicie wyleczyć, możliwe jest jedynie osiągnięcie remisji. W leczeniu stosuje się terapię metotreksatem, retinoidami i cyklosporyną oraz fototerapię i  fotochemioterapię. Proces leczenia jest jednak bardzo długi i nie można liczyć na natychmiastową poprawę stanu zdrowia.

Ze względu na charakterystyczne objawy łuszczycy, część pacjentów może mieć problem z zaakceptowaniem nowego wyglądu. Skutkować to może pogorszeniem nastroju, spadkiem samooceny oraz wycofaniem i ograniczeniem kontaktów społecznych. Ważną kwestią jest także dyskryminacja, jakiej bardzo często doświadczają pacjenci z łuszczycą. Wiele osób dysponuje wystarczającą wiedzą na temat łuszczycy i obawia się zarażenia, dlatego dystansuje się od chorego. Z tego powodu w przypadku zdiagnozowanej łuszczycy warto skontaktować się z psychologiem lub psychoterapeutą, który pomoże poradzić sobie z problemem. 

Jak do tej pory nie udało się określić bezpośrednich przyczyn łuszczycy. Uważa się jednak, że jedną z możliwych przyczyn choroby może być nieodpowiednia dieta. Badania pokazują również, że zmiana stylu życia może powodować zmniejszenie objawów łuszczycy. Chodzi przede wszystkim o utrzymanie odpowiedniej wagi ciała oraz o właściwą dietę. 

Co powinno znaleźć się w jadłospisie osoby chorej na łuszczycę? Kluczowe jest białko. Warto postawić na białe i chude mięso oraz rośliny strączkowe. Dobrym źródłem białka jest fasola, ciecierzyca, soczewica, groch i bób. Do diety warto włączyć także jak największą ilość świeżych warzyw i owoców oraz produkty zbożowe, orzechy, kakao i siemię lniane. Korzystnie działają również tłuste ryby. Świetnym wyborem będzie łosoś, śledź, makrela czy halibut. 

Z czego warto zrezygnować? Przede wszystkim ze słodkich napojów, przetworzonych produktów garmażeryjnych i dań typu fast food, rafinowanych węglowodanów, cukrów prostych i alkoholu. 

Istnieją również badania, które wskazują na dobroczynne działanie witaminy D, która łagodzić może zmiany skórne. Odpowiednią dawkę witaminy D z powodzeniem możemy wytworzyć samodzielnie poprzez ekspozycje na słońce. Korzystając ze słońca, nie należy jednak zapominać o odpowiednim zabezpieczeniu. Chodzi przede wszystkim o kremy z wysokim filtrem przeciwsłonecznym. 

Zimą i jesienią warto zastanowić się również nad suplementacją witaminy D. 

CZYTAJ TAKŻE: 

Łupież różowy Giberta - choroba, która "udaje" łuszczycę

Syndrom śmiejącej się kukiełki - na to cierpi syn Colina Farrella