Jak uczyć dziecko samodzielności od najmłodszych lat?

Samodzielność to potrzeba rozwojowa każdego człowieka. Proces jej odkrywania i sukcesywnego wzmacniania rozpoczyna się w dzieciństwie, w pierwszych miesiącach życia. To dlatego rodzice bardzo szybko powinni skupić się na tym, by pomóc dziecku ją odkrywać, wzmacniać i ukierunkowywać.

Na czym ma to polegać? Na stopniowym wycofywaniu się z pomocy, zachęcaniu dzieci do działania, a także kreowaniu różnych sytuacji, które pomogą w odkrywaniu niezależności i budowania pewności siebie. To dzięki mądremu wsparciu rodziców młodzi ludzie przechodzą przez kolejne etapy rozwoju i mogą stać się sprawczymi i odpowiedzialnymi dorosłymi.

Co robić, by nauczyć dziecko samodzielności? Okazuje się, że jest to bardziej proste, niż może się wydawać. Najważniejsze jest, by z jednej strony nie wyręczać dziecka, ale i nie pozostawiać go bez opieki i wsparcia. Ono musi wiedzieć, że zawsze może liczyć na pomoc dorosłego.

Nie mniej ważne jest, by maluch spotykał na swojej drodze wyzwania na miarę swoich możliwości. Warto pamiętać, że to, co jest zbyt łatwe - nudzi. Z kolei to, co jest zbyt trudne - może pokonać i zniechęcić. Zawsze trzeba pamiętać o szacunku, zaufaniu i wolności.

Młody człowiek, poprzez podejmowanie prób i gromadzenie doświadczeń, stopniowo opanowuje różne umiejętności, rozwija swoje możliwości, poznaje też swoją odrębność oraz kształtuje tożsamość. To dlatego samodzielność, pewność siebie i rozwój dziecka można w prosty sposób wspierać na co dzień Co robić, a czego unikać? Co jest ważne?

• Pokazuj dziecku świat - w domu, na spacerze, w podróży. Mów i opowiadaj o wszystkim, co mijacie, co robisz, co się dzieje.  Zabieraj dziecko w różne miejsca: na spacery do parku i na place zabaw, gdzie możecie spotkać różne rzeczy, sytuacje i ludzi.  
• Pozwalaj na swobodne odkrywanie, eksperymentowanie i działanie. Zachęcaj do różnych bezpiecznych aktywności i zabaw.
• Czytaj książeczki, oglądajcie je wspólnie. Poznawanie świata oczami ukochanych bohaterów jest wartością nie do przecenienia.
• Mów do dziecka, zadawaj pytania, rozmawiaj. Pamiętaj, że jesteś pierwszym i najważniejszym nauczycielem młodego człowieka.
• Nie ograniczaj naturalnej potrzeby ruchu i poznawania otoczenia. Dawaj dziecku wolność i swobodę (naturalnie w bezpiecznych granicach), ale zawsze towarzyszysz i asekuruj.
• Zachęcaj dziecko do podejmowania różnych wyzwań, nie wyręczaj w czynnościach samoobsługowych, gdy nie jest to konieczne.  
• Doceniaj wysiłki i małe sukcesy. Pokazuj dziecku, jak wiele już potrafi. Dostrzegaj wszelkie małe sukcesy. Tłumacz, że nie zawsze wszystko się udaje. Chwal malucha za starania, a nie za ostateczny efekt.
• Ucz, jak pokonywać trudności. W życiu dziecko napotka wiele przeszkód i sytuacji, z którymi będzie się musiało zmierzyć. Przygotuj je na to jak najlepiej.
• Ucz, jak radzić sobie z trudnymi emocjami i problemami, jak rozwiązywać spory. Z pewnością na co dzień znajdziesz ku temu wiele okazji.
• Pozwalaj podejmować małe decyzje i popełniać błędy. Pamiętaj, że każdy, nawet najmniejszy wybór, daje poczucie sprawstwa i kontroli nad swoim życiem.
• Pozwalaj dziecku popełniać błędy. Maluch, które dorasta w poczuciu, że ma prawo się mylić i działać nieporadnie, jest nie tylko bardziej spokojny, ale i odważny.
• Stwarzaj dziecku okazje do rozwijania samodzielności i nabywania nowych kompetencji.
• Nie podcinaj skrzydeł. Stymuluj i zachęcaj, ale nie zmuszaj do nauki samodzielności.
• Nie krytykuj i nie oceniaj. Pamiętaj, że dziecko, które jest nieustannie rugane, traci entuzjazm oraz chęć do samodzielnego działania.
• Nie nadużywaj słowa "nie". Nie zakazuj dla zasady, żeby twoje było na wierzchu i by pokazać, kto tu rządzi. 

Czytaj więcej TUTAJ