Świętokrzyskie spa z ponad dwustuletnią tradycją. Co najlepszego kryje Busko i Solec-Zdrój?

Historia tego uzdrowiska sięga pierwszych dekadach XIX wieku. Przełomem było zawiązanie się Towarzystwa dla podniesienia Buska-Zdroju w latach 30. XIX w. Dzięki ich działalności powstał tu pierwszy zakład kąpielowy. Od niego zaczął się rozwój Buska-Zdroju jako kurortu. 

Prawdziwym skarbem Buska są jego wody - przede wszystkim woda siarczkowa. To nie jest zwykła woda mineralna: zawiera związki siarki i siarkowodór, które w terapiach kąpielowych działają przeciwzapalnie, przeciwbólowo i przyspieszają regenerację tkanek. Kuracje siarczkowe w Busku stosuje się przy przewlekłych schorzeniach narządu ruchu, zwyrodnieniach, niektórych chorobach skóry, a także w kompleksowej rehabilitacji pourazowej. Tu woda nie jest tylko dodatkiem - jest podstawą programów leczniczych, którą uzupełniają borowina i solanki.

Spacerując po Busku warto zatrzymać się w Parku Zdrojowym, obejrzeć zabytkowe budynki sanatoryjne (często ich historia sięga XIX w.) oraz posłuchać koncertu w jednej z uzdrowiskowych sal. Obowiązkowym punktem spaceru jest potężna tężnia solankowa - imponująca budowla, z której roztaczają się piękne widoki na okolicę. Busko ma też tę ciekawą cechę klimatyczną, że jest jednym z bardziej nasłonecznionych uzdrowisk w Polsce - to atut dla kuracjuszy, którzy szukają klimatu sprzyjającego spacerom i aktywnej rehabilitacji.

Typowy pobyt w Busku to kombinacja: kąpiele siarczkowe, okłady borowinowe, masaże, kinezyterapia i fizykoterapia (laser, elektroterapia, magnetoterapia). Dzięki temu układ ruchu odzyskuje sprawność, bóle maleją, a skóra zyskuje poprawę wyglądu i elastyczności. Sanatoria oferują programy dla osób z chorobami reumatycznymi, zwyrodnieniami, po urazach oraz dla osób z problemami dermatologicznymi.

Busko-Zdrój otacza sieć zielonych enklaw, których sercem jest zabytkowy Park Zdrojowy. Założony w XIX wieku przez Ignacego Hanusza, obejmuje dzisiaj ponad 27 ha (część starsza i nowa), z bogactwem drzew (jesiony, buki, lipy, platany, katalpy). Występują tu także egzotyczne gatunki, z których niektóre mają ponad 100 lat - to żywa lekcja dendrologii i kultury ogrodowej.

Na wzgórzu Sole, poza parkiem, znajduje się niewielki lasek sosnowo-olszowy, popularny wśród spacerowiczów. Jego prostota to zaleta: cisza, zieleń, kontakt z naturą - idealne tło do regeneracji po serii zabiegów lub na poranny spacer z kijkami nordic walking.

Solec-Zdrój ma swoją, równie barwną kartę historii: za datę formalnego powstania uzdrowiska przyjmuje się rok 1837, gdy rozpoczęto budowę pierwszych łaźni, pijalni i domów dla kuracjuszy. Nazwa miejscowości przypomina o soli - i słusznie: głównym bogactwem Solca są silnie zmineralizowane solanki, często wzbogacone siarką, jodem i bromem. Już w XIX wieku wykorzystywano je terapeutycznie, a dziś Solec łączy tę tradycję z nowoczesnymi atrakcjami basenowymi.

Najbardziej rozpoznawalnym punktem jest tu kompleks Basenów Mineralnych - obiekt, który łączy rekreację z działaniem leczniczych wód: basen solankowo-siarczkowy, baseny wypełnione wodą mineralną, strefy wellness i zabiegi spa. Co ciekawe to jeden z nielicznych duży kompleks basenowy napełniony naturalną wodą mineralną o właściwościach leczniczych - możesz tu jednocześnie leczyć się i wypoczywać.

Największą atrakcją i domeną Solca Zdroju są oczywiście kąpiele solankowo-siarczkowe, ciepłe kąpiele mineralne, inhalacje oraz nowoczesne zabiegi spa (masaże podwodne, kąpiele z algami, peelingi i maski). Baseny są przystosowane zarówno do kuracji leczniczej (np. temperatura i skład wody dobrane do rehabilitacji), ale też rodzinnej, weekendowej rekreacji.

Tuż przy uzdrowisku w Solcu-Zdroju rozciąga się malowniczy Park Zdrojowy, który - obok historycznych willi i ozdobnego stawu - graniczy bezpośrednio z rozległym kompleksem lasu sosnowego. Spacer w tej strefie to prawdziwa klimatyczna kuracja: pierzeja iglasta, naturalnie bogata w olejki eteryczne, działa łagodząco na drogi oddechowe i sprzyja regeneracji po zabiegach uzdrowiskowych.

Dodaj do tego 2,5-kilometrową edukacyjną ścieżkę "Szlakami Uzdrowiska" - przygotowaną z myślą o pieszych, rowerzystach i jeźdźcach konnych. Trasa prowadzi przez las, a w miarę jej przemierzania poznasz walory przyrodnicze Nadleśnictwa oraz tajniki pracy leśnika. To opcja rekreacyjna nie tylko dla grup szkolnych, ale też rodzin i kuracjuszy.

Wybór między Buskiem-Zdrojem a Solcem-Zdrojem często staje się dylematem kuracjuszy i turystów, bo oba uzdrowiska mają wiele do zaoferowania, choć ich charakter jest odmienny. Busko to klasyka polskiego lecznictwa uzdrowiskowego - miejsce o długiej tradycji, z rozbudowaną bazą sanatoryjną i szpitalną. Tu można liczyć na pełen wachlarz procedur rehabilitacyjnych, od kąpieli siarczkowych i borowinowych, przez fizykoterapię, aż po nowoczesne programy kinezyterapii.

Tutaj wielu pacjentów korzysta z turnusów finansowanych przez NFZ i prywatnych. Busko to miasto, w którym kuracja spotyka się z kulturą. Park Zdrojowy zaprasza na spacery, zabytkowe budynki przypominają o XIX-wiecznych początkach, a koncerty i festiwale sprawiają, że pobyt nabiera dodatkowego wymiaru. Wystarczy dodać bliskość Wiślicy czy Pacanowa, by dostrzec, że czas spędzony w Busku może być jednocześnie terapią i podróżą w głąb historii oraz sztuki.

Solec-Zdrój natomiast ma zupełnie inny klimat - jest bardziej kameralny, nastawiony na kontakt z wodą, która tutaj jest niezwykła: solanka o bardzo wysokim stopniu mineralizacji, bogata w siarkę, jod i brom. To właśnie ona stanowi serce tutejszych kuracji. W Solcu zdrowie i relaks łączą się w basenach mineralnych, które są jedną z największych atrakcji regionu. Można tu zażywać leczniczych kąpieli, jak i ze stref wellness, rodzinnych zjeżdżalni czy rekreacyjnych basenów zewnętrznych. To sprawia, że Solec przyciąga nie tylko pacjentów, ale również rodziny i turystów, którzy chcą spędzić czas w wodzie o udokumentowanych właściwościach zdrowotnych.

Busko-Zdrój specjalizuje się głównie w leczeniu chorób reumatycznych, ortopedycznych (np. zwyrodnienia stawów, pourazowe uszkodzenia narządu ruchu), układu krążenia (nadciśnienie, choroba wieńcowa, stany po zawale), neurologicznych oraz niektórych schorzeń dermatologicznych (np. łuszczyca, atopowe zapalenie skóry). Stosuje się tam kąpiele siarczkowe i borowinowe oraz różne formy fizjoterapii.

Solec-Zdrój znany jest z bardzo silnych wód siarczkowych i leczy przede wszystkim choroby reumatyczne, ortopedyczne, neurologiczne (np. neuropatie, choroby obwodowego układu nerwowego), skórne, metaboliczne (cukrzyca, dna moczanowa) oraz niektóre schorzenia ginekologiczne.

Oba miejsca łączy jedno - bogactwo natury, które stało się podstawą ich uzdrowiskowej sławy. Busko to połączenie dużego ośrodka z tradycją, Solec oferuje bardziej nowoczesny, wodny relaks i silnie mineralną kurację. 

CZYTAJ TAKŻE:

Tak chodzą Japończycy. Mają niższe ciśnienie, lepszy cukier i BMI w normie

Sanatorium za granicą na NFZ? Jest taka możliwość, ale płaci też pacjent

Co wyleczysz w polskich sanatoriach? Przegląd najbardziej obleganych uzdrowisk

Ustalono, ile kroków robić dziennie, żeby chudnąć. Mniej, niż myślisz