Jak interpretować poziom D-dimerów we krwi?
D-dimery to związki, które są związane z krzepliwością krwi. Pojawiają się podczas procesu zasklepiania rany, a zbadanie ich poziomu pozwala na wykrycie nieprawidłowej krzepliwości krwi.
Oznaczenie poziomu D-dimerów jest badaniem przesiewowym. Wykonuje się je u chorych, u których prawdopodobne jest pojawienie się zakrzepicy żylnej. Ta choroba przybiera formę zapalenia żył lub może powodować zatory płucne, które są bardzo niebezpieczne dla życia.
Jeśli D-dimery pojawiają się we krwi, może to oznaczać nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu krzepnięcia i zakrzepicę. Diagnoza wymaga jeszcze dodatkowych badań, takich jak tomografia płucna.
Badanie, które wskaże na niski poziom D-dimerów pozwala na wykluczenie zakrzepicy. Dzięki niemu można wykryć także przechodzony zawał, część nowotworów i stany zapalne organizmu.
Krew pobrana do oznaczenia poziomu tych substancji musi być przechowywana w niskiej temperaturze i z dodatkiem odpowiednich środków. Natychmiast po oddzieleniu krwinek należy zamrozić osocze.
Częstą przeszkodą w wykonaniu tego badania jest zbyt wysoki poziom cholesterolu we krwi, co fałszuje wynik. Wynik może być też fałszywie dodatni, gdy chory przyjmuje leki przeciwzakrzepowe, lub fałszywie dodatni, gdy krew ma podwyższony poziom bilirubiny.
Istnieje wiele metod badania poziomu d-dimerów, dlatego lekarz musi je odpowiednio interpretować. Nie ma uniwersalnej metody pozwalającej na porównanie poziomu d-dimerów oznaczonych różnymi metodami.
Jeśli wynik jest dodatni, oznacza to, że gdzieś w organizmie gromadzi się i rozpada skrzeplina lub dochodzi do choroby serca lub wątroby. Każdy z tych stanów wymaga interwencji lekarskiej.
