Nadmiar "pierwiastka życia" osłabia, powoduje bóle głowy i nudności. Odstaw natychmiast

Magnez jest jednym ze składników mineralnych niezbędnych do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania organizmu człowieka. Obok potasu jest głównym kationem wewnątrzkomórkowym zaangażowanym w przebieg podstawowych procesów zachodzących w komórce. Zapewnienie jego optymalnego spożycia jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania wielu narządów.

Magnez reguluje działanie ponad 600 enzymów. Bierze udział w syntezie białek, jest zaangażowany w przewodnictwo nerwowe i kurczliwość mięśni, jest składnikiem potrzebnym do budowy kości i zębów. Reguluje ciśnienie krwi i pracę serca, odgrywa ważną rolę w metabolizmie glukozy i wrażliwości na działanie insuliny, uczestniczy w homeostazie innych minerałów takich jak np. sód i wapń. Naukowcy zwracają uwagę, że poziom magnezu we krwi jest też ważnym czynnikiem warunkującym skuteczność układu odpornościowego w walce z patogenami i komórkami nowotworowymi.

Z racji tego, że magnez pełni tak wiele istotnych funkcji, a jego niedobór wiąże się z podwyższonym ryzykiem niektórych chorób, m.in. układu krążenia (w tym choroby niedokrwiennej serca czy miażdżycy), używa się wobec niego określenia "pierwiastek życia".

Nie tylko niedobór magnezu niesie ze sobą ryzyko dla zdrowia. Groźny jest również jego nadmiar w organizmie. Zbyt duże stężenie magnezu we krwi, powyżej 1,2 mmol/l, to hipermagnezemia.

Nadmiar magnezu stwierdzany jest rzadko i jest zwykle związany z niewydolnością nerek lub słabą czynnością nerek oraz nadużywaniem preparatów magnezu. Kiedy nerki nie działają prawidłowo, nie są bowiem w stanie pozbyć się nadmiaru tego pierwiastka. Rzadko zdarza się, aby osoba z prawidłową czynnością nerek rozwijała hipermagnezemię - może jednak nie zdawać sobie sprawy z problemów z nerkami, jak i innych problemów zdrowotnych, które wpływają na nieprawidłowe wydalanie magnezu. 

Najczęstsze przyczyny hipermagnezemii to:

• ciężka, przewlekła niewydolność nerek lub ostra niewydolność nerek,
• nadużywanie preparatów magnezu,
• niedoczynność tarczycy,
• niedoczynność nadnerczy,
• stany zapalne w jelitach i żołądku,
• leczenie solami litu,
• zespół mleczno-alkaliczny,
• choroby nowotworowe.

Łagodna hipermagnezemia zwykle nie powoduje żadnych objawów. Kiedy stężenie magnezu we krwi zwiększa się, mogą pojawić się:

• nudności,
• wymioty,
• bóle i zawroty głowy,
• ogólne osłabienie,
• osłabienie mięśni,
• podwójne widzenie,
• niedociśnienie,
• bóle brzucha,
• mrowienie i zaczerwienienie twarzy,
• zaparcia,
• zatrzymanie moczu,
• dezorientacja. 

Bardzo duże stężenie magnezu może prowadzić do całkowitego porażenia mięśni z zaburzeniami oddychania, niedrożności jelit, bloku serca, a także zatrzymania pracy serca. Może być przyczyną śpiączki, a nawet śmierci (w skrajnych przypadkach). 

Polecamy również: Jak objawia się niedobór magnezu?

Łagodne objawy hipermagnezemii mogą sygnalizować inne choroby. Odpowiedź na pytanie, czy dolegliwości są spowodowane nadmiarem magnezu, przyniesie oznaczenie jego stężenia we krwi. Jeśli hipermagnezemia zostanie stwierdzona, poszerza się zwykle panel badań o pozostałe elektrolity (m.in. potas i wapń), sprawdza się również stężenie kreatyniny (służy ocenie czynności nerek), wykonuje się gazometrię i EKG. 

Pierwszym krokiem w leczeniu hipermagnezemii jest zidentyfikowanie i wyeliminowanie przyczyny, która wywołała zwiększenie stężenia magnezu we krwi. W większości przypadków jest to nadużywanie preparatów magnezu. Wtedy konieczne jest ich odstawienie. Usuwanie magnezu z moczem przyspiesza stosowanie leków moczopędnych. Jeśli do rozwoju hipermagnezemii przyczyniła się choroba, leczenie będzie bardziej kompleksowe. 

Kiedy poziom magnezu jest wysoki, stosuje się dożylne zaopatrzenie w wapń. Niektóre osoby mogą wymagać dializy. W ciężkich przypadkach hipermagnezemia leczona jest w szpitalu.

U pacjentów, którzy są narażeni na wystąpienie hipermagnezemii, ważne jest kontrolowanie stężenia magnezu we krwi. W głównej mierze największe ryzyko istnieje u osób mających problemy z nerkami. Unikanie preparatów zawierających magnez może pomóc im zapobiegać powikłaniom. Obejmuje to również niektóre dostępne bez recepty środki zobojętniające nadmiar kwasu solnego w soku żołądkowym i środki przeczyszczające.

CZYTAJ TAKŻE: 

Hiperwitaminoza. To sygnały, że przesadziliśmy z suplementami witaminowymi

Pięć nietypowych objawów niedoboru żelaza. Zwróć uwagę na język i stopy

Ustalono, o jakiej porze brać magnez. Unikniesz poważnych niedoborów