Nerwica serca - bezpośrednio związana ze stresem

Nerwica serca najsilniej daje o sobie znać w sytuacjach wywołujących silny stres. Dochodzi wtedy do zaburzeń w funkcjonowaniu serca bez innych uchwytnych nieprawidłowości. Objawom ze strony układu sercowo-naczyniowego często towarzyszą inne dolegliwości jak nadmierna potliwość, trudności w złapaniu oddechu, nudności i wymioty. 

Podstawową metodą łagodzenia objawów nerwicy serca jest przerwanie ataku lęku i zapobieganie napadom stresu w przyszłości.

Nerwica serca wywołuje wiele różnorodnych objawów, które występują również w przebiegu ataków paniki. 

Co boli przy nerwicy serca?

Najczęściej pojawia się ból w klatce piersiowej i kołatanie serca - chorzy opisują je jako wrażenie, że ich serce "wyskoczy" z klatki piersiowej. Objawy te mogą przypominać w przebiegu zawał serca, co dodatkowo nasila lęk, niepokój i w efekcie może pogorszyć występujące już symptomy. Kołataniu serca często towarzyszą duszności, czyli problemy z zaczerpnięciem tchu. 

Dodatkowo u pacjentów mogą pojawić się:

• nudności i wymioty - związane z nasilonym lękiem i stresem;
• zawroty głowy - często wynikające z duszności i spadku utlenowania krwi;
• omdlenia;
• ogólne osłabienie, przewlekłe zmęczenie, problemy ze snem i koncentracją;
• nadmierne pocenie się - związane z aktywacją układu współczulnego;
• zaczerwienienie twarzy, szyi i dekoltu;
• nieprzyjemne mrowienia skóry kończyn górnych i dolnych oraz okolicy warg.

Aby rozpoznać nerwicę serca, początkowo należy wykluczyć wszystkie inne przyczyny obecnych dolegliwości - zaburzenia rytmu i przewodzenia, migotanie przedsionków, chorobę niedokrwienną serca czy zawał serca. W tym celu wykonuje się szereg badań oceniających funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego:

• oznaczenie poziomu troponin i dimeru D w surowicy - pozwala wykluczyć zawał serca i zatorowość płucną;
• elektrokardiografię - pozwala wykryć zaburzenia rytmu (tachy- i bradyarytmie), zaburzenia funkcjonowania układu przewodzącego serca, cechy przerostu czy niedokrwienia komór;
• echokardiografię - pozwala ocenić pracę serca, uwidacznia także wady zastawek (niedomykalność i zwężenia);
• RTG klatki piersiowej - w celu wykrycia płucnych przyczyn duszności takich jak zapalenie płuc, nowotwory czy choroby śródmiąższowe płuc;
• badanie poziomu TSH, fT3 i fT4 w celu oceny funkcji tarczycy (nadczynność tarczycy może wywoływać objawy podobne do nerwicy serca).

Jak pomóc osobie w trakcie napadu paniki? Staraj się w pierwszej kolejności uspokoić chorego i zapewnić go o tym, że jesteś przy nim i może na ciebie liczyć. Dąż także do unormowania oddechu - mogą tutaj być pomocne oddychanie w papierową torbę lub inne ćwiczenia oddechowe. Po uspokojeniu oddechu nasilenie objawów ze strony układu sercowo-naczyniowego, jak kołatanie serca czy ból w klatce piersiowej, zwykle się zmniejsza.

Aby zapobiec nawrotom nerwicy serca, należy w jak największym stopniu ograniczyć czynniki, które wywołują stres - oczywiście nie da się mu całkowicie zapobiec, jednak warto dołożyć starań, aby było go jak najmniej. 

Warto dbać o odpowiednią ilość odpoczynku w ciągu dnia, aby dać organizmowi czas na regenerację i uspokojenie. Ważne jest również zapewnienie odpowiedniej długości i jakości snu. Czasami pomocna może się okazać wizyta u psychologa, który pomoże uporać się z lękami i problemami, które wzmagają niepokój. Można także wspomagać się ziołami takimi jak melisa, mięta czy rumianek. 

Jeżeli mimo prób opanowania stresu ataki się powtarzają, konieczna może się okazać wizyta u lekarza psychiatry i wdrożenie leków o działaniu uspokajającym i łagodzącym lęki. 

Czytaj także:

Jesienią i zimą wzrasta ryzyko wystąpienia zawału serca

Dorota Szelągowska o atakach paniki. "Marzyłam, żeby mi znaleźli guza"

Jak dbać o serce w każdym wieku?