Słoniowacizna - objawy i leczenie
Słoniowacizna to choroba związana z zaburzeniami przepływu limfy (chłonki). W ich wyniku dochodzi do obrzęków i stwardnień najczęściej kończyn dolnych i górnych.
Obrzęk ten stale się powiększa osiągając bardzo duże rozmiary. Przyczyn nieusuwania z tkanek zbędnych substancji jest wiele, ale wszystkie wymagają leczenia.
Część osób, których dotknęła słoniowacizna, ma wrodzoną słabość naczyń limfatycznych. W niektórych miejscach ulegają uszkodzeniu i wtedy płyny ustrojowe nieodprowadzane zaczynają się tam gromadzić, wywołując jednocześnie obrzęk. Następuje to jednak często dopiero po 35 roku życia, bez wcześniejszych objawów i możliwości wykrycia takich skłonności.
- róża przyranna
- opryszczka
- trąd
- choroba tropikalna filarioza
- nowotwór (rak sutka)
- przewlekła niewydolność żylna.
Inne przyczyny związane są z powikłaniami pooperacyjnymi, urazami oraz zakażeniami.
Słoniowacizna wymaga szybkiego podjęcia leczenia, ponieważ obrzęki, które stwardnieją, mogą być usuwane jedynie w niektórych przypadkach chirurgicznie. Po rozpoznaniu choroby i przyczyn jej wywołania próbuje się usprawnić przepływ limfy. Służą do tego:
- masaże w postaci drenażu limfatycznego
- leki zmniejszające obrzęki
- odzież uciskowa (pończochy uciskowa, bandaże elastyczne)
- ćwiczenia rehabilitacyjne
- transplantacje naczyń limfatycznych.
Równolegle leczy się chorobę wywołującą objawy słoniowacizny. Skóra pod wpływem obrzęków dodatkowo podatna jest na różne infekcje, dlatego stosuje się specjalne kremy w celu ich zapobiegania.
