Cicha epidemia. Coraz więcej dzieci w szpitalach z "zespołem białych płuc"

Mycoplasma pneumoniae to jedna z najmniejszych bakterii wywołujących infekcje dróg oddechowych - nie ma ściany komórkowej, a jedynie błonę komórkową. Odpowiada za aż 40% pozaszpitalnych zapaleń płuc. Przenosi się drogą kropelkową i szerzy się głównie w dużych skupiskach ludzi - w szkołach, internatach, koszarach. Bakteria powoli się namnaża, przez co infekcja może nie dawać żadnych objawów nawet przez 3 tygodnie od momentu zakażenia. Z tego względu lekarze nazywają mykoplazmę "pełzającym zapaleniem płuc". Symptomy długo przypominają zwykłe przeziębienie, jednak często dochodzi do zapalenia oskrzeli i atypowego zapalenia płuc. Uwidacznia się ono na zdjęciu rentgenowskim pod postacią białych plam na płucach, stąd nazwa "zespół białych płuc". Szczególnie narażone na zakażenie są dzieci w wieku 5-17 lat (większość chorujących dzieci jest w wieku wczesnoszkolnym). Ogniska epidemii rozwijają się co 3-5 lat i występują wiosną lub jesienią. 

Zakażenie mykoplazmą daje objawy charakterystyczne dla wielu innych infekcji górnych i dolnych dróg oddechowych. Charakterystyczny jest: 

• ból gardła; 

• katar; 

• ból głowy; 

• kaszel - mokry lub suchy, czasem świszczący; 

• gorączka; 

• ból ucha; 

• duszności;  

• zapalenie zatok (występuje rzadko); 

• ogólne osłabienie. 

U części osób zakażenie może mieć charakter bezobjawowy. Zapalenie płuc wywołane przez mykoplazmę często określa się jako atypowe. Objawy nasilają się stopniowo, towarzyszy im niska gorączka, apatia, osłabienie. Napady kaszlu mogą wywoływać bóle klatki piersiowej, w cięższych przypadkach występują duszności.  

Bakterie mogą też dawać objawy pozapłucne:  

• zwiększenie poziomu enzymów wątrobowych; 

• łagodną hemolizę (rozpad czerwonych krwinek);  

• nudności, wymioty; 

• kołatanie serca; 

• rumień wielopostaciowy; 

• zapalenie stawów; 

• zapalenie trzustki; 

• zapalenie wątroby; 

• zapalenie błon śluzowych.  

Zakażenie mykoplazmą nasila też objawy astmy, jednocześnie astmatycy są bardziej narażeni na zarażenie się tą bakterią. 

U większości osób zakażenie mykoplazmą ma łagodny przebieg, jednak w nielicznych przypadkach może dojść do poważnych powikłań, takich jak: 

• zapalenie mózgu; 

• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych; 

• zapalenie nerwu wzrokowego; 

• zapalenie mięśnia sercowego; 

• zespół Guillaina-Barre (choroba autoimmunologiczna uszkadzająca nerwy obwodowe); 

• zespół Stevensa-Johnsona (zmiany na skórze i błonach śluzowych) 

• ostra psychoza; 

• ostra niewydolność oddechowa. 

Zakażenia mykoplazmą nie można wykryć na podstawie samych objawów. Konieczne jest badanie krwi na obecność przeciwciał. Badaniem pomocniczym jest rentgen klatki piersiowej - zmiany są dość mocno widoczne przy jednoczesnym braku zmian osłuchowych. Leczenie polega na podaniu antybiotyku celowanego zwalczającego Mycoplasmę pneumoniae (najczęściej makrolidy), czas leczenia to 10-14 dni. Jeśli to konieczne, podaje się też niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz przeciwkaszlowe. Zaleca się też odpoczynek i nawadnianie organizmu. Antybiotykoterapia skraca czas leczenia, a przede wszystkim okres, w którym zaraża się inne osoby. W przypadku wystąpienia duszności lub powikłań konieczna jest hospitalizacja.  

Nie istnieje szczepionka ani środki farmakologiczne chroniące przed zakażeniem. Jedynym sposobem jest unikanie dużych skupisk ludzi, izolowanie się od osób zmagających się z infekcjami układu oddechowego oraz częste mycie rąk.  

Zapomniana choroba wróciła do Polski. Udaje przeziębienie, zdradza ją "piejący" kaszel

Osiem mało znanych objawów obniżonej odporności. Zobaczysz też na skórze

Te choroby "odzywają się" i nasilają jesienią. Zwróć uwagę na stawy i skórę 

Źródła: 

https://www.cdc.gov/ncird/whats-new/mycoplasma-pneumoniae-infections-have-been-increasing.html 

Medycyna Praktyczna  

Waites K.B., Prescott Atkinson T., tłum. K. Perzanowska-Brzeszkiewicz, Rola Mycoplasma pneumoniae w zakażeniach górnych dróg oddechowych. Medycyna po dyplomie, vol.19, nr 1, styczeń 2010