Prawidłowy poziom mocznika we krwi dziecka
Mocznik jest finalnym azotowym produktem metabolizmu białek. Powstaje w wątrobie i z organizmu wydalany jest z moczem. Dzięki stężeniu ilości mocznika we krwi można ustalić, na ile prawidłowo pracują nerki, gdyż to przez nie właśnie w 90% jest wydalany. Prawidłowy poziom stężenia mocznika wynosi 20 - 40 mg/dl.
Jeżeli u dziecka zauważamy nadmierną senność, zmęczenie, utratę świadomości, wymioty, zaburzenia krzepliwości krwi oraz silny świąd skóry, jest to wskazaniem do badania stężenia mocznika we jego krwi.
Zarówno niedobór, jak i nadmiar tej substancji będzie stanem niepożądanym i wymagającym interwencji. Wskazane jest wtedy wykonanie badań wykluczających istnienie problemów z nerkami.
Mocznik występujący we krwi dziecka w nadmiarze może być znakiem upośledzenia czynności wydalania nerek lub zbytniego katabolizmu białek w ustroju, co ma miejsce podczas gorączki albo posocznicy.
Badania powinny zmierzać też ku wykluczeniu krwawienia do przewodu pokarmowego, niewydolności nerek lub pozanerkowej. Jeżeli jednak dietę dziecka jest bogata w białko, nie należy się zbyt niepokoić wysokim stężeniem mocznika, gdyż w tym wypadku jest ono uzasadnione.
W wypadku, gdy mocznik we krwi dziecka występuje w zbyt niskim stężeniu, najprawdopodobniej lekarz będzie nas kierował na badanie wątroby, by upewnić się, że właściwie ona pełni swe funkcje metaboliczne.
Może też okazać się, że dziecko wytwarza nadmiar moczu albo dieta, którą mu serwujemy, jest zbyt uboga w białko.
