Choroba wieńcowa - kiedy sercu brakuje tlenu
Choroba wieńcowa, zwana też chorobą niedokrwienną serca, to zespół objawów związanych z niedostatecznym zaopatrzeniem mięśnia sercowego w tlen i substancje odżywcze. W krajach wysoko rozwiniętych choroba wieńcowa przoduje w statystykach występowania chorób krążenia i pretenduje do niechlubnego miana najczęstszej przyczyny zgonów.
Schorzenie ma zwykle podłoże miażdżycowe. Miażdżyca powoduje uszkodzenie ścian naczyń wieńcowych, zaopatrujących serce w krew, gdyż wskutek odkładania się blaszek miażdżycowych dochodzi do stopniowego zwężenia tętnic.
Choć zaburzenie równowagi między zapotrzebowaniem serca na tlen a możliwościami jego dostarczenia może być związane z wiekiem i starzeniem się organizmu, w ogromnej większości przypadków sami przyczyniamy się do rozwoju choroby.
Do czynników ryzyka należą: palenie papierosów, używanie alkoholu, mała aktywność fizyczna, niewłaściwa dieta i spożywanie nadmiernej ilości tłuszczów zwierzęcych oraz - związane zwykle ze zwyczajami żywieniowymi - otyłość brzuszna, podwyższone stężenie trójglicerydów i cholesterolu oraz nadciśnienie tętnicze.
Najczęstszą postacią choroby jest postać przewlekła - z charakterystycznym dławiącym bólem w klatce piersiowej za mostkiem, często promieniującym i połączonym z uczuciem duszności. Ból nasila się rano, podczas wysiłku fizycznego, pod wpływem stresu, zimna, po obfitym posiłku. Wraz z postępem choroby bóle pojawiają się częściej, przy najlżejszym wysiłku, a nawet w spoczynku.
Postać przewlekła może przejść w fazę ostrą, choroba może prowadzić do zawału mięśnia sercowego, a nawet nagłej śmierci sercowej.
W zapobieganiu chorobie niedokrwiennej serca niezwykle ważny jest aktywny życia i zdrowy sposób odżywiania. Oprócz eliminowania czynników ryzyka należy również pamiętać o regularnych wizytach u lekarza i wykonywaniu zaleconych przez niego badan profilaktycznych.
