Jak postępować z naczyniakiem?
Naczyniaki najczęściej pojawiają się na skórze niemowląt. W większości wypadków są tylko niegroźną zmianą skórną, która sama znika po kilku latach. Naczyniak może być groźniejszy, także dla dorosłych - atakuje czasem narządy wewnętrzne.
Naczyniak to niezłośliwa zmiana nowotworowa powstająca z nieprawidłowego skupiska naczyń krwionośnych.
Najczęściej występuje naczyniak krwionośny skóry, u niemowląt i małych dzieci usytuowany przede wszystkim na obszarze skóry głowy i karku. Dużo rzadziej zdarza się naczyniak limfatyczny (chłonny). Niezwykle rzadko występują złośliwe odmiany naczyniaka.
Naczyniak płaski - (malformacja naczyniowa kapilarna) płaska czerwonawa plama o wyraźnie odgraniczonych brzegach.
Naczyniak krwionośny włośniczkowy - charakteryzują się gęstą siecią drobnych naczynek.
Naczyniak jamisty - przypomina truskawkę, ma postać niewielkich jamek wypełnionych krwią.
Naczyniaki doskwierają też dorosłym. Występują nie tylko na skórze - mogą tworzyć się na błonie śluzowej wewnątrz ust, w oku (np. na siatkówce), na narządach wewnętrznych (np. na wątrobie), na trzonie kręgowym.
Naczyniak narządów wewnętrznych jest trudny do rozpoznania, często nie ma żadnych dolegliwości - pomocne jest badanie USG i rezonans magnetyczny. Bezbolesnych naczyniaków narządów wewnętrznych z reguły nie leczy się, jeśli nie są zbyt duże i i nie zakłócają normalnego działania.
Większość znamion u dzieci zanika samoistnie - trzeba je obserwować, chronić przed urazami (zadrapaniem), nie opalać. Nie należy lekceważyć naczyniaków bolesnych, krwawiących, rozległych zmian okolic oczodołu (mogą zaburzać rozwój wzroku), ślinianek przyusznych (mogą zaburzać rozwój słuchu) oraz okolic około pieluszkowych (łatwość zapaleń i infekcji).
Naczyniaki, jeśli trzeba, usuwa się chirurgicznie, również laserem, można stosować krioterapię, ciekły azot, radioterapię, z leków - sterydy.
