Zespół jelita drażliwego podczas ciąży

Zespół jelita drażliwego (IBS), zwany także zespołem jelita nadwrażliwego, to przewlekła choroba układu pokarmowego (jelita cienkiego i grubego), której towarzyszą określone dolegliwości. Polega ona na nawracających zaburzeniach pracy jelit i ich nadreaktywności, które nie są związane ze zmianami organicznymi lub biochemicznymi w organizmie. Warunkiem rozpoznania zespołu jest utrzymywanie się objawów przynajmniej przez trzy miesiące. 

Specjaliści tak naprawdę nie wiedzą, co leży u podłoża choroby. Wiadomo jednak, że przyczyną nie są zmiany organiczne. Jakie są przyczyny zespołu jelita drażliwego? Upatruje się ich w: 

• nadmiernym rozroście flory bakteryjnej. Charakterystyczne dla IBS są ilościowe i jakościowe zaburzenia mikrobioty jelitowej (dysbioza), 
• spożywaniu pokarmów ubogoresztkowych, 
• infekcjach jelitowych wywoływanych przez bakterie, pierwotniaki, pasożyty i wirusy, skutkujących zaburzeniami czucia trzewnego - tzw. poinfekcyjny zespół jelita drażliwego (post infectious irritable bowel syndrome, PI-IBS),
• przewlekłych lub przemijających stanach zapalnych (pozapalny zespół jelita drażliwego), 
• uszkodzeniach strukturalnych jelit, 
• defektach w procesach przemiany materii, 
• aktywacji układu odpornościowego błony śluzowej jelita i zmiany w przepuszczalności jelitowej, ·    
•  zaburzeniach funkcji motorycznej jelit,
•  zaburzeniach psychicznych (lęki, silny stres, depresja czy zaburzenia depresyjno-lękowe, traumatyczne przeżycie).

W zespole jelita drażliwego nie bez znaczenia są uwarunkowania genetyczne. Okazuje się, że ryzyko wystąpienia dolegliwości jest większe, jeśli choroba wystąpiła u członków rodziny.

Objawy zespołu jelita drażliwego są bardzo różne. W przypadku przyszłych mam często pokrywają się z typowymi dolegliwościami ciążowymi. Najczęściej to:

 - bóle brzucha. Te są skurczowe, kłujące, piekące. Często po wystąpieniu bólu oddawany jest stolec, a dolegliwości zmniejszają się po wypróżnieniu.

 - wzdęcia i gazy,

- uczucie ucisku w podbrzuszu,

- zgaga,- parcie na stolec,        

- wrażenie niepełnego wypróżnienia,       

- uczucie pełności,       

- nudności i wymioty,       

- zaburzenia rytmu wypróżnień. Pojawiają się biegunki, zaparcia lub biegunki i zaparcia),     

- zmęczenie, bóle głowy,       

- częstomocz 

Schorzeniu może towarzyszyć: nieprawidłowa częstość wypróżnień, nieprawidłowy pasaż stolca, nieprawidłowa konsystencja stolca. W przebiegu choroby zwykle nie stwierdza się żadnych zmian anatomicznych w organizmie.

IBS ma charakter przewlekły i nawrotowy, jednak ze względu na łagodny przebieg nie prowadzi do wyniszczenia i nie daje istotnych powikłań. Nieco inaczej jednak przestawia się sytuacja kobiet w ciąży. Nie dość, że zespół jelita drażliwego w ciąży jest jeszcze bardziej uciążliwy, to i niebezpieczny. W tym okresie dolegliwości nasilają się i jeszcze bardziej utrudniają funkcjonowanie, a skurcze brzucha, którym towarzyszą skurcze macicy, mogą skończyć się przedwczesnym porodem.

Rozpoznanie zespołu jelita drażliwego opiera się na badaniu, wywiadzie i stwierdzeniu występowania typowych objawów. Jednoznaczną diagnozę zespołu jelita drażliwego można postawić, gdy ból brzucha lub dyskomfort były obecne przez co najmniej 12 tygodni w ciągu ostatnich 12 miesięcy i towarzyszyły mu co najmniej dwie cechy spośród poniższych:

• jest zależny od wypróżnienia·        
• wiąże się ze zmianą częstości wypróżnień
• nastąpiła zmiana konsystencji stolca.

Obecnie nie ma skutecznych metod leczenia przyczynowego. Terapia ma na celu głównie na łagodzenie poszczególnych objawów. W leczeniu zespołu jelita drażliwego najczęściej stosuje się leki rozkurczowe,

Czytaj więcej TUTAJ

Zobacz także:

Choroba Leśniowskiego - Crohna atakuje coraz młodszych pacjentów