Niepłodność hormonalna kobiet - przyczyny

Wiele kobiet zastanawia się, dlaczego nie może zajść w ciążę. Choć przyczyn niepłodności może być wiele, bardzo często winę za nią ponoszą hormony. Okazuje się, że niepłodność hormonalna kobiet stanowi niemal 40 proc. przypadków. Na czym polega, co powoduje i jakich hormonów dotyczy? Co warto wiedzieć o jej diagnostyce?

Co to jest niepłodność?

Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO, World Health Organization) o niepłodności mówi się, gdy para przez co najmniej rok bezskutecznie stara się o dziecko, mimo regularnych stosunków płciowych (2-4 razy w tygodniu) i braku stosowania jakichkolwiek metod antykoncepcyjnych.

Przyczyny niepłodności u kobiet są bardzo różne. Często odpowiadają za nie zaburzenia hormonalne, ale także choroby ogólnoustrojowe (niedoczynność tarczycy, nowotwór, cukrzyca, nadciśnienie), jak i dotyczące układu rozrodczego (zespół policystycznych jajników (PCOS), stany zapalne dróg rodnych, jajników i jajowodów, przebyte infekcje oraz nieprawidłowości w budowie narządów rodnych, czynniki genetyczne czy komplikacje związane z wcześniejszymi ciążami, przebyte zabiegi i operacje.

Reklama

Na czym polega niepłodność hormonalna?

Niepłodność hormonalna polega na zaburzeniach w wydzielaniu i produkcji żeńskich hormonów. Szacuje się, że jest to przyczyna problemów nawet 40 proc. przyszłych mam. Niewłaściwa gospodarka hormonalna może negatywnie wpływać m.in.: na pracę jajników i owulację, produkcję substancji, które odpowiadają za zagnieżdżenie się zarodka oraz prawidłowy rozwój ciąży.

Za problemy z płodnością u kobiet bardzo często odpowiada:

  • prolaktyna (PRL),
  • hormon luteinizujący (LH),
  • hormon folikulotropowy (FSH),
  • estradiol (E2),
  • testosteron (T),
  • progesteron (PRG),
  • hormony tarczycy (TSH, fT4),
  • hormon antymüllerowski (AMH).

Diagnostyka niepłodności hormonalnej

Każda para starająca się o dziecko musi pamiętać o tym, że niepłodność jest problemem obojga partnerów, stąd diagnostyką musi być objęta zarówno kobieta, jak i mężczyzna. To dlatego na wizytę do lekarza specjalisty powinni zgłosić się obydwoje partnerzy.

Badanie płodności kobiety zaczyna się od wywiadu lekarskiego, badania ginekologicznego oraz tzw. testów owulacyjnych, które mają wykazać, czy kobieta prawidłowo produkuje komórki jajowe.

Wykonuje się również badania obrazowe (np. USG macicy i jajników, laparoskopia, wziernikowanie macicy, czyli histeroskopia). Mogą zostać również wykonane testy na obecność przeciwciał przeciwplemnikowych, które niszczą plemniki w pochwie czy badania genetyczne w kierunku niepłodności: ocena kariotypu oraz lokalizacja mutacji genów FMR1, F5 i F2.

U kobiet niemiesiączkujących lub miesiączkujących nieregularnie rekomendowane są badania hormonalne polegające na oznaczeniu stężenia:

  • hormonu folikulotropowego (FSH, follicle-stimulatinghormone),
  • hormonu luteinizującego (LH, luteinizing hormone),
  • estradiolu,
  • tyreotropiny (TSH, thyroid-stimulating hormone),
  • prolaktyny,
  • progesteronu,
  • hormonów tarczycy, tzw. trójki tarczycowej, czyli TSH, FT3 oraz FT4, monitoring owulacji.

W diagnostyce niepłodności badania hormonalne odgrywają kluczową rolę. Zwykle dostarczają wielu ważnych informacji na temat płodności i wszelkich nieprawidłowości. Analizując ich wyniki i identyfikując te parametry, które odbiegają od norm, można zaplanować poszczególne etapy leczenia niepłodności, które daje szansę na przywrócenie prawidłowych cykli.

Czytaj więcej TUTAJ

Baby Boom

W serwisie zdrowie.interia.pl dokładamy wszelkich starań, by przekazywać wyłącznie sprawdzone, rzetelne informacje o objawach i profilaktyce chorób, bo wierzymy, że świadomość i wiedza w tym zakresie pomogą dłużej utrzymać dobre zdrowie.
Niniejszy artykuł nie jest jednak poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki i konsultacji z lekarzem lub specjalistą.

Dowiedz się więcej na temat: niepłodność | hormony | hormony kobiety
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL