Miód manuka. Najzdrowszy miód na świecie
Słoik miodu manuka może kosztować nawet kilkaset złotych. Czy warto za niego tyle zapłacić? Specjaliści nie mają wątpliwości i zgodnie twierdzą, że miód manuka jest najzdrowszym miodem na świecie. Wszystko to za sprawą metyloglioksalu. To związek organiczny, który cechuje się silnymi właściwościami antybakteryjnymi. Poniżej znajdziesz więcej informacji na temat miodu manuka.
Miód manuka to miód wytwarzany z krzewu Leptospermum scoparium, który potocznie nazywany jest właśnie manuką. Roślina naturalnie występuje na terenie Nowej Zelandii oraz południowo-wschodniej Australii.
Niektórzy podejmują próbę zasadzenia rośliny w przydomowych ogródkach, jednak domowa hodowla manuki nie jest łatwa. Ze względu na trudne warunki pogodowe w Polsce, manuka może nie przetrwać zimy. Krzew lubi ciepły klimat i wytrzymuje temperaturę do minus 8 stopni Celsjusza. Należy pamiętać jednak, że nawet jeśli roślina przeżyje polską zimę, to nie mamy co liczyć na domową produkcję miodu. To zbyt skomplikowany proces.
Miód wytwarzany jest przez pszczoły, które zbierają specjalny nektar z manuki. Drogocenny nektar pojawia się jedynie przez 3-4 tygodnie w danym roku. To bezpośrednio wpływa na cenę miodu. Opakowanie miodu z manuki kosztować może nawet kilkaset złotych. Czy warto tyle zainwestować? Czy lepiej postawić na któryś z dużo tańszych i polskich miodów, np. akacjowy lub wielokwiatowy?
Miód manuka zawiera nadtlenek wodoru, glukozooksydazę, leptozynę, kwasy fenolowe (kawowy, benzoesowy i galusowy) oraz flawonoidy (przede wszystkim kwercytynę, katechinę i kampeferol).
Najcenniejszym składnikiem miodu z manuki jest jednak metyloglioksal, który cechuje się silnymi właściwościami antybakteryjnymi. Znajdziemy go również w innych dostępnych na rynku miodach, jednak jego stężenie w miodzie z manuki jest nawet kilkaset razy większe. Z tego powodu miód manuka uważany jest za najzdrowszy miód na świecie.
Poza wspomnianymi właściwościami antybakteryjnymi, miód z manuki wykazuje także działanie antyoksydacyjne, antyseptyczne, przeciwgrzybiczne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne.
Miód manuka z powodzeniem może być stosowany w przypadku infekcji, przeziębień oraz grypy. Łagodzi ból gardła, działa przeciwgorączkowo i wykazuje działanie przeciwwirusowe. Z tego powodu stosowany może być także przez pacjentów chorujących na ospę wietrzną.
Innym prozdrowotnym działaniem miodu manuka, jest wspomaganie leczenia i profilaktyka chorób serca i układu krążenia takich jak choroba wieńcowa, nadciśnienie, nerwice naczyniowe i serca, miażdżyca oraz wysoki poziom cholesterolu), a także wspiranie układu nerwowego i układu moczowego.
Idowodniono także, że miód manuka doskonale działa na układ pokarmowy. Chodzi przede wszystkim o takie schorzenia jak ból brzucha, zgaga czy refluks. Miód wykorzystać można także do leczenia chorób skóry. Dobrze radzi sobie z trądzikiem, łuszczycą, oparzeniami, trudno gojącymi się ranami, liszajami, odleżynami i bliznami. Kolejnym wskazaniem są hemoroidy. Miód docenią także pacjenci z problemami stomatologicznymi. Dotyczy to zwłaszcza zapalenia dziąseł, osadu oraz kamienia nazębnego.
Miód manuka nazywany jest również naturalnym probiotykiem. Doskonale radzi sobie z problemami jelitowymi. Łagodzi biegunki, zapalenie jelita cienkiego i okrężnic oraz stany zapalne żołądka i jelit. Liczne badania udowodniły, że miód manuka może hamować rozwój wielu bakterii. Chodzi m.in. o Acinetobacter baumannii, Burkholderia cepacia i Campylobacter.
Coraz więcej mówi się również o właściwościach przeciwnowotworowych miodu manuka. Wstępne badania pokazały, że miód manuka może zwiększać skuteczność substancji stosowanych do leczenia raka okrężnicy, raka piersi, raka sutka i raka płuc. Na bardziej szczegółowe wnioski musimy jednak jeszcze poczekać, ponieważ wciąż prowadzone są badania na ten temat.
Miodu manuka nie powinny spożywać osoby z alergią na miód. W przypadku chorób przewlekłych przed zastosowaniem miodu należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Nie ma przeciwwskazań do stosowania miodu przez kobiety w ciąży i dzieci powyżej 2. roku życia.
CZYTAJ TAKŻE:
