Odchudza, obniża ciśnienie i odkwasza organizm. Oto dlaczego jeszcze warto jeść cukinię
Cukinia zebrana w drugiej połowie lata zawiera najwięcej cennych substancji odżywczych, witamin i minerałów. Warzywo warto włączyć do diety nie tylko dlatego, że można przygotować z niej wiele smacznych dań czy przekąsek, ale również dlatego, że wzmacnia ona układ odpornościowy, zapobiega rozwojowi miażdżycy, obniża ciśnienie krwi i ma niski indeks glikemiczny. Jak często jeść cukinię, czy można jeść ją na surowo i kto szczególnie powinien się nią zajadać? Odpowiadamy.
Cukinia, inaczej nazywana kabaczkiem, uprawiana jest w Polsce od lat 70. XX wieku i z roku na rok cieszy rosnącą popularnością. Używana do zup, sosów, a nawet jako główne danie obiadowe, dostarcza wielu cennych składników i co ważne - jest niskokalorycznym warzywem.
W cukinii znajdują się przede wszystkim takie składniki mineralne, jak:
- potas,
- magnez,
- żelazo,
- witamina C,
- witamina A,
- witaminy z grupy B,
- witamina K.
W 100 gramach cukinii znajduje się niecałe 20 kalorii, zawiera białko i cenny dla jelit błonnik, który usprawnia pracę układu pokarmowego i ułatwia pozbywanie się zalegających w nim toksyn.
Cukinia zawiera witaminę C, która przeciwdziała wolnym rodnikom, które przyczyniają się do rozwoju wielu chorób przewlekłych. Cukinia zalecana jest przede wszystkim cukrzykom bądź osobom z grupy ryzyka, ponieważ jej indeks glikemiczny wynosi 15, co oznacza, że po jej spożyciu nie dochodzi do gwałtownych wahań glikemii we krwi.
Warzywo to powinno także zagościć na talerzu osób walczących z nadwagą i otyłością, ponieważ jest sycące, a zarazem niskokaloryczne. Szczególnie powinny jeść ją osoby z insulinoopornością oraz osoby będące na diecie redukcyjnej.
Znajdujący się w cukinii potas korzystnie wpływa na prawidłową pracę mięśnia sercowego, a dodatkowo witamina K znajdująca się w warzywie odpowiada za prawidłowe procesy krzepnięcia krwi. Oprócz tego zawarty w cukinii błonnik bierze udział w metabolizowaniu tłuszczów, co chroni przed odkładaniem się cholesterolu na ścianach tętnic. Dzięki temu naczynia nie są dotknięte miażdżycą, która powoduje nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego czy udar mózgu.
Cukinia pomaga w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej, dlatego powinny spożywać ją osoby cierpiące na nadmierną potliwość lub halitozę (nieprzyjemny zapach z ust).
Regularne spożywanie cukinii pozwala na dostarczenie witaminy A do organizmu. Wpływa ona korzystnie na oczy, bowiem chroni siatkówkę przed negatywnym działaniem światła. Warzywo powinno być regularnie spożywane przez osoby starsze, ponieważ witamina A może również spowolnić rozwój wad wzroku, które pojawiają się wraz z wiekiem.
Cukinię można spożywać zarówno w wersji surowej, jak i ugotowanej czy upieczonej. Należy jednak uważać przy spożywaniu warzywa na surowo, ponieważ jeśli ma gorzki smak, może to oznaczać, że doszło do skumulowania szkodliwych substancji, takich jak kukurbitacyny, które zazwyczaj znajdują się właśnie w warzywach dyniowatych. Zjedzenie ich nadmiernej ilości może wywołać wzdęcia, biegunkę, bóle brzucha, dlatego nigdy nie należy jeść cukinii na surowo, jeśli jest ona gorzka w smaku.
Jedząc surową cukinię, należy również przygotować się na występowanie ewentualnych wzdęć i gazów, spowodowanych zawartością błonnika i celulozy.
Odradza się nadmiernego spożywania cukinii przez osoby z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, z chorobami układu pokarmowego. Nie należy też jeść cukinii w trakcie biegunki czy wymiotów, a także powinny jej unikać osoby z zapaleniem pęcherzyka żółciowego oraz przewlekłą chorobą nerek.
CZYTAJ TAKŻE:
Szpinak to synonim zdrowia. Jest witaminową bombą, ratuje oczy, serce i kości
Awokado redukuje cholesterol i spala tkankę tłuszczową. Jedz jedno dziennie
Najlepszy sposób na przygotowanie bobu. Będzie smaczny i nie będzie wzdymał