Najzdrowsze towarzystwo dla marchewki. W PRL-u wiedzieli, co dobre

Korzeń marchwi zawiera dużą ilość witamin i mikroelementów. Jej najcenniejszym składnikiem jest beta-karoten, czyli prowitamina A. Wystarczy zjeść 10 dekagramów marchewki, by zaspokoić dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę A. Ponadto warzywo ma dużo witaminy B1, B2, PP, KK.

Marchew dostarcza też cennych związków mineralnych, takich jak wapń, żelazo, fosfor, miedź, magnez, jod, potas. Jest też źródłem błonnika. 

Witamina A, tak obficie występująca w marchwi, wspiera narząd wzroku oraz sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu układu nerwowego. Raz z witaminą B usprawnia pracę mózgu i poprawia samopoczucie. Jest też współodpowiedzialna za piękną skórę i produkcję kolagenu. 

Dzięki swojemu bogatemu składowi marchew zapewnia prawidłowe funkcjonowanie organizmu, odpiera ataki bakterii i wirusów, poprawia odporność, chroni nasz organizm przed działaniem wolnych rodników. 

Duża zawartość błonnika w surowej marchewce pomaga regulować pracę przewodu pokarmowego, zapobiega zaparciom i nadmiernej fermentacji w jelitach. 

Niewiele osób wie, że marchewka obniża też poziom cholesterolu i zapobiega chorobom serca i nowotworom.

Każdy, kto interesuje się dietą z niskim indeksem glikemiczny, cierpi na cukrzycę typu II, insulinooporność, lub po prostu - chce schudnąć  - słyszał zapewne ostrzeżenia przed jedzeniem gotowanej marchewki. Faktycznie warzywo to, które na surowo ma niski indeks glikemiczny (30), to po ugotowaniu lub rozgotowaniu i zblendowaniu staje się na tyle miękkie, słodkie i łatwostrawne, że jego zjedzenie błyskawicznie podnosi poziom cukru we krwi. Świadczy o tym wysoki indeks glikemiczny gotowanej marchwi - aż 85, czyli tyle co cukier lub piwo. 

Czy zatem trzeba sobie odmawiać marchwi na diecie? Nie. Ale warto jeść ją surowo, a po gotowaną sięgać tylko od czasu do czasu. 

Kalorycznie marchewka wypada bardzo dobrze. W 100 gramach marchwi jest tylko 100 kcal. A średniej wielkości marchewka (40 g) dostarcza tylko 16 kcal.

Najwięcej witamin ma marchew spożywana na surowo. Warto pamiętać, że witaminy i mikroelementy znajdujące się w marchwi, w tym witamina A - rozpuszczają się w tłuszczach. Dlatego najzdrowszym sposobem serwowania marchwi jest łączenie jej z odrobiną dobrej jakości tłuszczu - np. roślinnego oleju. Pieczone młode marchewki z olejem rzepakowym lub oliwą i ziołami będą dobrym tego przykładem. 

Połączeniem, które od lat święci triumfy - jest surówka z marchwi i jabłka z odrobiną oleju lub śmietany. Ten klasyk, którym zajadaliśmy się w PRL-u, słusznie zyskał taką popularność. Ma mało kalorii i niski indeks glikemiczny, a zawiera błonnik i witaminy, które dzięki dodatkowi tłuszczu doskonale się wchłaniają. Nie rezygnujcie więc z tej surówki. 

Czytaj także: Jedno jabłko dziennie trzyma z dala od lekarzy

Dobrym tłuszczowym dodatkiem do marchewki będą także nasiona i pestki roślin oleistych. Pestki dyni, słonecznika, orzechy, nasiona lnu lub ziarna sezamu - dodane do startej marchewki poprawią wchłanianie witamin w niej zawartych.

Nie można zapomnieć także o właściwościach soku wytłoczonego ze świeżej marchwi. Picie soku z marchwi bardzo korzystnie wpływa na stan naszej skóry i jej kolor. Pobudza metabolizm i spowalnia proces starzenia. Pozwala zmniejszyć przebarwienia skóry, wchodzi w skład wielu kosmetyków pielęgnujących opaleniznę. 

Pomarańczowa maseczka z ugotowanej marchwi poprawia elastyczność skóry i sprawia, że staje się ona miękka i gładka.

Z marchewki powinny zrezygnować osoby na nią uczulone, choć przypadki alergii na nią lub beta-karoten nie są zbyt częste. 

Marchew surowa nie jest wskazana w diecie osób po operacjach, z niewydolną wątrobą i niestrawnością, które powinny odżywiać się lekkostrawnie i raczej sięgać po ugotowane warzywa. Z koli gotowana marchew jest nienajlepszym wyborem dla osób z wysoką glikemią, insulinoopornością, cukrzycą lub nadwagą. Nie jest to jednak bezwzględne przeciwwskazanie, a raczej sugestia, by nie jeść jej zbyt dużo, lub po prostu nie gotować marchwi do miękkości, a lepiej chrupać ją na surowo lub ewentualnie - piec.

CZYTAJ TAKŻE:

Jak obniżyć indeks glikemiczny gotowanych ziemniaków i marchwi?

Seler wspomaga nerki, poprawia erekcję, ułatwia trawienie. Na diecie unikaj gotowanego