Rodzaje i postępowanie przy oparzeniach
Oparzenia to uszkodzenia skóry pod wpływem działania wysokiej temperatury. Każde oparzenie może okazać się dużo groźniejsze niż wygląda na początku. Szczególnie niebezpieczne są dla dzieci i osób starszych.
Oparzenia mogą powstawać nie tylko pod wpływem wysokiej temperatury, ale także środków chemicznych (oparzenia chemiczne), prądu elektrycznego (porażenia prądem, też piorunem), różnego promieniowania (oparzenia radiacyjne, słoneczne).
Najczęściej do oparzeń dochodzi w domu - są to oparzenia gorącą wodą, innymi płynami, płomieniem, gorącymi przedmiotami, parą wodną. Oparzenia to uszkodzenia powierzchni skóry lub głębszych warstw ciała - w zależności od głębokości oparzenia dzieli się na stopnie.
Obejmują tylko naskórek, na którym występuje lekki obrzęk, zaczerwienienie i ból (pieczenie).
Obejmują naskórek i skórę właściwą. Wraz z obrzękiem i zaczerwienieniem pojawiają się pęcherze i powierzchowna martwica (biała skóra z czerwonymi punktami).
Martwica obejmuje skórę właściwą wraz z naczyniami i nerwami skórnymi, i z podskórną tkanką tłuszczową.
Martwica obejmuje wszystkie tkanki (mięśnie, ścięgna) aż do kości. Może dojść do zwęglenia oparzonych miejsc.
W zależności od wielkości powierzchni ciała objętej oparzeniem, wyróżnia się oparzenia lekkie, średnio ciężkie i ciężkie.
Każde oparzenia, za wyjątkiem zupełnie małych i błahych, powinniśmy pokazać lekarzowi. Oparzenia okolic wrażliwych (twarzy, szyi, krocza rak, stóp lub w zgięciach stawów) wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Nieduże oparzenia należy chłodzić pod zimną wodą przez kilkanaście minut. Nie należy przekłuwać pojawiających się pęcherzy (przerwana tkanka jest podatna na zakażenia), ani stosować maści (także tłuszczy), nie wolno zrywać odzieży z rany. W przypadku rozległych oparzeń należy wezwać pogotowie.