Przedwczesny wytrysk. Dotyczy nawet co trzeciego mężczyzny
Przedwczesny wytrysk to problem, który dotyczyć może nawet 30 proc. aktywnych seksualnie mężczyzn. Zbyt szybka ejakulacja związana może być z czynnikami psychologicznymi, neurobiologicznymi i somatycznymi. Chodzi m.in. o przerost lub zapalenie prostaty, infekcje dróg moczowych, stres związany ze zbliżeniem czy negatywne doświadczenia seksualne. Poniżej znajdziesz więcej informacji na temat przedwczesnego wytrysku.
Przedwczesny wytrysk to jedno z najpowszechniejszych zaburzeń seksualnych, z jakim pacjenci zgłaszają się do specjalistów. Szacuje się, że problem dotyczyć może nawet 30 proc. populacji aktywnych seksualnie mężczyzn. W Polsce skala tego problemu może być jeszcze większa. Z badań opublikowanych przez prof. Lwa-Starowicza w 2002 i 2005 roku, wynikało, że przedwczesny wytrysk występować może nawet u 37 proc. badanych mężczyzn.
Co właściwie kryje się pod terminem wczesnego wytrysku? Zgodnie z definicją WHO, przedwczesny wytrysk to dysfunkcja charakteryzująca się ejakulacją przy minimalnej stymulacji seksualnej. Prowadzi to do nieprzyjemnego uczucia napięcia oraz frustracji u mężczyzny i jego partnerki czy partnera. Co ciekawe, wiele badań wskazuje na to, że frustracja partnerów nie wynika wcale z rozczarowania zbyt krótkim współżyciem. Problem tkwić może w braku bliskości po ejakulacji. Wielu mężczyzn odczuwa wstyd po przedwczesnym wytrysku, co skutkować może izolacją i odrzuceniem bliskich osób.
Przedwczesny wytrysk związany może być z czynnikami psychologicznymi, neurobiologicznymi i somatycznymi. Możliwe przyczyny to:
- cukrzyca,
- przerost lub zapalenie prostaty,
- niedoczynność tarczycy,
- problemy neurologiczne,
- infekcje dróg moczowych,
- stres lub lęk związany ze zbliżeniem,
- negatywne doświadczenia seksualne,
- długa przerwa we współżyciu,
- złe relacje z partnerem/partnerką,
- strach przed zapłodnieniem partnerki,
- brak doświadczenia seksualnego,
- duża czułość prącia,
- uzależnienie od alkoholu lub innych używek
- przyjmowane leki, zwłaszcza psychotropowe.
W przypadku przedwczesnego wytrysku należy w pierwszej kolejności zgłosić się do urologa, który zleci odpowiednie badania. Jeżeli problemy z ejakulacją związane są z inną chorobą, należy rozpocząć leczenie schorzenia podstawowego. W przypadku, gdy lekarz wykluczy przyczyny chorobowe, warto skonsultować się z seksuologiem lub psychiatrą. W leczeniu przedwczesnego wytrysku szczególnie pomocne mogą być leki z grupy SSRI, czyli inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny. Substancje te są w stanie opóźniać wytrysk. Ważnym elementem leczenia jest także psychoterapia, która pomoże pacjentowi pokonać lęki związane ze współżyciem.
W opóźnianiu wytrysku przydatne mogą być także codzienne ćwiczenia. Jedną z metod mogą być wyobrażenia, które wykorzystać można podczas masturbacji. Chodzi o to, aby wyobrażać sobie idealny stosunek seksualny z wytryskiem w odpowiednim czasie. W takim przypadku masturbacja nie przebiega w standardowy sposób. W trakcie onanizowania - gdy wytrysk jest coraz bliżej - następują momenty, w których należy wycofać się na chwilę i nie pieścić ciała. Z tego powodu, metoda ta nazywana jest czasem start-stop. Niektórzy mężczyźni dobre efekty osiągają również przez medytację. W przypadku czynników sytuacyjnych (np. niewielkiego doświadczenia seksualnego) zdarza się, że problemy z przedwczesnym wytryskiem mijają samoistnie wraz z nabyciem doświadczenia. U niektórych mężczyzn nieźle sprawdza się także metoda "na zmęczenie", która polega na odbyciu możliwe jak największej ilości stosunków seksualnych.
CZYTAJ TAKŻE:
