Ból podczas współżycia. Jakie są jego przyczyny i jak sobie z nim radzić?
Problem z bólem pojawiającym się podczas stosunku płciowego jest dla wielu osób bardzo krępującym tematem. Nie wolno go jednak bagatelizować, bo nie tylko obniża komfort życia i wpływa negatywnie na psychikę, ale także może świadczyć o istniejącej chorobie. Warto poważnie pochylić się nad tą kwestią, zwłaszcza, że dotyczy ona bardzo wielu kobiet - przekonuje dr n. med. Radosław Maksym, ginekolog.
Nawracające bóle podczas stosunków nazywane są fachowo dyspareunią i niekoniecznie pojawiają się za każdym razem, ani w przypadku każdej pozycji seksualnej, często są więc przez kobiety lekceważone.
Schorzenie to możemy podzielić na dwa rodzaje: dyspareunię powierzchowną i głęboką. W pierwszym przypadku jedną z często występujących przyczyn są problemy dermatologiczne przedsionka pochwy, różnego rodzaju infekcje (wirusowe lub bakteryjne) czy też nieprawidłowe skurcze mięśni przedsionka pochwy. Również zwłóknienia i blizny powstałe w wyniku operacji lub urazów mogą w negatywny sposób wpływać na komfort odczuwany przez kobietę podczas stosunku. Głęboka dyspareunia natomiast niejednokrotnie wiąże się z obecnością mięśniaków, zrostów lub przewlekłych stanów zapalnych w macicy, lub chorób takich jak endometrioza czy adenomioza.
Czynniki, które mogą wpłynąć na powstanie tych dolegliwości mają różne podłoże - mogą być one zarówno natury fizycznej jak i psychicznej. Nierzadko również występują one jednocześnie, ponieważ pierwsza z wymienionych kategorii powodująca fizyczny ból, wywołuje także psychiczny dyskomfort i wpływa negatywnie na nastawienie i pewność siebie podczas zbliżeń. Aby więc było możliwe stwierdzenie dokładnej przyczyny i wprowadzenie trafnego leczenia, należy spojrzeć na ten problem pod szerokim kątem.
Wielopłaszczyznowość przyczyn dyspareunii sprawia, że szybkie zdiagnozowanie jej przyczyny nie jest proste. Każdą diagnozę należy zacząć od szczegółowego wywiadu, dokładnego poznania stanu zdrowia pacjentki oraz natury i okoliczności dolegliwości. Istotne jest także stwierdzenie, czy objawy pojawiają się od początku współżycia, czy też wystąpiły dopiero w trakcie trwania aktywności seksualnej. W niektórych przypadkach konieczna może okazać się nie tylko wizyta u ginekologa, ale także psychologa, dietetyka, psychiatry czy fizjoterapeuty uroginekologicznego.
W każdym z przypadków leczenie warto zacząć odpowiednio wcześnie, tak aby nie doprowadzić do poważnego stadium choroby, znacznego pogorszenia się samopoczucia czy relacji z partnerem. Jedną z częstych przyczyn bólu są choroby łatwe do wykrycia podczas badań ginekologicznych - badania wziernikiem lub ultrasonografem. Diagnoza rozpoczęta w ten sposób może doprowadzić do stwierdzenia na przykład przegrody pochwy, endometriozy, adenomiozy czy mięśniaków macicy. W wielu tego typu schorzeniach szybka reakcja na problem jest kluczowa - umożliwia ona przeprowadzenie leczenia na wcześniejszych etapach zaburzeń w sposób znacznie mniej inwazyjny.
Endometrioza może być na przykład leczona farmakologicznie, a zmiana stylu życia może znacznie wpłynąć na jego komfort. Także w przypadku mięśniaków macicy nie warto zwlekać z odpowiednią reakcją, ponieważ jeśli ich rozmiar i liczba jest zbyt duża, to mogą one kwalifikować nawet do wycięcia całego organu. Na wcześniejszych etapach można by wykonać leczenie oszczędzające np. drogą laparoskopową.
Istnieją po bezinwazyjne metody leczenia mięśniaków macicy, w których usuwane są one falami ultradźwiękowymi. Ta nieinwazyjna metoda leczenia mięśniaków macicy nosi nazwę termoablacji HIFU i wiąże się ze znacznie krótszą rekonwalescencją ponieważ nie wymaga nacięcia powłok i znieczulenia ogólnego. Oznacza to zatem mniej stresu i komplikacji dla pacjentki oraz szybszy powrót do normalnej aktywności.
Czytaj także:
