Syndrom miesiąca miodowego. Choroba, która często powraca
Miesiąc miodowy to czas, który nowożeńcy spędzają ze sobą tuż po zawarciu związku małżeńskiego, często wybierając się na zagraniczne wyjazdy. Te z kolei obarczone są ryzykiem chorób, związanych zazwyczaj z zaburzeniami ze strony układu pokarmowego. Nie tylko te jednak czekają na partnerów, bowiem syndrom miesiąca miodowego to choroba, która związana jest z wzmożoną aktywnością seksualną. Są też inne jego przyczyny, o czym przeczytasz poniżej.
Syndrom ten dotyka najczęściej kobiet, zwłaszcza w młodym wieku, ale jest również chorobą występującą u kobiet starszych. Syndrom miesiąca miodowego to zakażenie układu moczowego, które zazwyczaj wywołane jest przez bakterie pałeczki okrężnicy E.coli lub gronkowca saprofitycznego. Ten drugi najczęściej rozwija się u kobiet o dużej aktywności seksualnej.
Na zakażenie układu moczowego (ZUM) częściej narażone są kobiety ze względu na budowę anatomiczną. Cewka moczowa kobiety jest krótsza, zlokalizowana blisko pochwy oraz odbytu, zatem droga przenoszenia drobnoustrojów jest krótsza i łatwiejsza dla bakterii.
Do infekcji układu moczowego dochodzi najczęściej w wyniku przeniesienia drobnoustrojów w kierunku cewki moczowej.
Inną przyczyną zakażenia układu moczowego jest stosowanie antykoncepcji hormonalnej w postaci tabletek czy spiral, ale również zdiagnozowana cukrzyca, uporczywe zaparcia czy spadek odporności. ZUM to infekcja o charakterze nawrotowym, zatem może pojawiać się u kobiet systematycznie.
Infekcja układu moczowego może przebiegać z gorączką, dreszczami, a nawet bólami mięśni i stawów. Do najczęstszych objawów, jakie towarzyszą ZUM, zalicza się:
- odczuwanie uporczywego parcia na pęcherz,
- ból brzucha,
- pieczenie w okolicy cewki moczowej,
- uczucie niepełnego oddania moczu.
Jeśli zapalenie dotyczy tylko i wyłącznie cewki moczowej, u kobiet mogą pojawić się upławy i ból dolnej części brzucha, u mężczyzn natomiast zapalenie cewki moczowej charakteryzuje się ropną wydzieliną z cewki, swędzeniem oraz pieczeniem. To właśnie zapalenie cewki moczowej jest najczęstszym powikłaniem po wzmożonej aktywności seksualnej między partnerami, ale również może świadczyć o zarażeniu rzeżączką czy chlamydią.
W trakcie infekcji może wystąpić również krwiomocz, a także bóle w okolicy nerki po jednej stronie lub obu stronach, nudności oraz wymioty. Oznacza to, że do zakażenia doszło również w okolicy nerek.
Aby uniknąć syndromu miesiąca miodowego, przede wszystkim należy zadbać o prawidłową higienę osobistą. Przed stosunkiem seksualnym partnerzy powinni skorzystać z prysznica, natomiast po stosunku ważne jest, by kobieta skorzystała z toalety celem oddania moczu oraz również zadbała o umycie okolic intymnych. W ten sposób zostaje zmniejszone ryzyko przeniesienia bakterii do cewki moczowej.
Ważne jest, by do codziennej pielęgnacji nie używać klasycznego mydła, a specjalnych środków przeznaczonych do higieny intymnej, które mają odpowiednie pH.
Infekcje układu moczowego mają charakter nawracający i u ponad 40 proc. kobiet po wystąpieniu incydentu zakażenia, prawdopodobnie powróci on w przeciągu roku. Ważne jest zatem, by szczególnie dbać o odporność, zwłaszcza w miesiącach jesienno-zimowych, ponieważ jej spadek sprzyja rozwojowi zakażenia układu moczowego.
Zapalenie układu moczowego o łagodnym przebiegu z powodzeniem można leczyć za pomocą środków z furaginą, która działa bakteriostatycznie. Wspomagająco można stosować nasiadówki z użyciem ziół. Na infekcje dróg moczowych zadziała kora dębu, ale także rumianek, pokrzywa oraz szałwia.
W przypadku ciężkiego przebiegu zakażenia układu moczowego, z wysoką gorączką oraz objawami grypopodobnymi, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Po wykonaniu odpowiednich badań, lekarz zleci antybiotyk, który pomoże wyleczyć infekcję bakteryjną.
CZYTAJ TAKŻE:
Z jakimi dolegliwościami udać się do urologa?
