Zagnieżdżają się w mózgu i sterują zachowaniem. Pasożyty chowają się latami

Toxoplasma gondii to najczęstsze pasożyty neurologiczne, pochodzące najczęściej od zwierzęcia domowego, jakim jest kot. Zarażone zwierzę wraz z odchodami, wydala nawet kilka milionów oocyst pasożyta dziennie. Nie tylko koty, ale również zwierzęta mogą być nosicielami T.gondii.

Do zarażenia przez człowieka najczęściej dochodzi przez spożycie skażonych warzyw lub owoców. Posiadając kota, można zarazić się również przez przeniesienie oocysty do ust podczas sprzątania kuwety, bez zachowania środków higieny osobistej.  Cysty T.gonidii mogą znajdować się w niedopieczonym lub surowym mięsie, najczęściej wieprzowinie ale również baraninie.

Zarażenie Toxoplasma gondii nie oznacza zachorowania na toksoplazmozę, bowiem większość pasożytów, po uwolnieniu z cyst i wniknięciu w układ krwionośny człowieka, zostaje zniszczona przez układ immunologiczny. Niektóre z nich mogą zagnieździć się w różnych tkankach i pozostać tam do końca życia żywiciela (człowieka), nie dając żadnych objawów.

Do pierwszych, niepokojących objawów zakażenia, zalicza się:

• powiększenie węzłów chłonnych,
• objawy grypopodobne,
• zapalenie mięśnia sercowego,
• zapalenie płuc.

Toksoplazmoza daje również objawy ze strony układu nerwowego, który zostaje zainfekowany. W przebiegu choroby dochodzi do drgawek, obniżenia sprawności intelektualnej, zaburzeń świadomości a także rozwoju ropnia mózgu.

Toksokaroza to choroba wywołana przez nicienie z rodzaju Toxocara. Są pasożytami, które cały czas pozostają w postaci larwalnej. Ich głównymi żywicielami są psy oraz koty, jednak człowiek może się zarazić, poprzez spożycie warzyw lub owoców, które ostały zanieczyszczone odchodami zwierząt.

Połknięte jaja trafiają do przewodu pokarmowego człowieka, w którym trawione są ich osłonki, pozwalając larwom na wydostanie się. Następnie przenikają one do krwioobiegu i w pierwszej kolejności dostają się do wątroby. Tam większość z nich umiera, lub pozostaje, a pozostała część rozpoczyna wędrówkę do płuc, mięśni, oczu oraz mózgu.

Larwy pasożyta mogą żyć w organizmie człowieka nawet 10 lat i nie dawać żadnych objawów, jednak objawowa postać kliniczna toksokarozy daje takie objawy, jak:

• silne bóle brzucha,
• gorączka,
• bóle mięśni i stawów,
• zmiany skórne przypominające reakcję alergiczną.

Neurologiczna postać toksokarozy charakteryzuje się częstymi, silnymi bólami głowy oraz możliwymi napadami drgawkowymi. Larwy, zagnieżdżając się w mózgu człowieka, mogą prowadzić do licznych zaburzeń zachowania. Pacjenci z toksokarozą mogą przejawiać zachowania depresyjne, a także otępienie. 

Niezwykle inwazyjnym dla mózgu człowieka jest pasożyt z gatunku Naegleria fowleri. Pierwotniaki te żyją przede wszystkim w ciepłych zbiornikach wodnych, w których ruchy wody są ograniczone. Dla człowieka niebezpieczną postacią N.fowleri jest postać pełzakowata, która z łatwością wdziera się do nosa swojego żywiciela. Stamtąd trafia prosto do mózgu człowieka, najchętniej zagnieżdżając się w opuszce węchowej.

Pasożyt ten, docierając do mózgu, zaczyna się dzielić, powodując coraz większe spustoszenie w tkance mózgowej. Zlokalizowany w opuszce węchowej powoduje zaburzenia powonienia.

Z uwagi na fakt, że ta parazytoza rozwija się błyskawicznie, objawy pojawiają się nagle i nasilają się z dnia na dzień. Do najczęstszych objawów zarażenia N.folweri zalicza się:

• objawy grypopodobne,
• zaburzenia węchu i smaku,
• zmiany w zachowaniu (agresja),
• halucynacje,
• utrata przytomności.

Brak prawidłowo postawionej diagnozy oraz wdrożenia odpowiedniego leczenia, nieuchronnie prowadzi do śmierci ofiary tego pasożyta. Osoba, która najdłużej przeżyła z tym pasożytem, zmarła w 25 dniu od zarażenia. 

Najlepszą metodą diagnozowania pasożytów zlokalizowanych w mózgu jest badanie rezonansem magnetycznym. W przypadku wykrycia zmian w obszarze mózgowia, często lekarze decydują się na wykonanie biopsji, bowiem pasożyty w mózgu różnicowane są z guzami o niewiadomym pochodzeniu. Na podstawie wyciętego fragmentu tkanki mózgowej można określić, z jakimi pasożytami pacjent ma do czynienia. 

W trakcie diagnostyki zauważalne są również odchylenia od normy w morfologii (podwyższona liczba leukocytów), ale parazytozę można także uchwycić w RTG klatki piersiowej, w którym zauważalne są tzw. nacieki Loeflfera. 

CZYTAJ TAKŻE:

Jakie są objawy zakażenia glistą ludzką?

Z wakacji na plaży możesz wrócić z pasożytem