Rusza fluoryzacja zębów w szkole. Rodzice mają poważne obawy
W szkołach ruszyła akcja fluoryzacji zębów, a do rąk rodziców trafiają zgody na przeprowadzenie takiego zabiegu pod okiem pielęgniarki szkolnej. W ostatnich latach wiele mówi się o szkodliwości fluoru, rozważa wyższość past bez fluoru nad tymi, które go zawierają zapominając, że pierwiastek ten znajduje się nie tylko w preparatach do higieny jamy ustnej. Czym jest fluoryzacja i czy zabieg ten jest potrzebny naszym zębom? Odpowiadamy.
Zęby zbudowane są z hydroksyapatytu, minerału z grupy fosforanów wapniowych, który stanowi rusztowanie dla kości. W kontakcie z fluorem, wytwarzany jest fluoroapatyt, który stanowi ochronę dla zęba przed kwasami próchnicowymi. Dzięki fluorowi dochodzi do wzmocnienia szkliwa, ochrony zęba przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz bakteriami.
U najmłodszych nadmiar fluoru, na przykład w paście do zębów, może działać odwrotnie - zaburza on komórki szkliwotwórcze, które są odpowiedzialne za budowanie ochrony zęba.
Udowodniono, że nadmierna ilość spożywanego przez człowieka fluoru, wywołuje skutki uboczne i jest szkodliwe dla zdrowia. Przede wszystkim może dojść do upośledzenia metabolizmu kości, co przekłada się na ich większą łamliwość oraz zmniejszoną elastyczność więzadeł w stawach. Fluor negatywnie wpływa na przemianę węglowodanów, lipidów oraz białek oraz zmniejsza tolerancję glukozy przez organizm. Zbyt duża dawka fluoru prowadzi również do zaburzeń pracy nerek, zaburzeń funkcjonowania układu nerwowego a także jest szkodliwy u kobiet w ciąży, ponieważ może negatywnie oddziaływać na płód.
Ponad to fluor zaburza wchłanianie magnezu, jodu przez tarczycę, może powadzić do upośledzenia rozwoju psychosomatycznego u dzieci, a w dużej ilości prowadzi do dysfunkcji trzustki i szyszynki.
Do ostrego zatrucia fluorem może dojść u dzieci, m.in. na skutek nakładania zbyt dużej ilości pasty do zębów bogatej w fluor i połykaniem jej w trakcie szczotkowania zębów.
Fluoryzacja w szkole polega na zaaplikowaniu specjalnego żelu, bogatego w fluor, na szczoteczkę do zębów dziecka a następnie nałożenie go przez dziecko na zęby i szczotkowanie ich przez kilka minut. Bardzo ważne jest, by w tym czasie dziecko nie połknęło preparatu, a po zakończonym myciu zębów, wypluło całą zawartość z jamy ustnej. Po zabiegu fluoryzacji nie należy jeść ani pić przez dwie godziny.
Fluoryzacja w szkole odbywa się 6 razy w roku, co 6 tygodni i wykonywana jest w szkołach podstawowych, w klasach I-VI.
Aby dziecko zostało poddane fluoryzacji, konieczna jest pisemna zgoda rodziców na wykonanie zabiegu.
Coraz częściej rodzice nie decydują się na fluoryzację w szkole, ponieważ wzrasta świadomość, że fluor znajduje się nie tylko w pastach do zębów, ale również w diecie czy wodzie pitnej.
Najnowsze wytyczne Polskiego Towarzystwa Stomatologii Dziecięcej wskazują, że już od pierwszego zęba u dziecka należy stosować pastę z fluorem. Zalecana jest pasta zawierająca 1000 ppm fluoru, a jej ilość stosowana na szczoteczce powinna być znikoma (wielkości ziarna ryżu).
U dzieci starszych, od 3. do 6. roku życia, zalecana jest taka sama dawka fluoru w paście, jednak jej ilość powinna być wielkości ziarna grochu. U dzieci starszych pasta może zawierać większą dawkę, 1450 ppm fluoru, a jej ilość na szczoteczce do zębów powinna być pasmem o długości 1-2 centymetrów.
Oprócz preparatów do higieny jamy ustnej, fluor znajduje się w diecie: wodzie, herbacie, produktach zbożowych, orzechach ziemniakach, a także rybach.
Mając na uwadze, że dziecko regularnie szczotkuje zęby, a jego dieta jest zróżnicowana - lekarze stomatolodzy nie zalecają profilaktycznej fluoryzacji zębów.
Zgoda na ten zabieg powinna być zawsze wyrażona przez rodziców po wcześniejszej konsultacji ze stomatologiem dziecięcym, do którego dziecko chodzi na wizyty. Stosowanie fluoryzacji u dzieci ze zdrowymi zębami może przynieść odwrotny skutek i skończyć się fluorozą.
Nadmiar fluoru w organizmie prowadzi do choroby, która w pierwszej kolejności objawia się kredowymi plamami na zębach. Sprawia, że zęby stają się kruche i łamliwe, a ich powierzchnia jest matowa i chropowata.
Ostre zatrucie fluorem daje charakterystyczne objawy i zalicza się do nich:
- ślinotok,
- wymioty,
- biegunkę,
- drżenia mięśniowe,
- łzawienie,
- ból w klatce piersiowej,
- gorączkę.
W przypadku wystąpienia fluorozy, pacjent powinien zostać objęty opieką stomatologiczną, by uzupełnić ubytki, jakie pojawiły się w zębach przez nadmiar fluoru. Ponadto konieczne jest wprowadzenie diety ubogiej w fosfor, a bogatej w wapń. Pacjentom zaleca się spożywanie w zwiększonych ilościach: mleka, jogurtów, migdałów, soi, pietruszki czy sardynek.
Alternatywą dla fluoryzacji w szkole, jest przeprowadzenie jej w gabinecie stomatologicznym. Jeśli występują wskazania do wykonania zabiegu, takie jak: choroby genetyczne zębów, uszkodzenie szkliwa, hipoplazja szkliwa, wówczas stomatolog może podjąć decyzję o jego wykonaniu w gabinecie. Wówczas preparat z fluorem (lakier) nakładany jest tylko i wyłącznie na zęby, z pominięciem przedostania się preparatu do jamy ustnej i śluzówki, minimalizując tym samym ryzyko przedostania się nadmiernej ilości fluoru do organizmu. Ponadto bardzo częstą praktyką jest nakładanie lakieru tylko na te zęby, które wymagają leczenia, a nie na wszystkie.
Zęby, które narażone są na bakterie, a nie posiadają właściwej bariery ochronnej oraz nie jest stosowana prawidłowa higiena jamy ustnej, narażone są na próchnicę. Próchnica u dzieci jest o tyle niebezpieczna, że początkowo zmiany na zębach są niewidoczne i niebolesne. Atakuje szkliwo i powoduje jego demineralizację.
Konsekwencje próchnicy u dzieci są duże, a jej leczenie u dzieci trudniejsze. Zmiany na zębach, początkowo wyglądające jak białe przebarwienia, z czasem ciemnieją i powodują olbrzymi ból u dziecka. Leczenie podjęte zbyt późno może zakończyć się ekstrakcją (usunięciem) mleczaka, co wpływa na nieprawidłowy rozwój mowy. Dziecko może zacząć seplenić, a pozostałe zęby zaczynają się przesuwać w miejsce, w którym powstała luka. To z kolei prowadzi do nieprawidłowego wzrostu zębów stałych, a następnie do wad zgryzu wymagających leczenia ortodontycznego.
CZYTAJ TAKŻE:
