Daltonizm - jak z nim funkcjonować na co dzień
Wada, którą jako pierwszy odkrył chemik i fizyk John Dalton wiązała się z niedostrzeganiem przez niego pewnych barw, co zauważył podczas badań nad prawami ciśnień cząstkowych gazów i stosunków wielokrotnych.
Dalton do tego stopnia był zafrapowany specyficznym problemem, jaki stał się jego udziałem, że postanowił w ostatniej woli zalecić swojemu osobistemu lekarzowi dokładne zbadanie własnych gałek ocznych. Dopiero jednak badania dokonane trzysta lat później odkryły tajemnicę siatkówek Daltona - były one pozbawione jednego z trzech fotopigmentów, tego odpowiedzialnego za widzenie barwy czerwonej.
Daltonizm zatem definiuje się jako wadliwą budowę siatkówki pozbawionej niektórych fotoreceptorów lub sytuację, gdy nie pracują one należycie. Daltonizm wrodzony w ogromnej większości dotyczy mężczyzn. Co innego, gdy staje się on wadą nabytą, np. w efekcie wypadku powodującego uszkodzenie siatkówki.
Oprócz rozróżnienia daltonizmu wrodzonego oraz nabytego, możemy też dostrzec daltonizm częściowy oraz całkowity, czyli to, co nazywa się ślepotą barw.
W dzieciństwie daltonizm może skazać dziecko na ostracyzm oraz problemy w szkole. Na późniejszym etapie może wiązać się z poważnymi zagrożeniami - w każdej sytuacji, w której będziemy mieć do czynienia z oznakowaniem kolorami.
Na szczęście daltonizm można obecnie korygować za pomocą specjalnych soczewek, zatem funkcjonowanie z tą wadą może być całkiem bezproblemowe.
