Dlaczego powstają brodawki łojotokowe?
Brodawki łojotokowe budzą niepokój wielu osób, gdyż mogą przypominać nowotwory skóry. Pojawiają się na głowie, tułowiu i kończynach i często wiążą się z rogowaceniem skóry.
Zwykłe brodawki to efekt zakażenia wirusem brodawczaka HPV, jednak brodawki łojotokowe nie mają z tym nic wspólnego. Pojawiają się najczęściej po 35 roku życia.
Są dziedziczne i mogą towarzyszyć chorobom skóry takim jak łuszczyca i łojotok, a płeć nie ma wpływu na częstotliwość ich występowania. Można zaobserwować, że jest ich więcej w okresie zmniejszonej odporności organizmu.
Brodawki łojotokowe mają wyraźny brzeg, co pozwala na szybkie odróżnienie ich od czerniaka i innych zmian skórnych. Wielkość może sięgać kilku centymetrów. Na jej powierzchni znajdują się zrogowaciałe komórki i zagłębienia.
Brodawka może przybrać różnorodne kolory. Ten problem może pozostać przez długi czas niezauważony ze względu na to, że brodawki nie wywołują bólu ani swędzenia. Charakterystyczne dla nich jest występowanie w grupach.
Często można je zaobserwować u młodych osób, które zaczęły się opalać pomimo występowania trądziku. Zaczepiamy o nie podczas ubierania i rozbierania się, a ciągłe podrażnianie może sprawić, że zaczną pojawiać się nowe brodawki, dlatego warto je usunąć.
Brodawki tego typu prawie nigdy nie zmieniają się w nowotwór, jednak wyglądają niezbyt estetycznie i jest to powodem ich usuwania. Można je wymrozić, usunąć laserem lub za pomocą metody łyżeczkowania. Przed usunięciem brodawki dermatolog musi potwierdzić, że zmiana miała charakter niezłośliwy. Większość metod usuwania brodawek łojotokowych niesie ze sobą ryzyko powstania niewielkiej blizny.
