Psychoza u dzieci

Jest nią schizofrenia. Dość fatalnie się składa, że jest to jeden z najgorszych rodzajów psychoz. To przewlekła choroba, której specyfiką jest upośledzenie postrzegania rzeczywistości. 

Jej objawami są omamy słuchowe, urojenia, dziwaczność zachowań, zaburzenia myślenia i chłód emocjonalny. Wśród dzieci możemy zaobserwować ten rodzaj psychozy już między drugim, a czwartym rokiem życia.

W zasadzie trudno uznać, że psychoza dziecięca w objawach różni się od tej u dorosłych. Będą tu zatem omamy wzrokowe i słuchowe oraz urojenia. Te ostatnie rozpoznaje się jednak dopiero po szóstym roku życia. Wcześniej już jednak można zaobserwować tzw. objawy negatywne.

Tu wyróżnia się: osłabienie przeżywania, zmniejszenie aktywności, ubóstwo myśli i wypowiedzi. Zaburzenia nastroju, stany lękowe, bujne fantazje oraz natręctwa - to wszystko należy do objawów na tyle trudnych do rozpoznania jako znamiona psychozy, że może wystąpić także u zupełnie zdrowych dzieci.

Przyczyny wystąpienia psychoz u dzieci mogą być trojakiej natury, przy czym najczęściej łączy się ich wspólne działanie. Zwraca się uwagę na rolę czynników biologicznych (nieprawidłowości anatomiczne w budowie mózgu), genetycznych (dziedziczenie choroby) oraz środowiskowych (wpływ wtedy ma otoczenie oraz okoliczności, w jakich dziecko na co dzień funkcjonuje).

Tak jak w przypadku psychozy u dorosłych, w leczeniu dzieci sięga się po farmakologię oraz terapię psychiatryczną. W poważniejszych przypadkach może dojść do hospitalizacji. To choroba przewlekła, więc leczenie polega na wstrzymaniu lub zmniejszeniu objawów choroby.