Sklerodermia - przyczyny, diagnoza, leczenie
Sklerodermia (twardzina) to rzadka i przewlekła choroba. Jej charakterystycznym objawem jest pojawienie się na skórze stwardniałych zmian w kolorze białym, które są w znacznym stopniu odgraniczone (sklerodermia ograniczona/skórna).
W sklerodermii układowej, która jest bardziej niebezpieczna dla życia pacjenta, dochodzą zmiany w tkance łącznej układu mięśniowego, układu krążenia i narządów wewnętrznych (przełyk, płuca, nerki).
Przyczyny wywołujące twardzinę nie są do końca znane. Do
najczęściej wymienianych należą:- skłonności genetyczne
- zaburzenia immunologiczne
- zaburzenia dotyczące układu nerwowego
- urazy mechaniczne
- zakażenie krętkiem Borrelia burgdorferi.
Ze względu na rodzaj sklerodermii oraz na trudności w ustaleniu jej przyczyn do celów diagnostycznych stosuje się wiele różnych badań. Utrudnieniem w postawieniu odpowiedniej diagnozy w początkowej fazie choroby jest też podobieństwo objawowe do innych schorzeń: toczeń, zapalenie mięśni. Często wykonuje się badanie krwi na obecność tzw. przeciwciał jądrowych, które obecne są u pacjentów, których dotknęła sklerodermia skórna.
Dodatkowo analizuje się OB, które pokazuje, czy pojawiły się w organizmie stany zapalne. Gdy występuje podejrzenie, że sklerodermia jest spowodowana zakażeniem krętkiem od kleszcza, to zleca się badanie krwi na obecność przeciwciał przeciw krętkom boreliozy. Znanym badaniem w diagnostyce tej choroby jest kapilaroskopia. Jednak dużą pewność daje dopiero wynik histopatologiczny wycinku dotkniętego zmianami.
- podawanie witaminy D3
- stosowanie witaminy E
- antybiotyki
- niesteroidowe leki przeciwzapalne
- leki rozszerzające naczynia krwionośne.
Oprócz leczenia farmakologicznego stosuje się fototerapię i fizykoterapię. Zaleca się ciepłe kąpiele oraz kąpiele z wykorzystaniem wód mineralnych (kąpiele bąbelkowe).
