Opiekujesz się kimś, kto niedawno przebywał w szpitalu? Oto co powinieneś wiedzieć

Żeby właściwie zająć się podopiecznym wypisanym ze szpitala, konieczne jest uwzględnienie zaleceń wydanych przez lekarza. Postępowanie z osobą, która np. złamała nogę będzie oczywiście różnić się od opieki nad chorym po niedawnym udarze. Cenne wskazówki można uzyskać podczas bezpośredniej rozmowy z lekarzem prowadzącym lub czytając wpis w wydanej dokumentacji. Jak najszybciej po opuszczeniu placówki medycznej należy też wykupić niezbędne leki i zapisać pacjenta do sugerowanych poradni na wizyty kontrolne. Czas w tym przypadku jest niezwykle cenny, ponieważ kolejki bywają bezlitosne, a monitorowanie choroby w czasie pozwala niejednokrotnie zapobiec jej nawrotom przez adekwatną modyfikację leczenia lub po prostu przyspieszyć powrót do zdrowia.

Pamiętaj również, by słuchać samego pacjenta i jego lekarza rodzinnego - zazwyczaj to właśnie oni posiadają najlepszą orientację co do dynamiki objawów.

Pielęgnacja chorego po niewielkim urazie lub ograniczonym zabiegu nie jest zazwyczaj zbyt skomplikowana. Podstawą jest regularne zmienianie opatrunków lub stosowanie maści i dbanie o higienę. 

Sytuacja komplikuje się jeśli dana osoba jest unieruchomiona przez dłuższy czas: grozi to powstaniem odleżyn. Co prawda nie można całkowicie wykluczyć ich występowania, nawet jeśli cała pielęgnacja przebiegnie podręcznikowo. Żeby zminimalizować ryzyko odleżyn, warto: stosować specjalne materace, zmieniać ułożenie podopiecznego, obcinać paznokcie i szybko reagować na nawet niewielkie otarcia skóry. 

Wykrycie odleżyny wymaga oczyszczenia łożyska rany i naniesienia na nią preparatu eliminującego patogeny. Nieopanowana rana to wrota dla zakażeń, które mogą poważnie zagrażać pacjentowi. Opatrunki powinny zabezpieczać całą ranę. Jeśli nie potrafisz założyć ich samodzielnie i wolisz nie ryzykować zaniedbania odleżyn, poproś o pomoc lekarza pierwszego kontaktu lub pielęgniarkę. Długotrwałe przebywanie w pozycji leżącej predysponuje także do powstawania owrzodzeń goleni, wymagające zastosowania terapii uciskowej.

Opieka nad pacjentem po wypisie ze szpitala wymaga czujności i spostrzegawczości. Konieczne jest zwracanie uwagi na zmiany pojawiające się na ciele chorego. Warto oglądać szczególnie te miejsca, na których skóra jest cienka i sąsiaduje z kośćmi np. okolice bioder lub kości krzyżowej, a także pięty i tył uszu. 

Jako profilaktykę można zastosować opatrunki piankowe, wyposażone w wodoodporną warstwę, zdolne do zaabsorbowania wysięku wydobywającego się z ewentualnej rany. Jeśli twoim zdaniem na skórze pojawi się coś martwiącego lub codziennie pomiary wykażą nieprawidłowości -skonsultuj się z lekarzem. Nawet zwykła infekcja, która dla osoby zdrowej byłaby niemal obojętna, dla pacjenta po hospitalizacji może okazać się bardzo groźna. 

Pamiętaj również, by w całym procesie rekonwalescencji nie zapomnieć również o sobie, ciągłe zajmowanie się drugim człowiekiem może być wykańczające mimo racjonalnego podejścia i jak najlepszych intencji. Staraj się znaleźć sposób na relaks i nie zaniedbywać swoich potrzeb.

Precyzyjne i systematyczne pomiary pozwalają na uzyskanie danych o aktualnym stanie zdrowia pacjenta i zareagowanie w porę, jeśli dzieje się coś złego. W warunkach domowych najczęściej mierzy się: ciśnienie, temperaturę, stężenie glukozy i saturację, czyli nasycenie krwi tlenem. Najlepiej byś pozostawał przy chorym w czasie pomiarów, osunięcie mankietu ciśnieniomierza lub ześlizgnięcie się pulsoksymetru, mogą zafałszować wynik i nakierować na niewłaściwe rozpoznanie. Przed rozpoczęciem pomiarów zapoznaj się z instrukcją danego urządzenia. Mimo że większość z nich działa podobnie, to jednak niektóre drobne różnice, zależne od producenta, mogą okazać się niezwykle istotne. 

W przypadku przyjmowania przepisanych leków przez chorego, zaleca się by opiekun pozostał w pobliżu. Kłopot może pojawić się zwłaszcza u seniorów, którzy z powodu problemów z pamięcią niejednokrotnie pomijają dawki, a to bywa bardzo niebezpieczne.

Obecnie coraz częściej odchodzi się od głodówek lub znacznego ograniczania diety. Makro i mikroelementy obecne w pokarmie są konieczne w procesie gojenia się ran i przyspieszaniu powrotu do zdrowia. Oczywiście nie jest to równoznaczne z tym, że można nie stosować się do jakichkolwiek zasad. Rzecz jasna pierwszeństwo mają zalecenia lekarza, w następnej kolejności ustawia się rozsądek.

Rekonwalescencja zazwyczaj wiąże się z przyjmowaniem leków, które chcąc nie chcąc, obciążają wątrobę i z tego powodu tłuste jedzenie nie będzie dobrym wyborem. Podobnie jest z cukrami prostymi i żywnością wysoko przetworzoną - skoro powinni unikać ich ludzie zdrowi, tym bardziej nie są wskazane osobom, które dopiero co opuściły szpital. 

Źródła:

Profilaktyka odleżyn - zalecenia Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran. Część I* Prophylaxis of the pressure ulcers - recommendations of the Polish Wound Management Association. Part I

CZYTAJ TAKŻE:

Płatne dni wolne na opiekę nad chorym członkiem rodziny. Kiedy przysługują?

Czego nie mówić osobie chorującej na raka?

Co lub kto może skrócić twoje chorobowe? Przepisy mówią jasno