Udar niedokrwienny, czyli "zawał mózgu". Te objawy go zwiastują
Udar mózgu jest schorzeniem powodującym często śmierć lub trwałe i poważne kalectwo. Może być krwotoczny, gdy jest spowodowany wylewem krwi do mózgu. Zaś udar niedokrwienny spowodowany jest przez zatrzymanie dopływu krwi do tego narządu. Jakie są jego pierwsze objawy?
Udar niedokrwienny mózgu zaliczany jest do chorób naczyń mózgowych, ale wbrew pozom jest więc problemem o podłoży neurologicznym, a kardiologicznym.
Czym jest udar niedokrwienny? Inaczej nazywany jest on zawałem mózgu. Jest konsekwencją chorób prowadzących do tworzenia się zwężeń w tętnicach (np. hipercholesterolemii, miażdżycy, nadciśnienia, zakrzepów czy zapalenia naczyń). Jeśli transport krwi do mózgu staje się utrudniony - komórki nerwowe zaczynają obumierać. Gdy dojdzie do nagłego zatrzymania dopływu krwi do którejkolwiek z części mózgu - mamy do czynienia właśnie z udarem.
Przy zawale serca występują dolegliwości bólowe, udar niedokrwienny zaś nie jest poprzedzony takimi symptomami bólowymi. Jednak wiele objawów jest bardzo charakterystycznych - występują nagle bez żadnej przyczyny. Do objawów udaru zaliczamy:
- zaburzenia mowy
- zaburzenia w połykaniu
- zaburzenia widzenia
- zaburzenia w poruszaniu się
- zawroty głowy
- urojenia i majaczenie
- zaburzenia świadomości
- niedowład kończyn
- jednostronny paraliż ciała
- napady padaczkowe.
Istotą leczenia jest szybka diagnostyka - w przypadku udaru liczy się każda minuta.Gdy pojawią się objawy wskazujące, że chory może mieć udar niedokrwienny mózgu, należy natychmiast wezwać lekarza lub udać się z nim do szpitala. Istotna jest zasada szybkiego reagowania, nie ma nawet czasu na udanie się na wizytę do lekarza rodzinnego.
Jeśli występuje podejrzenie udaru, wówczas konieczne jest przyjęcie pacjenta na oddział i zdiagnozowanie. W pierwszej chwili, jeśli stan chorego tego wymaga, należy udzielić mu pomocy lekarskiej. Dalej następują czynności monitorowania oddechu, tętna i ciśnienia tętniczego.
Po ustaleniu, że jest to udar niedokrwienny, należy rozpoznać jego przyczynę wystąpienia. Następnie podejmuje się leczenie:
- przeciwzakrzepowe
- trombolityczne (udrażnianie zamkniętych tętnic, które doprowadzają krew do mózgu)
- przeciwdrgawkowe (benzodiazepiny)
- przeciwpłytkowe (aspiryna)
- przeciwobrzękowe (mannitol)
- przeciwgorączkowe (ibuprofen, paracetamol).
CZYTAJ TAKŻE: