Częste deja vu i "wyłączanie się"? Objawy wskazują na chorobę mózgu

Czy padaczka może przebiegać bez drgawek? Tak! Jest to tak zwana padaczka nieświadomości. Napady w tym typie padaczki są często bardzo trudne do uchwycenia, ponieważ w ich trakcie osoba na kilka lub kilkanaście sekund traci świadomość. Wtedy zazwyczaj “wyłącza się", patrzy się w przestrzeń, nie reagując zupełnie na to, co się dzieje dookoła. Nie towarzyszą temu typowe dla padaczki drgawki czy inne objawy, jak sztywnienie mięśni czy mimowolne oddawanie moczu. Takie napady występują najczęściej u dzieci między czwartym a dziesiątym rokiem życia. Dobrą wiadomością jest fakt, że większość dzieci wyrasta z nich w trakcie okresu dojrzewania. Ich kontrolę można uzyskać również dzięki stosowaniu leków przeciwpadaczkowych, przede wszystkim etosuksymidu, który jest dedykowany w terapii tego typu napadów.

Deja vu to pospolita nazwa na uczucie, że sytuacja aktualnie doświadczana wydarzyła się już wcześniej, w bliżej nieokreślonej przeszłości. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że deja vu może być jednym z objawów padaczki. Pojawia się ono szczególnie często u osób z padaczką skroniową. Jest to typ padaczki, w której źródło wyładowań znajduje się w obrębie płata skroniowego, hipokampa lub ciała migdałowatego. Są to struktury odpowiedzialne m.in. za pamięć, rozpoznawanie twarzy, orientację przestrzenną i odczuwanie emocji. Deja vu najczęściej współwystępuje z innymi objawami padaczki, jednak czasem może być jedynym jej symptomem. Dlatego nawracające, pojawiające się wyjątkowo często deja vu powinny skłonić do wizyty u neurologa. 

W trakcie napadów padaczkowych mogą pojawić się również zaburzenia ze strony narządów zmysłów. Są one typowe dla padaczek ogniskowych, gdy centrum wyładowań znajduje się w pobliżu obszarów mózgu odpowiadających za odbiór bodźców zmysłowych. W ich przebiegu może dochodzić do:

• zaburzeń wzroku, objawiających się m.in. obecnością w polu widzenia błysków światła, widzeniem “jak w kalejdoskopie", wibrowaniem obrazu, halucynacjami wzrokowymi, zmianą wyglądu, kształtu lub koloru przedmiotów dookoła chorego;
• zaburzeń słuchu, pojawiają się wtedy halucynacje słuchowe, chory może słyszeć gwizdy lub piski, które nie mają swojego źródła w otoczeniu;
• zaburzeń węchu i smaku, chory może odczuwać “dziwny" lub “nieprzyjemny" posmak w ustach, czasami dochodzi do chwilowej utraty smaku;
• zaburzeń równowagi, które najczęściej objawiają się trudnościami z jej utrzymaniem i częstszymi upadkami.

Napad padaczkowy niekiedy bardzo ciężko odróżnić od omdlenia spowodowanego inną przyczyną. Dzieje się tak w przypadku padaczki atonicznej, w której chory nagle traci napięcie mięśniowe i gwałtownie upada. Taki upadek może być groźny w skutkach, ponieważ niekiedy prowadzi do poważnych urazów głowy. Ponadto chory traci przytomność, którą odzyskuje po kilku lub kilkunastu sekundach.

Część chorych przed napadem padaczkowym doświadcza tzw. objawów zwiastujących. U każdej osoby mogą one wyglądać inaczej. Niektórzy mają kłopoty z koncentracją, znalezieniem słów lub czują niepokój bez wyraźnej przyczyny. Inni przed napadami słyszą ten sam dźwięk lub skarżą się na dziwne uczucie “motyli w brzuchu". Czasem czują się tak, jakby znajdowali się pod wodą, lub zapominają, gdzie aktualnie są. Niekiedy przed napadem pojawia się zespół “Alicji w Krainie Czarów", w którym wszystko dookoła wydaje się choremu zniekształcone, zbyt małe lub zbyt duże.

Co robić w trakcie napadu padaczkowego? W pierwszej kolejności zapewnij choremu komfort i bezpieczeństwo. Usuń z jego zasięgu wszystkie przedmioty, które mogą stanowić zagrożenie. Nie próbuj również unieruchamiać chorego i powstrzymywać napadu, ponieważ rozpoczętego epizodu padaczki nie da się zatrzymać. W razie potrzeby rozwiąż tej osobie krawat lub poluzuj kołnierzyk, nie wkładaj również niczego do ust poszkodowanego. Gdy drgawki się skończą, daj choremu odpocząć. Ułóż go w pozycji bezpiecznej na boku i kontroluj jego oddech. 

Profesjonalna pomoc medyczna jest potrzebna choremu, jeśli: 

• atak trwa dłużej niż 5 minut, bądź gdy chory między jednym a drugim napadem nie odzyskuje przytomności;
• osoba po napadzie przez kilka minut nie odzyskuje przytomności;
• osoba po napadzie nie oddycha lub ma wysoką gorączkę;
• napad wystąpił u chorego na cukrzycę lub kobietę w ciąży;
• chory w wyniku napadu doznał urazu bądź istnieje podejrzenie urazu;
• atak padaczkowy pojawił się u tego chorego po raz pierwszy.

CZYTAJ TAKŻE:

Tiki nerwowe mogą zdradzać chorobę lub zwykłe zmęczenie

Ma 35 lat i od dwóch lat choruje na alzheimera. Takich jak on jest więcej